New Humanism

Głównym celem artykułu jest analiza etyczno-prawna sporu o samobójstwo wspomagane medycznie we Włoszech. Na początku lipca 2025 r. został zgłoszony w parlamencie tego kraju projekt ustawy regulującej przerywanie życia na życzenie. Ta inicjatywa ustawodawcza stanowi kolejny etap intensywnej debaty publicznej na temat medycznej pomocy w umieraniu, która w Italii trwa od kilkudziesięciu lat. Jej bardzo ważnym etapem było uchwalenie w 2017 r. ustawy o testamencie życia, który polega na antycypującym wyrażeniu woli przez osobę pełnoletnią lub opiekuna prawnego – dokonanym w warunkach pełnej przytomności umysłowej – dotyczącym ewentualnego podjęcia lub zaniechania w przyszłości różnego rodzaju terapii medycznych i metod leczenia, na które dana jednostka ludzka zamierza lub nie zamierza się zgodzić. Przyjęcie ustawy o testamencie życia znacząco ożywiło debatę na temat kryteriów przerywania życia na życzenie. W 2019 r. włoski Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że mieszkańcy Italii mają prawo do korzystania z pomocy medycznej w samobójstwie. Aby uzyskać dostęp do takiej procedury medycznej, należy spełnić kilka wymogów: dana osoba musi cierpieć na nieodwracalną chorobę powodującą cierpienie fizyczne lub psychiczne, które kwalifikuje się jako nie do zniesienia; musi być w pełni zdolna do podejmowania wolnych i świadomych decyzji, a ostatecznie musi być poddana terapiom podtrzymującym życie. W ostatnich latach niektóre środowiska we Włoszech dążą do liberalizacji tych przepisów, postulując zniesienie kryterium dotyczącego stosowania zabiegów podtrzymujących życie. W 2024 r. wypowiedział się w tej sprawie Trybunał Konstytucyjny oraz Narodowy Komitet ds. Bioetyki. Włoski spór bioetyczny o samobójstwo wspomagane medycznie dotyka wielu istotnych zagadnień z pogranicza prawa i etyki. Przeprowadzone w artykule analizy wykazały, że najważniejsze elementy tej debaty dotyczą rozumienia godności życia ludzkiego, relacji istniejącej między prawem i moralnością oraz granic naszej wolności.

The main purpose of the article is to present an ethical and legal analysis of the dispute over medically assisted suicide in Italy. In early July 2025, a bill was submitted to the country’s Parliament to regulate the termination of life on request. The legislative initiative represents yet another stage in the intense public debate over medical aid in dying that has been going on in Italy for several decades. One of its major milestones was the enactment in 2017 of the Law on living wills, which consists of an anticipatory expression of will by an adult or legal guardian – made while enjoying full mental capacity – concerning the possible undertaking or abandonment in the future of various medical therapies and treatments which the individual wishes or does not wish to consent to. The adoption of the Living Will Law has significantly revived the debate on the criteria for terminating life on request. In 2019, the Italian Constitutional Court ruled that Italian residents have the right to receive medical assistance in suicide. In order to gain access to such a medical procedure, several requirements must be met: the person must suffer from an irrecoverable disease that causes physical or mental suffering qualifying as unbearable; he or she must be fully capable of making free and informed decisions; and ultimately must receive life-sustaining treatment. In recent years, some circles in Italy have been pushing for the liberalization of these regulations, advocating for the abolition of the life-sustaining treatments criterion. In 2024, the Constitutional Court and the National Committee for Bioethics spoke out on the matter. The Italian bioethics dispute over medically assisted suicide touches on a number of important issues at the intersection of law and ethics. Analyses presented in the article demonstrate that the most important elements of this debate concern the understanding of the dignity of human life, the relationship that exists between law and morality, and the limits of our freedom.

Il mio è un intervento critico ma spero costruttivo per una "scuola oltre la crisi". Esso riguarda sia i risultati italiani della scuola che dell'università, quest'ultima soprattutto in riferimento alle Humanities e alle scienze sociali, quelle che Herbert Spencer, il maestro di Charles Darwin, chiamava le discipline superorganiche.

My note is critical though constructive, I hope, for the Italian educational institutions "beyond the crisis". It deals with either the results of school or of higher education, this last with special attention to Humanities and Social Studies which Herbert Spencer called superorganic sciences.

Introduction to Modern Nigeria Draama Background of the playwright Osofisan as a Marxist and humanist dramatist 1 Synopsis of Morountodun and Esu and the Vagabond Minstrels. Marxist consciousness in Morountodun Humanist Consciousness in Esu and the Vagabond Minstrels and Moroutodun Osifisan and the gods Femi Osofisan's contributions to Modern Nigerian Drama Conclusion Works Cited

This paper explores the silent chains of neo-colonialism and its psychological toll on the modern African man through the lens of proverbial wisdom, poetic consciousness, and satirical narrative. Using Ghana as a primary canvas, it unpacks how sovereignty has been symbolically upheld but structurally surrendered, and how man, in his quest for survival, often becomes both prisoner and warden. The paper blends literary cadence with political analysis to illuminate the contradictions of postcolonial freedom and the masks worn by men in the corridors of power.

