Metodology of History

2023 ročník 75 Cyklus o krajanských knihovnách • Mezinárodní knihovna Okénka v Londýně Knihovny v novém • Multimediální centrum a knihovna v Halenkovicích Periodika na území dnešní ČR • Krameriusovy c. k. vlastenské noviny Cyklus Nové technologie pro knihovny • E-knihy Příloha "Děckaři děckařům" • Klasika v novém kabátku Dobrovolnictví v knihovnách role a bariéry dobrovolnictví zkušenosti z KK Karlovy Vary, MKP a MěK Třinec, Havířov a Karviná -Zvyšování poplatků za výpůjčky v knihovnách -Registr českých knih -8. workshop pro metodiky v Brně -46. seminář knihoven muzeí a galerií

La primera reflexión monográfica sobre los pórticos románicos la inauguró un soriano, el arqueólogo Blas Taracena, en un artículo en 1933 titulado “Notas de arquitectura románica. Las galerías porticadas”. La sensibilidad hacia los pórticos había ido calando entre los eruditos sorianos, y esta vez se publicó el trabajo en una prestigiosa revista de alcance nacional, rompiendo el nicho regional. El concepto se transmutó asociado a un sintagma que nos acompaña hasta hoy, “galería porticada”.

Son los albores del bum por lo románico, que ya se había emancipado
de la etiqueta antañona de lo bizantino y fue en esta década (años 30 del siglo XX) cuando el término se popularizó definitivamente.

Výzkum dětské literatury v menšinových jazycích se úzce prolíná s
lingvistikou, kulturními studiemi a vzděláváním. Ačkoli jde o poměrně
okrajovou oblast zájmu, hraje klíčovou roli při zachování jazykové rozmanitosti a revitalizaci menšinových jazyků. Dětská literatura slouží jako
základní kámen pro uchování jazykového a kulturního dědictví, poskytuje
mladým generacím spojení s jejich kořeny a podporuje rozvoj jazykových
dovedností. Dále nastiňuje dvojí vzdělávací a kulturní přínosy takové
literatury a zdůrazňuje její význam ve snaze čelit jazykovému posunu,
a také při podpoře revitalizace menšinových jazyků. Analýza zahrnuje
přehled sedmi vybraných děl podlašské dětské literatury, zaměřuje se na
jejich přínos, motivaci autorů a propojení místních tradic a univerzálních
témat. Kapitola také diskutuje roli ilustrací, praktické výzvy spojené s
publikováním v menšinových jazycích a strategie pro překonání těchto
překážek, jako je digitální distribuce. Tato studie zdůrazňuje klíčový přínos
dětské literatury pro přežití a rozvoj menšinových jazyků, upozorňuje na
jazykovou rozmanitost a kulturní bohatství regionu a potřebu tuto rozmanitost uchovat pro příští generace.

La talla medieval de la Virgen de Sopeña fue salvada "in extremis" de su destrucción por el historiador del arte Gaya Nuño cuando era miliciano en el frente de Guadalajara durante la guerra civil. El gesto se lo reconoció el erudito local Layna Serrano, de ideología opuesta. Este artículo analiza cuanto se sabe históricamente de esta imagen y las difíciles circunstancias por las que pasó en el siglo XX, aun no del todo aclaradas, hasta su destino definitivo en el Museo Diocesano de Arte Antiguo de Sigüenza, donde hoy se expone.

Este segundo tomo de "Clásicos del Derecho Público" aborda la vida y a la obra de los autores españoles e hispanoamericanos que escriben en el espacio temporal que va desde comienzos del siglo XIX hasta los dos primeros decenios del siglo XX.

El lector se encontrará pues con capítulos dedicados a Dou y Bassols y a heraldos como Argüelles o el conde de Toreno; a las primeras cátedras de derecho político explicadas por Ramón de Salas o Alcalá Galiano; a políticos contorsionistas y, al mismo tiempo, forjadores de una Administración moderna, como Burgos, Oliván o Posada; a la época en la que el Derecho atrapa a la Administración y nacen el Derecho administrativo y, con él, el remedo de un letárgico Estado de Derecho, con dos símbolos, Colmeiro y Santamaría de Paredes, para acabar con la desafortunada división académica de los derechos político (constitucional) y administrativo en el quicio de los dos siglos.

