Damages law

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2021 r. zawierające zalecenia dla Komisji w sprawie prawa do bycia offline, (Dz. U. UE. C. z 2021 r. nr 456), s. 161. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) - § 2 pkt. 7, § 39a ust. 3 pkt. 1-3. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r. nr 119, s. 1 z późn. zm.) -art. 24 ust. 1-3. Ustawa z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną, (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 344) -art. 2 pkt. 4. Stefańska E. 2015 Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz, Tom I, wyd. III, red. M. Manowska.

The current stage of civil engineering is characterized by special attention to the safety of structures with a long service life. Such objects were designed several decades ago and their safe operation was ensured by significant safety margins. Now this approach to safety has been replaced by the concept of acceptable risk. It forms the basis of a risk based inspection (RBI) maintenance strategy. The transition from preventive maintenance strategies to a technical condition maintenance is substantiated. Complex indicators of technical condition, suitable for RBI-maintenance, are considered. The methodology of the resource safety index (RSI) is proposed. The latter is used as an indicator of risk. Special models of fatigue resistance is required for its control. The purpose of this paper is to build fatigue models for critical structural elements that are serviced according to the RBI concept. Instead of the traditional S-N curve, the lifetime general equation (first model) be used, where by the arguments are the main influence factors. Along with this, a modified ε-N equation is proposed for deformation criteria. The novelty of this equation is that it uses the rate of S-N-curve (slope) obtained in the first model with high cycle fatigue. The second model, combining the results of fatigue tests, is the equation for the dispersion of durability. The third model is the accumulated damage function under overloads. The efficiency of the RSI method is demonstrated by the example of the reliability assessment of the high strength bolts. Thanks to RSI method forecasting, during RBI-maintenance, parts can be used 3-5 times longer than with traditional methods.

This search aims to study and test the effect of using a new material (mortar infiltrated fiber concrete) as repair material in crucial regions that need a special type of repair like (deck of bridges, pavements, and defense structures). This work consisted of three stages: the first stage; testing the engineering properties of slurry infiltrated fiber concrete (compressive, splitting tensile, flexural and bond strengths), by using different types of fibers (End hooked steel fiber, Micro steel fiber, Polypropylene fiber, and Synthetic fiber), in five different types of mortar infiltrated fiber concrete mixes (with a volumetric ratio of fiber 6%), and the age of test was 28 days. After studying the behavior of these mixes in these tests, the second stage of this study was concluded casting reference slab with dimensions 900×900×80 mm from normal strength concrete and repairing two sets of damaged slabs (with dimensions 900×900×50 mm, the first set consist of five slabs damaged in the compression zone, and the second set consist of five slabs damaged in tension zone), the two sets repaired with repair layer from mortar infiltrated fiber concrete with thickness 30 mm. The third stage of the study was testing the effect of the repair material (mortar infiltrated fiber concrete) on the flexural behavior of the repaired slab specimens in (flexural strength, deflection characteristics, and ductility), through using a hydraulic jack with a four-point load system. The results of testing slab specimens indicated significant improvement in the flexural behavior of the repaired slab when compared with the reference slab, the slabs repaired in the compression zone recorded increasing in range 2-39% in ultimate load and the slabs that repaired in tension zone recorded 4-71% increasing in ultimate load .also recorded better deflection values through testing the slabs specimens that repaired. The ductility of the repaired slab specimens increased significantly from 25 to 91% compared with the reference slab specimens. These results indicated excellent effect mortar infiltrated fiber concrete as a perfect repair material for slabs that damaged in compression and tension zones.

Indennità, risarcimento e danni punitivi nel diritto del lavoro sommario: 1. I limiti dei rimedi di diritto comune. 2. L'indagine su una prospettiva rimediale. 3. Le indennità speciali in materia di lavoro. 4. La qualificazione come pena privata. 5. Limiti alla pena privata come prestazione civile sanzionatoria. 6. Il confronto con i danni punitivi statunitensi. 7. L'ammontare delle sanzioni afflittive.

The role of a contracting party's efforts-as in working, trying, or exerting in the performance of a contract is an understudied and undertheorized issue in contract law. Often, parties incorporate various efforts provisions in their contracts by setting benchmark requirements. The duty of best efforts is implied in exclusive agency contracts in order to align the interests ofthe principal and the agent. How and when best or reasonable efforts are implied across legal systems is one focus ofthis Article. More broadly, do courts see the level of effort of a party as a factor in determining breach and setting damages in a broader range of contracts? In sum, the Article explores the role of efforts, or a lack thereof made by the parties as both an express and implied duty of contract law across legal systems. A comparative analysis of Anglo-American, Chinese, Latin American, and French law is undertaken.

Subjected to compulsory medical treatment declared unlawful, a woman claimed compensation for non-material damage against the various parties involved in the procedure.
She filed a claim for non-pecuniary damages against the various parties involved in the procedure. The trial court and the court of appeal dismissed the claim for lack of proof of damage. The Supreme Cassation overturned the second-instance judgment.
The various issues concerning compensation and proof of non-material damage are critically analysed.