Głównym celem opracowania jest analiza wybranych zagadnień bioetycznych. Właściwe rozumienie wartości życia ludzkiego nie jest możliwe bez solidnego fundamentu rzetelnej wiedzy filozoficznej, kulturowej, genetycznej, biologicznej itp. Konieczna jest także odpowiednia wrażliwość moralna. Wszystko wskazuje na to, że prawdziwa wojna antropologiczna – dotycząca rozumienia świętości, wartości i godności życia ludzkiego, a także jego początku i końca – zdominuje nie tylko obecne stulecie, ale być może całe trzecie tysiąclecie.

Głównym celem opracowania jest prezentacja monografii pt. „Osoba w centrum? Specyfika debaty bioetycznej we Włoszech” (Wydawnictwo Naukowe UKSW, Warszawa 2024, ss. 350). Specyfiką włoskiej debaty bioetycznej jest powstanie dwóch odrębnych paradygmatów, czyli zbiorów pojęć i teorii naukowych: bioetyki laickiej i bioetyki katolickiej. Bioetyka laicka i bioetyka katolicka historycznie reprezentują dwa emblematyczne paradygmaty, w których zawierają się najgłębsze i najbardziej charakterystyczne konflikty światopoglądowe naszej epoki.

Emergency response information distributed from the so-called Canadian governments regarding disasters contribute to the marginalization of Indigenous peoples in salient and distinct ways from the events themselves. Shianna McAllister, in a report titled “Damming Colonial Evasion: An Accounting of the Unaccountable in the Mount Polley Mine Disaster” (2024), analyzes how narratives told after the events like the Mount Polley mine breach shape how the disaster is construed in later years and in policymaking. This paper seeks to more specifically explore the quality and strategy of the emergency response information to Indigenous communities and the narratives surrounding disaster under a colonial nation-state – and how this response affects these communities in compounding harmful ways. The 2014 catastrophe illustrates the many ways emergency information strategies can entrench colonial ideation and further perpetuate the subjugation of Indigenous peoples, through either the scope of the knowledge included, the language through which it was told, the means of access, or the attendant narratives. This paper will examine these effects of the emergency responses and their colonial properties as an example of typical settler response, as well as potential interventions one might implement to minimize harm following these catastrophes.

s English Français Scholarly studies dedicated to Paul Auster's works over the past decade have tended to focus on his storytelling, addressing, for the most part, thematic and formal concerns. The relatively small amount of scholarship on Auster's stylistic and linguistic maneuvers is perhaps due to the fact that he uses an apparently prosaic and conventional style: grammatically sound sentences do not draw attention. Yet, in all its plainness, Auster's language is abundantly musical. In his latest novel, 4 3 2 1, by making the reader count down in order to access the first page of the novel, almost like the opening of a piece of music with a 4/4 time signature, Auster calls attention to the sounds his words make, to their music, and to the orality of his prose. This paper listens closely to the sounds in 4 3 2 1, and reads in it a musicality, a rhythm that structures the sequence of events that order his narration, but also studies the interplay between music, words, sound, silence and language, that makes it stand out among Auster's other works.

Il saggio propone una rilettura della guerra di Troia come metafora dell'eterna tensione tra potere centralizzato e libertà individuale. Troia, città fortificata e chiusa, simboleggia i sistemi rigidi e pianificati che, pur apparendo invulnerabili, sono destinati al crollo. I Greci, invece, rappresentano un mondo aperto, competitivo, dove l’ingegno e l’autonomia – incarnati da Ulisse e Achille – prevalgono sulla forza bruta e sull’ordine imposto. Attraverso riferimenti alla storiografia moderna e alla poesia epica, l’autore mostra come la libertà, pur rischiosa, sia la vera forza generativa di civiltà e innovazione. La lezione del mito, attualizzata nel contesto contemporaneo di iper-regolazione e controllo, invita a privilegiare l’autodeterminazione e il pluralismo contro ogni rigidità normativa.

Il saggio propone una rilettura in chiave liberale della guerra di Troia, interpretando il mito come metafora senza tempo del conflitto tra sistemi chiusi e società aperte. Troia, città fortificata e dominatrice del commercio, rappresenta l’ordine centralizzato e la staticità, mentre i Greci, con la loro frammentazione e creatività, incarnano la libertà e l’innovazione. La vicenda del cavallo di legno diventa emblema del pensiero libero che infrange l’apparente stabilità. Attraverso le figure di Achille, Ulisse ed Enea, il testo contrappone l’autonomia morale e la resilienza all’obbedienza cieca. L’autore invita a riflettere, in un’epoca di regolamentazioni pervasive, sulla pericolosità della sicurezza assoluta e sull’urgenza di riscoprire la libertà come fondamento della civiltà. Itaca, non Troia, è il modello a cui tendere.