Cuando el protagonismo es de los autores hispanoamericanos, oiremos las voces que se escucharon en Cádiz, así como el nacimiento de una ciencia administrativa que se va consolidando para poner en pie los Estados nacientes, alcanzar "el don del gobierno" y garantizar la defensa de los derechos individuales.

Todos los capítulos incorporan una selección de los textos considerados más relevantes de los autores estudiados, componiéndose así un trabajo académico que contribuirá a ordenar la cabeza de los jóvenes en formación y al deleite de  los adultos con devoción.

Este "canon", escrito con rigor, seducción expositiva y un punto de apasionamiento, se incorpora a los grandes ensayos históricos de nuestro derecho público.

Dijitalleşme ve büyük veri (big data) günümüzde muazzam bir tesir gücüyle fertleri ve toplumları önce değiştiren sonrasında trajik bir biçimde dönüştüren bir vakıadır. Teknolojik tekamülün temin ettiği konfor avantajları, verimlilik ve hız mevzu bahis olduğunda dikkate değer ilerlemeler sağlarken, beri taraftan bu gidişat insanı fert olmaktan çıkarıp sadece bir veri mesabesine indirgeme tehlikesini de içinde barındırmaktadır. Bu zaviyeden bakıldığında, dijitalleşmenin ontolojisinde mevcut toptancılık, ferdin tecrübelerini ve ahlakî mesuliyet alanını yok sayarak aslında “insanın” nev’i şahsına münhasır özelliklerini iptal ve tehdit eden bir varoluş arz etmektedir. Yani “insan” “şey” leşmektedir. Esasen tarihin öznesinden tarihin nesnesine dönüşüm bir gerileme olarak anlaşılmalıdır.

Las relaciones entre cine y literatura han sido tratadas desde múltiples perspectivas, las cuales pueden ser analizadas como tendencias de época o modas altamente reveladoras de valores intelecuales en alza más que en función de la verdad que encierran. Así pues, si los formalistas rusos emprendieron la comparación entre ambas artes desde la óptica de la poética en un texto clásico de 1927, Poetika Kino 1 , la primera semiótica del cine prefirió emparentar al cine con la lengua en lugar de hacerlo con la poesía 2 y en la actualidad es la narratolog[a la que ha tomado el protagonismo en establecer las relaciones mutuas entre cine y literatura. No sería descabellado hacer la arqueología de estas atracciones entre artes y disciplinas, pues ello revelaría tendencias implícitas de cada época. Por ejemplo, el espíritu sinestésico característico de la vanguardia tendía más fácilmente a una actitud de intercambio entre las artes (literatura poética, música, pintura, cine), mientras las pretensiones de cientificidad que gobiernan el panorama de los años sesenta y comienzos de los setenta llevaban a los pensadores La mejor edición en lengua no eslava que conozco de este libro se encuentra en francés, preparada por Fran<¡:ois Albera (Les fonnalistes russes et le cinéma. Poéthique du film, Paris, Nathan, 1996), 2 De hecho, Christian Metz era un linguista y sus primeros ensayos son la obra estricta de un alguien que pone a prueba los mecanismos formalizadores lingufsticos en un campo nuevo y complejo como es el cine. brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk provided by Repositori d'Objectes Digitals per a l'Ensenyament la... VICENTE SÁNCHEZ•BIOSCA Cartel-collage para el film Las aventuras de Octohrina (FEKS: Fábrica del Actor Excéntrico, 1924) a aspirar a un modelo incuestionable y con menos deslizamientos del sentido sobre el que fundar las relaciones entre todas las formas de expresión. Por último, los debates de los últimos treinta años en torno al estatuto del

Шемякина, О. Д. Об одной незавершенной дискуссии / О. Д. Шемякина // Преподаватель XXI век. – 2024. – № 2-2. – С. 321-327. – DOI 10.31862/2073-9613-2024-2-321-327.