This volume analyses the most recent books on lawyers' liability for damages in European countries and, in the United States, held by the world's major libraries and published between 2020 and 2025. Thus, the books commissioned by the Library of Congress, the British Library, Library and Archives Canada, Bibliothèque nationale de France, Det Kongelige Bibliotek, Biblioteca Nacional de España and the National Library of Japan are the main base selected for presentation and analysis. The analyses and descriptions were produced by the deep search algorithm of the ChatGPT5 pro version.

The traditional approach to duty in nervous shock cases required more hurdles to be met than in cases of ordinary physical injury. The feminist critique of these cases demonstrated that these hurdles were created by gendered stereotypes and patriarchal reasoning. The High Court's changed requirements in Tame v New South Wales; Annetts v Australian Stations Pty Ltd (2002) 211 CLR 317 raise the question whether the feminist critique has been rendered obsolete. The article considers some of the previous feminist literature and a quantitative analysis of nervous shock cases in order to examine this question. While women continue to be the majority of claimants in this area, the article emphasises that this is less significant than the fact that the way psychiatric harm is regarded is affected by a gendered way of thinking which permeates our society. Noting that the changes to the requirements in Tame; Annetts and other recent cases still do not put psychiatric harm on exactly the same footing as other personal injury cases, and that the legislative changes created by the various Civil Liability Acts emphasise this and in many cases revert to the previous approach, the authors conclude that the feminist critique still has much to offer this area of law.

Diplomová práca na tému Environmentálne spolky, ich právne postavenie a úlohy v spoločnosti má za cieľ popísať vybrané aspekty environmentálnych spolkov demonštratívne overené v praxi reprezentatívnym združením a to od postavenia a oprávnenia zasahovať do vecí životného prostredia, až po ich súčasné postavenie s výhľadom do budúcna, a to s prihliadnutím na ich úlohu ochrany verejného záujmu životného prostredia. Práca hneď v úvode reflektuje výsledky najnovšej aplikačnej praxe pretavené do teoretických postulátov ohľadne environmentálnych spolkov ako aj popísanie a analýzu vplyvu Európskej únie ako ju v praxi zohrala. Práca rozoberá samotný charakter environmentálnych spolkov, pričom rozoberá aj interdisciplinárny vplyv iných odvetí nielen environmentálne spolky ale aj na životné prostredie ako také s plynulým prechodom na právne ukotvenie postavenia environmentálnych spolkov tak vo vnútroštátnom práve ako aj v práve medzinárodnom. Práca je uzavretá návrhmi autora de lege ferenda vo vzťahu k právam a povinnostiam environmentálnych spolkov. Práca ako celok popisuje postavenie environmentálnych spolkov, objasňuje ich práva na zásah v konaniach vo veciach životného prostredia a navrhuje posun vo problematike environmentálnych spolkov a to kombináciou právnej a spoločenskej analýzy na podklade rozhodovacej praxe orgánov verejnej moci.

Celem niniejszego opracowania jest próba rekonstrukcji pojęcia szkody antymonopolowej, którego genezy poszukiwać należy w Dyrektywie 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej oraz implementującej ustawie z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji. Ze względu na specyfikę przedmiotu regulacji ustawy w opracowaniu odwołano się do orzecznictwa unijnego oraz krajowego, uwzględniając dorobek doktryny z obszaru prawa cywilnego materialnego. W pracy podjęto próbę oceny przyjętych regulacji, w szczególności ich celowości pod kątem poprawy sytuacji poszkodowanych deliktem antykonukrencyjnym. W prowadzeniu analiz wykorzystano metodę dogmatycznoprawną oraz w ograniczonym zakresie prawnoporównawch.

Na tle przeprowadzonych analiz kształtuje się wniosek, że szkoda antymonopolowa w ogólnej konstrukcji nie odbiega od szkody w ujęciu cywilistycznym. Jednak należy zwrócić uwagę na domniemania wprowadzone w przepisach ustawy o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji, które miały uatrakcyjnić prywatnoprawny tryb dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia prawa konkurencji; w szczególności na domniemanie szkody antymonopolowej na skutek naruszenia prawa konkurencji oraz przerzucenia nadmiernego obciążenia.