Context plays an important role in understanding the beliefs and ideologies inherent in discourses. It helps to unravel pragmatic meaning in interactions. In literary discourse, there are intentions that may not be explicitly stated but implied; recoverable when the context of the discourse is identified. This work examines how language is used to reflect ideologies in different discursive contexts in Femi Osofisan's Women of Owu. Previous studies on Women of Owu have concentrated on the strategies deployed, the features used, a reader-response methodology and a comparative analysis of the text. There exists a dearth of research on the text from the pragmatic perspective. Thus, this study analyses the play from a pragmatic perspective considering the role of context and the projected ideologies in understanding the underlying meaning in the text. The study adopted an aspect of Pragmatic Act Theory by Jacob Mey and Norman Fairclough's socio-semantic approach to critical discourse analysis (CDA) to reflect the context and ideologies in Osofisan's Women of Owu. Excerpts were randomly selected from the text. The text was selected because of the creative way the author retells the historical war story and the sad experiences of the then Owu Kingdom. The radicalist, the nationalist, feminist and cultural ideologies (the ideology of transmigration and belief in ancestors and deities) were foregrounded in the context of disobedience, war and the socio cultural context. The findings are that context is useful in understanding the intended meaning and the ideologies projected in discourses.

Das Hauptziel dieses Buches besteht darin, den Menschen die Gedanken eines Atheisten bewusst zu machen, welche Standpunkte er hat, was er über religiöse Argumente denkt und warum er von ihnen nicht überzeugt ist. In diesem Buch werden mehrere wichtige Themen behandelt, ob religiös oder nicht, jeder sollte diese Schriften kennen, sie sind nicht nur eine Kritik an Religionen, sondern auch am Atheismus selbst.

Atheisten sind die am stärksten uneinige Minderheit im Universum, daher habe ich das, was zu diesem Buch wurde, mit einem Text begonnen, der die Grundlagen des Atheismus kritisiert, einer Untersuchung der Gründe für diese Uneinigkeit, einem Text eines Atheisten für Atheisten, Worten, die Schwierigkeiten haben, das zu demonstrieren wahre Bedeutung und Ursprung des Atheismus. Für mich wird die atheistische Bewegung erst aus der Pubertät hervorgehen, wenn es eine selbstbejahende Kritik gibt, die in der Lage ist, eine atheistische Identität auf kohärente Weise zu konstruieren.

Viele Atheisten sind heutzutage wie ewige Teenager, sie denken, dass eine Wörterbuchdefinition ausreicht, um sofort ein vollständiger Atheist zu werden. Sie betrachten sich selbst als Atheisten und nehmen eine inkohärente Art von individualistischen Rebellen an, die eine vermeintliche absolute Freiheit bekräftigen; und auf diese Weise reproduzieren sie in der Illusion völliger Freiheit im Atheismus, ohne die logische Kohärenz ihrer Ideen zu suchen, religiöse Werte, übernatürliche und inkohärente Überzeugungen. Diese Art von Atheisten lernt nicht und sie sind eine Schande.

Ein Ungläubiger muss Religion studieren, um ein vollwertiger Atheist zu werden. Ein religiöser Mensch muss auch ein wenig über Atheismus lernen, um seinen Glauben aufrechtzuerhalten. Eine Armee muss ihre Gegner immer kennen, um eine gute Strategie zu haben, sonst wäre sie ein Schuss ins Ungewisse. Wenn Ihnen ein Thema nicht gefällt, sollten Sie vor diesen Ideen nicht davonlaufen, im Gegenteil, Sie sollten ein wenig lernen, zu versuchen, einen einzelnen Punkt zu widerlegen, ihm nicht zuzustimmen oder ihm zuzustimmen, kurz gesagt, sonst sind Sie es nichts weiter als jemand, der oberflächlich und ignorant ist und alles ablehnt, nur weil man es gehört hat. Jede Diskussion muss die Logik respektieren. Wenn Sie eine Aussage nicht akzeptieren, müssen Sie ihr ein anderes Argument entgegensetzen und nicht etwas Subjektives und Unbegründetes. Wir müssen offen für den Dialog sein, um nicht den Fehler zu begehen, alles, was nicht innerhalb unserer Wahrnehmungsgrenzen liegt, für irrational zu halten.

Für wen ist das Buch „Atheismus & Humanismus“ geeignet?

Für wen ist das Buch „Atheismus & Humanismus“ geeignet?

1. Atheisten auf der Suche nach mehr Tiefe:

Überzeugungen stärken: Das Buch bietet eine solide Grundlage, um religiöse Überzeugungen zu hinterfragen und die atheistische Identität zu stärken.
Wissen erweitern: Entdecken Sie wissenschaftliche Argumente, die die atheistische Weltanschauung stützen und religiöse Dogmen widerlegen.
Entdecken Sie die Geschichte des Atheismus: Verstehen Sie die Entwicklung des atheistischen Denkens im Laufe der Zeit und seine Rolle in der Gesellschaft.

2. Interessiert an Religion, Philosophie und Wissenschaft:

Kritischer Blick auf Religion: Analysieren Sie die Schwächen religiöser Argumente und die Widersprüche zwischen Glaube und Wissenschaft.
Dialog zwischen Glaube und Vernunft: Erkunden Sie die Beziehung zwischen religiösen Überzeugungen, der wissenschaftlichen Methode und der Suche nach Wissen.
Wissenschaftliche Grundlagen des Atheismus: Verstehen Sie, wie wissenschaftliche Prinzipien der atheistischen Weltanschauung zugrunde liegen. Entdecken Sie die Nuancen des atheistischen Denkens und die verschiedenen Strömungen, aus denen es besteht.