В статье анализируется проблематика моделирования исторических процессов и исследования в области социальной психологии, которые были инициированы дискуссией 1968 года, посвященной обсуждению книги Д.П. Маковского «Первая крестьянская война в России». Необходимость формирования исследовательской позиции, основанной на моделировании, сочетающем количественные и качественные методы, давала возможность выйти за пределы тупиковых ситуаций в дискуссиях, заданных жесткими позициями авторов. Выбранная стратегия исследования, которая была заявлена в 60-е годы ХХ века, актуальна и в современной историографической ситуации. В статье поднимается проблема изучения факторов, образующих устойчивые системы, таких как языковая картина мира, климат и ландшафт, мотивационно-деятельностная стратегия поведения людей, сценарии движения в социальном пространстве, базовые эмоции и т. д.

The article analyzes the issue of modeling historical processes and research in the field of social psychology, which were initiated by the 1968 discussion of D.P. Makovsky’s book “The First Peasant War in Russia". The need to form a research position based on modeling, combining quantitative and qualitative methods, provided an opportunity to go beyond the deadlocks in the discussions set by the rigid positions of the authors. The chosen research strategy, which was declared in the 60s of the twentieth century, is also relevant in the modern historiographical situation. The article raises the problem of studying the factors that form stable systems, such as the linguistic picture of the world, climate and landscape, motivational and action strategy of people’s behavior, scenarios of movement in social space, basic emotions, etc.

After the defeat of the Bohemian Estates uprising at the beginning of the Thirty Years’ War, the Protestant clergyman and poet Jacobus Jacobaeus (1591-1645) was forced (like many other non-Catholics) to leave Bohemian Lands and go into exile. Under the influence of turbulent events and in new living conditions, he wrote a brief history of the church in Bohemia entitled “Idea mutationum” (published 1624). In this writing, he understands history as a constant change (similar to the weather) and applies the concept of “mutatio” as the principle structuring his historical narration. This study discusses whether the far-reaching social “crisis”, he experienced, could have triggered his interest in history and influenced how he thought about the past. The main focus is on the role of experience in interpreting and conceptualizing history.

This study explores the historiography of the Unity of the Brethren, a minority yet influential Reformation church that originated in the Czech lands and later expanded into other parts of Central Europe and the Baltic under conditions of exile. It focuses on texts produced within this community in the first half of the 17th century, examining the role of vision, testimony, and experience as central instruments of early modern empirical epistemology. These concepts are analyzed on three interconnected levels - epistemological, textual, and graphical - demonstrating their prominence in Brethren historiography. The study argues that this emphasis on visuality, testimony and experience was a direct consequence of the community’s marginal status, which compelled it to articulate and defend its legitimacy. In the confessional competence, the Unity of Brethren mobilized historical argumentation, grounding their claims as firmly as possible in available evidentiary frameworks. Furthermore, the study investigates the relationship between shifts in the community’s historical experience - including delegitimization, legislative crises, persecution, and eventual dissolution - and the evolving structure of its central historical narrative.

В настоящем исследовании предлагается онтологический подход для обоснования восьмиэлементной структуры литературного повествования. Цель исследования состоит во включении повествования в общие закономерности развития. В ходе анализа автор обраща-ется к древним мифологическим моделям и современным концепциям, отражающим есте-ственнонаучные, социокультурные и литературоведческие представления о развитии. Раз-рабатываемая модель включает четыре онтологических уровня, свойство верхнего из кото-рых – пребывание и новое обретение некоего равновесного состояния, а нижний уровень – сфера максимальной интенсивности осуществляемых процессов. Разрабатываемая онтоло-гическая модель насчитывает два применения: метрический, в рамках которого одна глава принята в качестве этапа познания, а цикл включает 8 этапов, и динамический, составляю-щий цикл из 24 глав. В силу этого в статье анализируются три восьмиэлементных цикла. С одной стороны, аналогичное построение каждого восьмиэлементного цикла позволяет определять тенденции, действующие на соответствующих этапах последующих циклов. С другой стороны, построение общей модели развития на примере литературного повествова-ния открывает возможность для использования этого опыта при моделировании процессов иного рода.

Entrevistamos al escritor, poeta y analista cinematográfico don Fernando Alonso Barahona (Madrid, 1961), uno de los referentes de la actual crítica fílmica española, autor de una amplia y variada producción literaria y ensayística (con más de cuarenta títulos publicados).

Gracias a la gran afición de mi padre por el cine y la Prehistoria desde muy pequeña soy aficionada al Séptimo Arte y a la Prehistoria y a la Historia como tema fundamental del mismo, el cine histórico en el que incluyo el Prehistórico, a pesar de su tratamiento en los diversos géneros cinematográficos, siendo un subgénero histórico en el mismo como lo pueda ser el peplum. La visión de la exposición por mi parte es una visión cultivada y cuidada, educada y aficionada, no neófita, que es a la que

V přispěvku autor charakterizuje deset let cinnosti obcanskeho sdruženi Hnuti R, ktere se zabýva výchovou a vzdělavanim romských děti. V průběhu těchto let se uskutecnilo vice než dvacet setkani, seminařů, konferenci, kterých se ucastnila řada přednich odborniků z oblasti pedagogiky. Z větsiny setkani vysly take sborniky, přinasejici spoustu cenných poznatků a informaci, týkajicich se problematiky multikulturni výchovy. Lze tedy pravem konstatovat, že cinnost Hnuti R nejen přispěla velmi významně k teto problematice v praxi, ale obohatila i pedagogickou teorii.

Přispěvek navazuje na uvahy a hodnotici stanoviska ke stavu ceske pedagogicke vědy v poslednich letech. Autor reflektuje negativni i pozitivni publikovana stanoviska a zaujima vlastni postoj. Konkretni argumentaci orientuje do oblasti pedagogickeho výzkumu s oporou o konkretni udaje týkajici se výzkumných zaměrů a výzkumu v ramci GACR.

The present dissertation is a contribution to the research on the history of pedagogy.  It develops the topic of Marxist pedagogy and its educational impact on university students, which has been neglected by the scientific community. The topic is explored through  an analysis of the educational activities of the Czechoslovak Youth Union, which at Palacký University in Olomouc in the late 1940s and during the 1950s brought together students  and organised their cultural, study, sport and other activities. This was always done under  the direct ideological control of the Union and the Communist Party of Czechoslovakia.
The dissertation has a research character and its design falls into qualitative research. The theoretical part describes the historiography of the history of pedagogy with emphasis  on the topic of Marxist pedagogy and explains how it was influenced by the philosophical direction of Marxism-Leninism. It also characterizes the development of the post-war history of higher education. In the practical part, using qualitative content analysis, we establish  the basic categories of Marxist education (principles, goals, means, conditions). We apply  the given division of education by means of an instrumental case study method on a typical
example of a contemporary higher education organization – the Czechoslovak Youth Union (CYU). No comprehensive study has been done on this university organization so far,  so we had to extract data about it first using the grounded theory method from archival material
from the Palacký University Archives in Olomouc. We present the aim of the thesis in the form of research questions. Basic research
question: What was the historical development, position and educational activities of the CYU university group at Palacký University in Olomouc between 1946-1960? What was  the historical development of the CYU university group in the context of the history of Palacký
University in Olomouc? Through what educational activities did the CYU influence the student body? What position did the CYU occupy within the university? 
The main contributions of the dissertation include deepening the research on the post war history of higher education, identifying and elaborating the structure of Marxist education and its application in the education of university students during the period of authoritarian political regime. We can also consider the integration of these findings into educational content that educators can didactically reduce into an educational curriculum and, using didactic transformation, transform into a curriculum applicable in primary, secondary or tertiary education.

En las siguientes páginas exploramos la relación de la narrativa de José Revueltas con su hacer cinematográfico y teatral, que no se limita a la conexión temática sino también a la búsqueda del modo técnico en que un arte como el cine pudo hacerse presente en obras como Los días terrenales y El cuadrante de la soledad.