3. Jeder, der Wissen sucht

The article is a concise survey of modern Arabic prose from the middle of the 19th century AD until our days, with a focus on developments in Egypt and the Levant. The history of this literature is divided into seven major periods. An eighth section deals with the role Islamic religion has in novels and short stories among other prominent topics.

El presente artículo corresponde al proyecto denominado  “Cultura de Paz y Expresiones Artísticas con personas privadas de libertad en el Centro de Atención Institucional "Calle Real" de Liberia y el Centro de Atención Semi-Institucional Nicoya 2017-2018”, el cual se ha desarrollado como parte de un esfuerzo de articulación interinstitucional entre el Centro de Estudios Generales y la Sede Regional Chorotega, ambos de la Universidad Nacional en Costa Rica. Su objetivo ha sido contribuir con el desarrollo de capacidades y habilidades para la vida de personas privadas de libertad en la Región Chorotega y, asimismo, con su proceso de reinserción y readaptación social. Se utilizaron cuatro técnicas, talleres, charlas, ludo pedagogía y actividades artísticas, que fueron un medio para el abordaje integral de los conceptos, como por ejemplo la vivencia de una cultura paz, convivencia pacífica y su vinculación con el arte. Con ello, se obtuvieron resultados importantes como la ref...

The issue of a change of epoch, raised repeatedly by Pope Francis almost from the beginning of his pontificate, motivates questions about the possibility of identifying fixed elements of reality and such ideas in the light of which past and present can be built a proper, adequate anthropology. It seems that a concept that is still relevant and gives hope for the fusion of postmodern and fluid reality is the “new humanism”, the proposal for the development of which can be found in some of the speeches of the Pope from Argentina. The purpose of this article is an attempt to analyze selected papal texts in this area, and to outline on this basis the main elements of the development of humanism in modern reality, expressed in the relationship of the new humanism to: the face of Christ, an integral understanding of man, an ethic of care, dialogue, memory, creativity and fertility, universal human brotherhood, ecology, education, labor, as well as the qualities of Mediterranean humanism. The survey confirms the main thrust of Francis’ teaching, centered around an integral anthropology based on a Christian perspective of the world. * * * Zagadnienie zmiany epoki, poruszane wielokrotnie przez papieża Franciszka niemal od początku pontyfikatu, motywuje do stawiania pytań o możliwość wskazania stałych elementów rzeczywistości i takich idei, w świetle których dawniej i obecnie można budować właściwą, adekwatną antropologię. Wydaje się, że pojęciem ciągle aktualnym i dającym nadzieję na scalenie ponowoczesnej i płynnej rzeczywistości, jest "nowy humanizm", którego propozycję rozwoju można odnaleźć w niektórych wystąpieniach papieża z Argentyny. Celem niniejszego artykułu jest próba analizy wybranych tekstów papieskich w tej dziedzinie oraz nakreślenie na tej bazie głównych elementów rozwoju humanizmu we współczesnej rzeczywistości, wyrażających się w relacji nowego humanizmu do: oblicza Chrystusa, integralnego rozumienia człowieka, etyki troski, dialogu, pamięci, twórczości i płodności, powszechnego braterstwa międzyludzkiego, ekologii, edukacji, pracy, a także walorów humanizmu śródziemnomorskiego. Przeprowadzone badanie potwierdza główne nurty nauczania Franciszka, skupione wokół integralnej antropologii, opartej na chrześcijańskiej wizji świata.

Questo saggio sviluppa e descrive la concezione della poesia e del poetico come sviluppata da Ettore Cozzani nella rivista L'Eroica, analizzando i due manifesti programmatici del 1911 e 1941, assieme ad altri scritti dello spezzino. Si evidenzia come il concetto di poetico vada strettamente collegato a quello di eroico e come si possa parlare, a nostro avviso, in Cozzani di eroismo formale e sostanziale della poesia.

Introducción. En la introducción del artículo planteamos cómo el colapso mundial y la actual crisis civilizatoria implican la necesidad de una reflexión permanente sobre el papel de los estudios generales y el impulso en la formación académica de un nuevo humanismo que critique y supere los prejuicios ideológicos del humanismo liberal. Objetivo. El objetivo general es brindar una contribución propedéutica para abordar el tema de la responsabilidad de los estudios generales de seguir impulsando un nuevo humanismo. Discusión. La discusión parte de una descripción crítica del fracaso del humanismo liberal o aquella interpretación analítica y colonial de la historia del pensamiento europeo y estadounidense desde la cual buscamos definir una identidad hegemónica y occidental, durante la segunda mitad del siglo XX. Conclusiones. Luego de realizar esta exposición crítica, presentamos, a modo de conclusiones, algunas reflexiones generales y exploratorias sobre la importancia de la educación y los estudios generales en el proceso de formación de pensamiento crítico de personas, capaces de afrontar con autenticidad nuestras propias sociedades.