Опубліковано в: Київські історичні студії. — 2024. — №2 (19). — С.55–63. — DOI: https://doi.org/10.28925/2524-0757.2024.27

The purpose of the article is to identify the transformations that theological seminaries underwent in the Soviet era in their structural and functional organization. These changes are followed through the determination of the system of subordination of the seminary to the church and state authorities, consideration of the internal structure of the institution, and the outline of the functions of its governing bodies. The study is based on a comparison of the statutory documents of pre-revolutionary and Soviet times. Some institutional aspects are illustrated by the example of the Kyiv Theological Seminary, which functioned in 1947-1960. The study found that in their subordination to church authorities, seminaries in the USSR followed the model established in the Russian Empire. In their structure and functions of governing bodies and pedagogical personnel, they also reproduced pre-revolutionary models and were guided by well-tested mechanisms. Only those pre-revolutionary norms that were not consistent with the new reality underwent certain modifications. In particular, the positions of seminary confessor and honorary supervisor of the economic part were abolished, the ban on part-time work for seminary employees was lifted, and all teachers were allowed to participate in the Pedagogical Assembly. At the same time, an important factor in the functioning of seminaries in the Soviet era was the existence of the Council for the Affairs of the Russian Orthodox Church and its local authorized representatives. Formally, church educational institutions were not subordinated to state bodies, since the Church was separated from the state, but in practice, the Soviet authorities exercised significant influence on the course of processes within the seminary and its communication with the outside world, using informal mechanisms.

Ovaj rad se fokusira na presjecišta odnosno intersekcije između konstruiranog ženskog spolnog i rodnog identiteta i prostornog identiteta, točnije regionalnog balkanskog identiteta protagonistica odabranih romana u skladu s intersekcionalnim feminističkim pristupom. Riječ je o romanima suvremenih spisateljica s postjugoslavenskog prostora objavljenima u razdoblju od 2008. do 2011. godine: Korov je samo biljka na krivom mjestu Stele Jelinčić (2008), Paprat Dunje Radosavljević (2009) i Mogla je biti prosta priča Ajle Terzić (2011). Odabrani romani, koji se usredotočuju na pitanja ženske subjektivnosti te iz ženske perspektive pripovijedaju o iskustvima žena u postjugoslavenskom tranzicijskom kontekstu, razmatraju se iz rodno orijentirane i regionalno specifične perspektive.
Od osobite važnosti za analizu su premise intersekcionalnog feminizma i suvremenih feminističkih teorija, naročito lokaciona feministička kritika i feministički diskursi unutar nove geografije identiteta Susan Stanford Friedman koje se kombiniraju s kritikom balkanističkoga diskursa Marie Todorove i primjenjuju na analizu romana. U ovom kontekstu ključna je imagologija Balkana kao prostora zamišljenog i konstruiranog u suprotnosti s imaginacijom prostora tzv. Zapada. Također, nastoje se mapirati i sagledati aspekti koji nude mogućnost propitivanja spolnih, rodnih i prostornih identiteta kao društvenih konstrukata te diskursi koji određuju društveno konstruirane predodžbe ženskosti i načini na koje se ova problematika manifestira u književnoj produkciji suvremenih autorica s postjugoslavenskog prostora na početku 21. stoljeća. Nadalje, rad se osvrće na problematiku i konstrukcije protagosnistica kao migrantskih i izmještenih ženskih subjekata koji se ili nalaze u ambivalentnoj poziciji između, između prostora i kultura ili se odlučuju za višestruku pripadnost.
Ključne riječi: ženski i regionalni identitet, intersekcionalost, postjugoslavenski prostor, Jelinčić, Radosavljević, Terzić.

української культури на творчість М.К. Реріха •-великого російського філософа, художника, поета. Любов до загадкової південної країни юному Реріху була прищеплена його першим вчителем, академіком Михайлом Микешиним, автором проекту пам'ятника Б. Хмельницькому в Києві. Реріх-юнак мріяв про подорож на Україну, в Київ, особливо посилилося це бажання після зустрічі з українським художни ком Іваном Пархоменком. У 1895 році помер М. Микешин, йо го заповіт Реріху був таким: «Поїдеш у Канів на могилу Тараса Григоровича-поклонись йому низько від мене і скажи, що любив і поважав я його, як рідного батька». Прохання вчителя Реріх виконав у 1896 році. Подорож за пам'яталася захопленому юнаку як одне суцільне свято: «Був яскравий сонячний день, я пішов на базар. Тоді ще базар був справжнім гоголівським зборищем. Чудові плахти, намиста, ви шиті сорочки, стрічки, ну й шаровари, «як синє море». Наку пив плахт, всякої всячини, наслухався дзвінкої співучої мови і назавжди зберіг пам'ять про бандуристів»1. • Був у житті Реріха один веселий випадок. Після українсько го вечора в Академії мистецтв, на якому він ставив живі кар тини з «К обзаря» за ескізами Микешина, підійшов співробітник газети і запитує: «Ви уродженець України?» «Н і, я-пітерець». «Ну, я все ж скажу, що ви українець-картини-то вдалі, видно, любите Шевченка»2. Ось так нащадок древніх вікінгів став українцем. асом в історії культури зустрічаються незвичаині поєднання. До розряду таких можна віднести вплив ЗО

Bu çalışma, Karamanlı Türkçesi üzerine Türkiye’de yapılmış olan eserleri inceleyerek literatür taramasını yapmak suretiyle araştırmacılar için bir kılavuz hazırlamayı amaçlamaktadır. Böylece konu hakkında farkındalık oluşturulacağı ve çalışmaların kolaylaşacağı düşünülmektedir.
Çalışmanın kendisi bir literatür taraması niteliğindedir; çıktısı da bir kılavuz niteliğinde olacaktır. Araştırma Mayıs 2024’e kadar Karamanlı Türkçesi üzerine Türkiye’de yazılmış eser ve araştırmaları doktora ve yüksek lisans tezleri, sempozyum ve konferans bildirileri, kitaplar ve kitap bölümleri ile bilimsel makaleleri taramak suretiyle yapılmış ve elde edilen bilgiler en eskiden en yeniye doğru sıralanmıştır.

Contemporary history research in the digital age is increasingly dominated by digital sources. The study of these data requires not only different critical approaches for their examination, but also new competences on the part of historians of contemporary history, especially in terms of advanced user skills in the field of information technology. Since the end of the 1990s, this issue has been intensively addressed by the so-called digital history, which focuses on working with digitized or exclusively digital sources in hybrid research of the (not only recent) past. In his overview study, author introduces digital history as a relatively young (sub)discipline of historiography, summarizes its development to date, and outlines its basic theoretical and methodological background and concepts, including current trends, the rapid development of artificial intelligence tools, and possible future implications for historians. He concludes by highlighting the transformation of historical research methods in the context of the twenty-first century and the need to combine classical and digital approaches to achieve more comprehensive results. He notes that while in some Western countries the issue has already received relatively systematic institutional and research attention, in Czech historiography the reflection on issues related to digital history as well as the acquisition of relevant professional competences is still at the very early stages.

Стаття присвячена проблемі критеріїв готовності майбутніх педагогів до реалізації дистанційного навчання. Статья посвящена проблеме критериев готовности будущих педагогов к реализации дистанционного обучения. Ключові слова: дистанційне навчання, критерії готовності, підвищення кваліфікації, педагогічний університет, інформаційні технології, самостійна робота.

Якушик В. М. Деякі теоретичні засади аналізу політико-правового статусу політичної опозиції // Політична опозиція: теорія та історія, світовий досвід та українська практика: матеріали наук.-практ. конф. / [відп. ред. І. М. Варзар]; Адмін. Президента України, Каб. Міністрів України, Нац. акад. наук України... [та ін.]. К., 1996. С. 51-58.
https://ekmair.ukma.edu.ua/handle/123456789/1109 ; https://ekmair.ukma.edu.ua/items/7220f264-b5ce-4df4-ba84-d8e8e4222243