Jeden z najsłynniejszych dziś architektów Rem Koolhaas podejmuje problem obiektów architektonicznych jako zsieciowanych, podlegających transformacjom procesów nie tylko konstrukcyjnych, lecz także społecznych i politycznych. Z kolei socjolog Bruno Latour tym razem konstruuje teorię-broń/nowe narzędzie, za pomocą którego architekci mieliby poruszyć statyczne dotąd obiekty (Give me a gun and I will make all the buildings move) i projektować w przestrzeni nieeuklidesowej. Teoretycznie "ostukując architekturę Koolhaasa laseczką ślepca", Latour z jednej strony znów udowadnia, że nigdy nie byliśmy nowocześni, a z drugiej proponuje tak spojrzeć na proces projektowania, by dostrzec publiczny charakter rzeczy, odkryć sprawczość nie-ludzkich aktorów. Co wynika ze współpracy Latoura z Koolhaasem? Czy rozważania praktyka i teoretyka, architekta i socjologa okażą się istotnym wkładem pozwalającym na rewizję zwrotów kulturowych? W artykule, w duchu krytycznego namysłu nad mitem samotnego geniusza (naukowca, architekta), śledzę postulaty traktowania projektowania jako procesu kolektywnego, sieciującego pracę pomocników i współpracowników, zbieraczy danych i poszukiwaczy kontekstów. Czy w praktyce architektonicznej są one rzeczywiście realizowane? Czy w tym wypadku naprawdę można mówić o eksperymentalnych metodach produkcji i prezentacji wiedzy? Słowa-klucze: krytyczne projektowanie, architektura, materialność, nowa humanistyka, eksperyment Bruno Latour od wielu już lat w obszarze nowej humanistyki proponuje tyleż ciekawe, co kontrowersyjne koncepcje tego, jak można dziś badać kulturę, wychodząc poza jej krytykę, a skupiając się raczej na metodycznym poszukiwaniu połączeń, translacji i sieci między różnymi porządkami: społecznym, kulturowym, materialnym, technologicznym, cielesnym, politycznym itp. Usiłuje tym samym zasypać przepaść między naukami ścisłymi a humanistyką. Efektem tych poszukiwań jest bardzo szeroko zakrojony program badawczy, który można by było określić jako "demokracja skupiona wokół rzeczy". Celem jest zatem społeczny gest splatania na nowo tego, co materialne, nie-ludzkie, biologiczne, tekstowe. Dlatego Latour, jak wielu innych badaczy z kręgu studiów nad nauką i techniką (Constructive Technology Assessment, CTA) czy konstruktywistycznej socjolo

Głównym celem wywiadu dla Katolickiej Agencji Informacyjnej jest analiza wybranych aspektów współczesnej debaty bioetycznej, która dotyczy rozumienia życia ludzkiego. Wszystko wskazuje na to, że zagadnienia dotyczące godności, wartości i świętości życia zdominują spory światopoglądowe w tym stuleciu i być może w całym trzecim tysiącleciu, ponieważ obecnie mamy do czynienia z początkiem głębokiej rewolucji antropologicznej. Jest to bezdyskusyjnie największa rewolucja w dziejach świata.

This article contends that the so-called New Humanism--a movement of literary and social criticism led by Irving Babbitt and Paul Elmer More--was more politically varied than previous scholarship has suggested. Although by no means principally driven by political concerns, the Humanists supported a range of views on both domestic and foreign affairs. It is thus misleading to deem the movement "conservative."

Purpose-The purpose of this paper is to outline the contributions of Smiths legacy in Indigenous methodologies and to show how her interventions encourage and facilitate meaningful research relationships with Indigenous communities. It is also a practical guide for future Indigenous researchers who aim to work with their communities. Design/methodology/approach-This article outlines the legacy and interventions from Linda Smith that have influenced my research and pedagogy work with my community-the Navajo Nation. I weave together a Kejnrj story and theory to show how Smith's predominant legacy has taught me how to create, maintain and safeguard relationships with horses, humans and knowledge while working within a Western institution. Findings-I discuss the navigation of research relationships before, during and after official research and the implications this has for increasing indigenous sovereignty in partnership with research. It also describes the process of researcher reflexivity required for Indigenous methodological work. Originality/value-This paper outlines one Navajo researcher's individual story with research on community. This adds value to researchers who intend to do research/pedagogy work with Native communities. Keywords Indigenous methodologies, Decolonizing methodologies, Native American studies, American Indian studies, Horses, More than human Paper type Research paper

Informal fallacies of logic commonly employed by creationists and other religious apologists are identified and illustrated, including: (Pascal’s Wager: the Fallacy of Excluded Middle; (2) the Black-or-White Fallacy; (3) the Ad Hominem Fallacy: Abusive and Circumstantial Species; (4) the Appeal to Authority; (5) the Thirty-Million-Frenchmen-Can’t-Be-Wrong Fallacy; (6) the Irrelevant Conclusion Fallacy; and the (7) Fallacy of False Cause. Five other informal fallacies of logic are defined, and various other improper methods of religious argumentation are identified.

Abstract: This article aims to offer a novel interpretation of the evolution of modern European university perspectives. Some research is founded on comparisons between the two ideas and their associated literature, integrating them into the examination of this significant event in educational history. The main contribution of this academic article seeks to redefine the evolution of modern university education concepts in Europe by comparing the educational philosophies of two seminal figures in German classical education: Humboldt and Schleiermacher. Finally, this academic article suggests examining the perspectives of more educators to gain a clearer understanding of the historical event or trend of the transformation of modern Western university education views.
Keywords: transformation of modern western university education views, Humboldt and Schleiermacher, comparative analysis

Cite (Thai): ยี่ จาง. (2025). การสร้างใหม่การเปลี่ยนแปลงของแนวคิดมหาวิทยาลัยยุโรปสมัยใหม่:
การวิเคราะห์เปรียบเทียบมุมมองการศึกษาของ Humboldt และ Schleiermacher. FOYER: The Journal of Humanities, Social Sciences, and Education, 8(1), 155–186. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/lajournal/article/view/272130
Cite (English): Zhang, Y. (2025). Investigating the Transformation of Modern European University Ideals: A Comparative Analysis of Humboldt’s and Schleiermacher’s Educational Perspectives. FOYER: The Journal of Humanities, Social Sciences, and Education, 8(1), 155–186. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/lajournal/article/view/272130

this study entitled "a hymn to love and friendship" from the novel by Marc Levy, Le Voleur d'ombres, has two main objectives: first, analyze the typology of love from his Greek classification, then highlight the value of friendship because our world needs more of solidarity seen disasters and the lack of conversation. Term, the analysis relied on the greek concepts of the storgê to philia in passing through the Eros to construct a universe of friendship and peace, but especially to teach a new humanism. Friendship must overcome it so be the reasons.

In retrospect of foreign literature studies in China from 1949 to 2019, we have to acknowledge two fundamental facts. Firstly, although in the initial 30 years of this period foreign literature studies in China largely followed the Soviet model, neglecting Western literary and cultural traditions to some extent—with over a decade under the influence of extreme “leftist” trends—it was during this time that the groundwork for the academic framework of foreign literature studies was painstakingly laid. Secondly, with the influx of Western ideas, foreign literature studies during the subsequent 40 years underwent a complete paradigm shift, providing the spiritual nourishment for and playing a pioneering role in liberating thought and rectifying disorders. However, this period saw a conspicuous adoption of Western paradigms in foreign literature studies, thereby somewhat abandoning certain valuable traditions and academic stances that ought to have been upheld. Meanwhile, foreign literature studies in this period also experienced an undiscriminating acceptance and hasty integration of ideas, leading to a mixture of the good and the bad. This essay provides an important overview of 70 years of foreign literature studies in China, though the specific situations are much more complex. In recent years, as the ideas of cultural confidence and a community of shared future for mankind deeply resonate with the public, the principles of serving the Chinese people and Chinese socialist cause are increasingly becoming significant recognitions within China’s foreign literature scholarly community.

W niniejszym artykule zabieram głos w debacie na temat roli, jaką biografie
i biografistyka w ogóle odgrywają we współczesnej nauce. Głównym przedmiotem namysłu są
biografie naukowe i antropologiczne obecne we współczesnej polskiej etnologii, której przed-
stawiciele chcą zajmować się człowiekiem, ale takim „który żyje, kocha, czuje i cierpi” (Kafar,
2011, s. 7–8). Kwestią zasadniczą jest „pochodzenie” współczesnych nurtów biograficznych
i odpowiedź na pytania: czy są częścią tak zwanej „nowej humanistyki”, czy stanowią efekt 100-
-letniej tradycji badań społecznych bazujących na metodzie biograficznej jedynie „dostosowany”
do wymogów XXI wieku? Skąd bierze się zainteresowanie badaczy „życiem” i „dziełem” osób
związanych z akademią, i jak te działania odnoszą się do postulatów jednej z debat toczących się
obecnie w nauce?

RESUMO: Neste artigo, apresentamos parte das discussões desenvolvidas ao longo do mestrado em Educação na Universidade Estadual de Londrina, defendido em 2019. O trabalho desenvolvido no mestrado se debruçou sobre o uso de uma versão em quadrinhos da obra "Os Miseráveis", de Victor Hugo (o livro foi publicado originalmente em 1862), com o objetivo de discutir com jovens estudantes do nono ano de uma escola pública localizada em Londrina, Paraná, sobre problemas sociais e sobre o Novo Humanismo de Rüsen (2012; 2015). Para isto, desenvolvemos aulas-oficina (BARCA, 2004) que tinham o objetivo de, tornando o aluno o protagonista do processo de ensino-aprendizagem, levá-lo à reflexão sobre questões relacionadas a problemas sociais e ao humanismo. Nestas aulas-oficina, realizamos uma roda de conversa, além da produção uma narrativa sobre esta roda e de uma história em quadrinhos que abordasse o tema problemas sociais. Neste artigo, trabalhamos com as HQs produzidas pelos alunos, apresentando as discussões realizadas sobre o tema e as análises desenvolvidas na dissertação a partir da produção dos alunos. Nosso objetivo foi verificar a possibilidade de os jovens estudantes gerarem um sentido de orientação temporal por meio dos valores e ideias do novo humanismo e da defesa da dignidade humana a partir da leitura de "Os Miseráveis" em quadrinhos. PALAVRAS-CHAVE: Novo humanismo. Os Miseráveis. História em quadrinhos. Aulaoficina.