Bu çalışmada Karamanlılar olarak bilinen, 1923 yılında Türkiye ile Yunanistan arasında imzalanan mübadele protokolüne dayanarak Yunanistan'a gönderilen ve orada zaman içinde asimile oldukları için yok olan Karamanlıların yaşayış tarzları ve kültürleri hakkında kısa bir inceleme yapılacaktır. Çalışmanın amacı, günümüzde unutulmaya yüz tutmuş olan Karamanlı kavramını hatırlatarak Türk tarih ve kültürünün ilginç bir bölümünü meydana getiren Karamanlılar hakkında farkındalık oluşmasına yardımcı olmaktır. Türk araştırmacıların Yunancayı bilmemesi ve Karamanlıcayı tanımaması bu kültür mirasına zamanında sahip çıkamamanın bir nedenidir. Türkiye'deki üniversitelerin Türk Dili ve Edebiyatı bölümlerinin müfredatlarında Karamanlıcaya yer verilmemiş, hatta Tarih bölümlerinde dahi Anadolu'nun bu eski topluluğundan bahsedilmemiş olması Karamanlıların ve Karamanlı kültürünün unutulmasının temel sebeplerinden sayılabilir. 1923 Mübadelesini müteakip yazılı eserlerin büyük kısmı kaybolmuş, Karamanlılara ait taşınmaz kültür varlıkları (okul ve ev kitabeleri, hamam, çeşme, kilise, mezar taşları) yitip gitmiştir. Karamanlılar üzerine yapılan araştırma ve çalışmaların çoğu da Karamanlıca eserlerin dil, konu ve yazım özellikleri, Karamanlıların tarihçeleri, yaşadıkları coğrafi bölgeler ve daha çok mübadele sonrasında karşılaştıkları sosyal ve ekonomik sorunlar hakkındadır. Bu Türk toplumunun kültür ve hayat tarzlarına ilişkin çok az araştırma yapılmıştır. Bu yazı, Karamanlılık kavramının Türk Kültür tarihi açısından önemini vurgulayarak araştırmacıların konuya ilgilerini arttırmayı amaçlamaktadır.

Затверджено методично-редакційною радою Національного авіаційного університету (протокол № 3/10 від 22.04.2010 р.). Юридична деонтоголія : методичні рекомендації до практичних Ю 701 занять 1 уклад. О. М. Макеева.-К. : Вид-во Нац. авіац. ун-ту «НАУ-друк», 2010.-32 с. Викладено методичні рекомендації' до практичних занять, запитання для самоконтролю, а також список рекомендованої літератури. Для студентів напряму 6.030402 «Правознавство».

The main purpose of the article is to paint the figure of the Christian knight described by the philosopher D.E. Roterodamus (1466-1536) in the work «Enchiridion militis Christiani» in 1503; to highlight the main blocks of the rules of behavior described by the author; to outline how this book influenced the changes in Christian thinking in Modem Europe; as well as the place of this book both in the formation of the European philosophical tradition and book culture.

Галоўная мэта артикула - вымаляваць постаць рыцара-хрысціяніна, апісанага філосафам Д.Э. Ратэрдамскім (1466-1536) у творы «Enchiridion militis Christiani»2 1503 г.3; вылучыць асноўныя блокі правілаў паводзін, апісаных аўтарам; акрэсліць тос, як дадзеная кніга паўплывала на змены хрысціянскага мыс- лення ў Еропе Новага часу; а таксами месца дадзенай кнігі як у фарміраванні еўрапейскай філасофскай традыцыі, так і кніжнай культуры.

Главная цель статьи - представить образ рыцаря-христианина, описанного философом Д.Э. Роттердамским (1466-1536) в произведении «Enchiridion militis Christiani» (1503); выделить основные блоки правил поведения, описанных автором; обозначить то, как данная книга повлияла на изменение христианского мышления в Европе Нового времени; а также место данной книги как в формировании европейской философской традиции, так и книжной культуры.

Using the example of a description of the decorative design of a handwritten Synodic of the middle of the XVIII century from the fund of the Center for the Study of Old Printed Publications and Manuscripts of the Central Scientific Library of the National Academy of Sciences of Belarus, the features of its decorative and artistic design and textual accompaniment of the illustration placed in the book are revealed. This late Old Believer handwritten book is being introduced into scientific circulation for the first time.

На прыкладзе апісання дэкаратыўнага афармлення рукапіснага Сінодыка сярэдзіны XVIII ст. з фонду Цэнтра даследавання старадрукаў і рукапісаў Цэнтральная навуковая бібліятэка ім. Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі раскрываюцца асаблівасці яго дэкаратыўна-мастацкага афармлення і тэкставага суправаджэння размешчанай у кнізе ілюстрацыі. Гэта позняя стараабрадніцкая рукапісная кніга ўпершыню ўводзіцца ў навуковае абарачэнне.