Neste artigo, apresentamos parte das discussões desenvolvidas ao longo do mestrado em Educação na Universidade Estadual de Londrina, defendido em 2019. O trabalho desenvolvido no mestrado se debruçou sobre o uso de uma versão em quadrinhos da obra “Os Miseráveis”, de Victor Hugo (o livro foi publicado originalmente em 1862), com o objetivo de discutir com jovens estudantes do nono ano de uma escola pública localizada em Londrina, Paraná, sobre problemas sociais e sobre o Novo Humanismo de Rüsen (2012; 2015). Para isto, desenvolvemos aulas-oficina (BARCA, 2004) que tinham o objetivo de, tornando o aluno o protagonista do processo de ensino-aprendizagem, levá-lo à reflexão sobre questões relacionadas a problemas sociais e ao humanismo. Nestas aulas-oficina, realizamos uma roda de conversa, além da produção uma narrativa sobre esta roda e de uma história em quadrinhos que abordasse o tema problemas sociais. Neste artigo, trabalhamos com as HQs produzidas pelos alunos, apresentando as d...

This research paper attempts to explore Daniel C. Dennett's evolutionary account of morality and will also make an endeavour to show how Dennett has adopted evolutionary perspective to give an account of the emergence of moral values from a purely biological world. Dennett insists that moral values really are valuable, as opposed to those who would dismiss them as illusions and he also resists any attempt to withdraw them from their historical and evolutionary context and place them on some eternal, absolute pedestal. Dennett's account of ethics is tightly integrated with his theory of a responsible self-constructed by gradual genetic and memetic evolution. By rejecting metaphysical, absolutist approaches to morality, instead he presents ethical norms as developing in the practical, heuristic environment of time constraints and language equipped agents attempting to second guess the actions and intentions of their social con-specifics. What Dennett's wanted to argue is that if our self is extended in space and time then it can commit itself into long term projects and can incorporate the good of others into its selfishness. This research paper will attempt to shed a light on how traditional ethical theories such as utilitarianism or Kantian ethics have failed to provide proper justification to the practical moral issues which indulge in the real ethical decision-making process within time constraints.

Głównym celem opracowania jest analiza wybranych aspektów etycznych choroby, cierpienia, starości, umierania i żałoby. Jednym z elementów charakterystycznych dla obecnej epoki historycznej jest umieranie w samotności. Są dwie główne przyczyny tego zjawiska. Pierwsza to rozpad tradycyjnej rodziny wielopokoleniowej w świecie zachodnim. W konsekwencji narasta epidemia samotności ludzi w podeszłym wieku. W ostatnich latach tworzone są nawet odrębne ministerstwa ds. samotności. Kilka lat temu powstało takie ministerstwo w Japonii, ostatnio w Wielkiej Brytanii. Druga przyczyna to wyższy poziom opieki medycznej. Dzięki temu żyjemy coraz dłużej. W konsekwencji wydłuża się także okres starości i umierania. Kiedyś umieranie było kwestią godzin i dni, dzisiaj miesięcy i lat.

Wprowadzenie: Fundamentalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Eutanazja definiowana jako przyspieszenie śmierci w celu skrócenia cierpień chorego na jego życzenie, czyli śmierć zadana, sprzeciwiająca się śmierci naturalnej jest bardzo kontrowersyjnym tematem. Celem badań było poznanie opinii studentów na temat eutanazji. Materiał i metody: W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, jako technikę wykorzystano kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji. Badania przeprowadzono wśród 100 studentów studiów niestacjonarnych II stopnia, kierunku Pielęgniarstwo, Wydziału Zdrowia i Nauk Medycznych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Wyniki: Analiza materiału badanego wykazała, że większość ankietowanych sprzeciwia się prawnej legalizacji: eutanazji czynnej (60%), eutanazji biernej (56%), eutanazji dzieci (83%), samobójstwa wspomaganego (82%), eutanazji dokonywanej bez zgody i wiedzy chorego (95%). Stwierdzono istotną zależność między popieraniem legalizacji eutanazji czynnej a uznawanymi wartościami chi 2 (1) = 6,42; p = 0,011 oraz między popieraniem legalizacji samobójstwa wspomaganego a uznawanymi wartościami chi 2 (1) = 8,63; p = 0,003.

Taking into consideration the complexity that frames the relationship between Globalization and Decolonization this text aims to unveil the potentials (and the burdens) of the Digital Humanities in relation to artist residencies focusing on North Africa as a geographical framework. Through the text I wish to argue that the Digital Humanities should be seen as both an imperative and an exclusionary process by asking the following questions: What is the impact and social projection of the Digital Humanities in relation to the evolution of artists in residencies in the region? What are its methodological innovations, beyond the application of certain technologies? And in what way do they interconnect and hybridize knowledge(s) in an era of widespread prejudice? These questions, framed by a vision that contemplates, reflects and acts in favor of the different realities and responsibilities of the artists in residency model, are the ones through which first NACMM and afterwards Platform HARAKAT have evolved with the aim to promote the encounters of imaginaries and realities that shape the contemporary Mediterranean.