На примере описания декоративного оформления рукописного Синодика середины XVIII в. из фонда Центра исследования старопечатных изданий и рукописей Центральная научная библиотека им. Якуба Коласа Национальной академии наук Беларуси раскрываются особенности его декоративно-художественного оформления и текстового сопровождения размещенной в книге иллюстрации. Данная поздняя старообрядческая рукописная книга впервые вводится в научный оборот.

This article is devoted to revealing the image of the Italian Renaissance translator and poet Olympia Fulvia Morata (1526- 1555), her creative heritage and literary activity on the example of researching the text of the Basel edition «Orationes, dialogi, epistolae, carmina tarn latima quam graeca» from 1562 from the fund of rare books and manuscripts of the National Academy of Sciences of Belarus.

Дадзены артыкул прысвечаны раскрытію вобраза італьянскай рэнесанснай перакладчыцы і паэткі Алімпіі Фульвіі Мараты (1526-1555), яе творчай спадчыне і літаратурнай дзейнасці на прыкладзе даследавання тэксту Базэльскага выдання «Orationes, dialogi, epistolae, carmina tarn latima quam graeca» 1562 г. з фонду рэдкіх кніг і рукапісаў ЦНБ НАН Беларусі.

Данная статья посвящена раскрытию образа итальянской переводчицы и поэтессы эпохи Возрождения Олимпии Фульвии Мораты (1526–1555), ее творческого наследия и литературной деятельности на примере исследования
текста Базельского издания «Orationes, dialogi, epistolae,  carmina tam latima quam graeca» от 1562 г. из фонда редких  книг и рукописей ЦНБ НАН Беларуси.

Опубліковано в: Труди Київської Духовної Академії. — №40. — К.: Київська духовна академія і семінарія, 2024. — С.128–158.

Archimandrite Mitrophan (Bozhko). Personnel of the administrative and teaching corporation of the Kyiv Theological Seminary in 1947–1960: biographical materials [in Ukrainian]

“Tarih ve Müverrihler” adlı eserde, Numa Denis Fustel De Coulanges tarafından kaleme alınan ve Subhî Edhem Bey tarafından Türkçeye çevrilen bu çalışma, tarih biliminin tanımını, gelişimini ve diğer bilim dallarıyla olan ilişkilerini ele alır. Tarihçilerin objektif ve belgeye dayalı olması gereken yaklaşımları vurgulanırken, tarih biliminin matematik, kimya gibi bilimlerden farkları ve sosyal bilimlerle olan bağlantıları üzerinde durulur. Ayrıca antik çağ medeniyetlerinin dini uygulamaları ve tarihçilik mesleğinin önemli isimlerinin eserleri incelenir. Eserin ilk baskısı 1912'de, ikinci baskısı ise 1917'de yapılmıştır. Bu eser, tarih bilimi ve tarihçilik üzerine derinlemesine bir bakış sunmaktadır.

ÚVOD S potěšením konstatujeme, že dostáváte do rukou už třetí číslo AUC Philosophica et Historica připravené v Ústavu pro dějiny umění FF UK. Tento svazek Studia historiae artium otevírá pozoruhodná studie prof. Romana Prahla Umění, karikatura, publikum a veřejnost: Poznámky k vídeňské Secesi, která je věnována polemické, ale též humoristické recepci moderního umění sledované na stránkách dobových vídeňských časopisů. Další studie prvního oddílu publikace tematicky pokrývají šíři specializace studentů dějin umění našeho ústavu v rozpětí od středověku a renesance až po současnou teorii umění. Rozhodli jsme se ale dát prostor rovněž příspěvkům doktorandů příbuzných oborů, neboť tato strategie odpovídá potřebě propojovat obory a nabízí škálu odlišných modelů vnímání uměleckého díla. Stejně jako v předchozích dvou svazcích i tentokrát je součástí publikace soupis prací obhájených v Ústavu pro dějiny umění FF UK, tentokrát v rozmezí let 2016-2019. Domníváme se, že nejen dokládá šíři badatelských zájmů našich studentů, ale je rovněž důležitou informační platformou. O stabilní úrovni studia svědčí i tentokrát úspěchy v soutěži Paragone, kde v rozmezí posledních čtyř ročníků ve stále kvalitnější úrovni účastníků naši studenti dvakrát zvítězili a třikrát obsadili třetí místo.