Part of the Comparative Literature Commons, and the Critical and Cultural Studies Commons Dedicated to the dissemination of scholarly and professional information, Purdue University Press selects, develops, and distributes quality resources in several key subject areas for which its parent university is famous, including business, technology, health, veterinary medicine, and other selected disciplines in the humanities and sciences. CLCWeb: Comparative Literature and Culture, the peer-reviewed, full-text, and open-access learned journal in the humanities and social sciences, publishes new scholarship following tenets of the discipline of comparative literature and the field of cultural studies designated as "comparative cultural studies." Publications in the journal are indexed in the Annual Bibliography of English Language and Literature (Chadwyck-Healey), the Arts and Humanities Citation Index (Thomson Reuters ISI), the Humanities Index (Wilson), Humanities International Complete (EBSCO), the International Bibliography of the Modern Language Association of America, and Scopus (Elsevier). The journal is affiliated with the Purdue University Press monograph series of Books in Comparative Cultural Studies. Contact:

Part of the Comparative Literature Commons, and the Critical and Cultural Studies Commons Dedicated to the dissemination of scholarly and professional information, Purdue University Press selects, develops, and distributes quality resources in several key subject areas for which its parent university is famous, including business, technology, health, veterinary medicine, and other selected disciplines in the humanities and sciences. CLCWeb: Comparative Literature and Culture, the peer-reviewed, full-text, and open-access learned journal in the humanities and social sciences, publishes new scholarship following tenets of the discipline of comparative literature and the field of cultural studies designated as "comparative cultural studies." Publications in the journal are indexed in the Annual Bibliography of English Language and Literature (Chadwyck-Healey), the Arts and Humanities Citation Index (Thomson Reuters ISI), the Humanities Index (Wilson), Humanities International Complete (EBSCO), the International Bibliography of the Modern Language Association of America, and Scopus (Elsevier). The journal is affiliated with the Purdue University Press monograph series of Books in Comparative Cultural Studies. Contact:

Part of the Comparative Literature Commons, and the Critical and Cultural Studies Commons Dedicated to the dissemination of scholarly and professional information, Purdue University Press selects, develops, and distributes quality resources in several key subject areas for which its parent university is famous, including business, technology, health, veterinary medicine, and other selected disciplines in the humanities and sciences. CLCWeb: Comparative Literature and Culture, the peer-reviewed, full-text, and open-access learned journal in the humanities and social sciences, publishes new scholarship following tenets of the discipline of comparative literature and the field of cultural studies designated as "comparative cultural studies." Publications in the journal are indexed in the Annual Bibliography of English Language and Literature (Chadwyck-Healey), the Arts and Humanities Citation Index (Thomson Reuters ISI), the Humanities Index (Wilson), Humanities International Complete (EBSCO), the International Bibliography of the Modern Language Association of America, and Scopus (Elsevier). The journal is affiliated with the Purdue University Press monograph series of Books in Comparative Cultural Studies. Contact:

El presente artículo determina las potencialidades del enfoque de derechos de niñez y adolescencia desde una perspectiva de derechos humanos para la formulación de proyectos de cooperación internacional. En el ámbito jurídico, gracias al Sistema Nacional de Protección de la Niñez y la adolescencia en Costa Rica, se cuenta con mecanismos para facilitar la participación de este sector en la generación de este tipo de propuestas.

In this introduction to a collection of philosophical and political writings of the Marquis de Sade, Maurice Heine deals with the question what the people of the 18th century understould as an atheist and how the society should deal with people who officially denied to believe in God.

El presente artículo corresponde al proyecto denominado  “Cultura de Paz y Expresiones Artísticas con personas privadas de libertad en el Centro de Atención Institucional "Calle Real" de Liberia y el Centro de Atención Semi-Institucional Nicoya 2017-2018”, el cual se ha desarrollado como parte de un esfuerzo de articulación interinstitucional entre el Centro de Estudios Generales y la Sede Regional Chorotega, ambos de la Universidad Nacional en Costa Rica. Su objetivo ha sido contribuir con el desarrollo de capacidades y habilidades para la vida de personas privadas de libertad en la Región Chorotega y, asimismo, con su proceso de reinserción y readaptación social. Se utilizaron cuatro técnicas, talleres, charlas, ludo pedagogía y actividades artísticas, que fueron un medio para el abordaje integral de los conceptos, como por ejemplo la vivencia de una cultura paz, convivencia pacífica y su vinculación con el arte. Con ello, se obtuvieron resultados importantes como la ref...

The Inaugural lecture series at the Imo State University Owerri-Nigeria took a different turn in its 23rd version when Isidore Okeawolam Diala probed into a certain measure of the Igbo (meta) physical reality as it occurs in contemporary African Literature. With the title: 'Dionysos, Christ, Agwu and the African Writer, Diala seemed more inclined to justifying the outcome of the writer's acquaintance with the Igbo thoughts on Agwu, the god of creativity. Quite unfortunately, Agwu has never been known to have such positive view as to attract adherents. Therefore, Diala's presentation, which associates the god with creativity brings a unique perspective to Agwu even among Christian adherents who associate its wors*hip or patronage with paganism. While it should have seemed that the title of this inaugural lecture would dissuade the audience, the personality of the presenter as a practicing Catholic had rather generated an exciting kind of inquisitiveness. This paper examines how Diala inaugurated and deified Agwu within the African literary world, drawing also a measurable symbolism with the messianic placement of Jesus Christ. It is also noteworthy that Diala draws the classical estimation of Dionysos in Greek religion in certifying how the religiosity of Agwu obtains such significance as have given impetus to the works by African writers.