Colné právo predstavuje relatívne samostatný subsystém verejného práva, ktorý sa v podmienkach Slovenskej republiky a v nadväznosti na dynamický vývoj politiky EÚ vyznačuje tendenciou oddeľovania od daňového ale najmä finančného práva. Colná únia, založená v roku 1968, spravuje vonkajšiu hranicu EÚ presadzovaním pravidiel upravujúcich cezhraničný pohyb tovaru vrátane zavedenia spoločnej colnej sadzby na tovar dovážaný z tretích krajín. V nadväznosti na vyššie uvedené je pre úplnosť potrebné upozorniť, že tento fenomén je možné pozorovať až od roku 1992, kedy došlo k praktickému naplneniu kvalitatívneho rozširovania pôvodných európskych spoločenstiev. Jednotným európskym aktom sa zmluvné strany uzniesli na revidovaní pôvodných (medzinárodných) zakladajúcich zmlúv, ktorého obsahom bolo okrem iného aj určenie dátumu pre vytvorenie vnútorného trhu, t. j. priestoru, v ktorom je zabezpečený voľný pohyb osôb, tovaru a služieb. Načrtnutý vývoj dospel k právnemu rozlíšeniu a zakotveniu výlučných právomocí patriacich EÚ, pričom podľa článku 3 ods. 1 písm. a) Zmluvy o fungovaní EÚ má Únia výlučnú právomoc v oblasti colnej únie. Inak povedané, členské štáty Únie sa uzniesli na článku 28 Zmluvy o fungovaní EÚ (pôvodný článok 23), ktorý konštituuje EÚ ako jednotné colné územie, pričom právomoci v oblasti colného práva hmotného ako aj procesného, nepodliehajú vnútroštátnej úprave. Potreba vnútroštátneho právneho predpisu, ktorý reguluje pravidlá a postupy zaobchádzania s tovarom je nesporný, avšak pre úplnosť dodávame, že zákonodarca Colný kódex legálne samoobmedzuje len na výkon takých postupov, ktorými sa zabezpečuje uplatňovanie opatrení vydaných na základe osobitných predpisov pre pohyb tovaru medzi colným územím EÚ a tretími štátmi na území Slovenskej republiky a opatrení na zabránenie protiprávneho konania osôb pri dovoze, vývoze a tranzite tovaru medzi Úniou a tretími štátmi na území Slovenskej republiky.

El siguiente artículo de investigación se encauza a la fundamentación teórica de la teoría de la pérdida de oportunidad y su aplicación en casos de negligencia en el ejercicio de la abogacía. Dicha construcción teórica se refiere a la situación en la que un tercero causa la pérdida de una oportunidad de obtener un resultado favorable para otra persona. Se utiliza en casos de negligencia profesional, y en particular en el ámbito del ejercicio de la abogacía, en los que un letrado no cumple con su deber de diligencia y provoca la pérdida de una oportunidad procesal para su cliente. La investigación explica los requisitos para la aplicación de esta teoría en esos casos de mala praxis, así como sus diferencias con el lucro cesante. También se analizan sus diferentes enfoques y a partir de la jurisprudencia se presentan ejemplos de casos en los que se ha instrumentado.

Wenn ich einen Untertitel für diese Rezension wählen müsste, würde ich diesen wählen: "Band VI des Handbuchs (zum Thema ,Verwaltungsrecht und Privatrecht') aus der Sicht eines ausländischen Verwaltungsrechtlers". Die vom Herausgebergremium dieser Zeitschrift gefundene Lösung, einen Ausländer für die Arbeit heranzuziehen, wird natürlich ihre Folgen haben. Es ist mir nicht möglich, das Buch so zu besprechen, als ob ich ein Mitglied der deutschen Verwaltungsrechtsgemeinschaft wäre. Meine Darstellung wird deswegen eine überwiegend rechtsvergleichende Perspektive einnehmen. Ich werde außerdem die Reihenfolge der Kapitel entsprechend den Ideen ändern, die ich für die Darstellung aus der erwähnten Sicht für nützlich halte.

En Riegel v. Medtronic Inc. (552 U.S.__2008; February 20, 2008), el Sr. Riegel tuvo que ser sometido a un by-pass como consecuencia de la rotura del catéter, fabricado por Medtronic, con el que su médico le practicaba una angioplastia. A pesar de que el catéter había obtenido la autorización de comercialización de la FDA y cumplía los requisitos de seguridad previstos por el sistema regulatorio federal, el Sr. Riegel y su mujer interpusieron una acción de daños contra Medtronic –y no contra el médico- conforme a las reglas de responsabilidad civil objetiva y por negligencia del Common Law neoyorquino. Sin embargo, el Tribunal Supremo federal de los EE.UU., en ponencia del Magistrado Antonin Gregory Scalia, votó, por mayoría de ocho magistrados, rechazar el recurso de la Sra. Riegel y confirmar la sentencia de segunda instancia, desestimatoria de la demanda, porque consideró que la regla de primacía del derecho regulatorio federal sobre seguridad de productos sanitarios [Medical Devi...

This paper analyses the legal response reflected in jurisprudential texts to the damaging incidents arising from urban constructions in ancient Rome, with special attention to the most serious ones: collapses, landslides and fires; the latter show the value of the Urbs as a protected legal asset by receiving a special criminal response.

У статті аналізуються зміни до Кримінального кодексу України,
внесені Законом України від 09 січня 2025 року, щодо відповідальності за порушення вимог до утримання та експлуатації об’єктів фонду захисних споруд цивільного захисту. Кримінально-правовий норматив, передбачений ст.270-2 Розділу IX Особливої частини Кримінального кодексу України, визначає безальтернативне покарання за порушення законодавчих вимог щодо утримання й експлуатації об’єктів фонду захисних споруд цивільного захисту,
а також за ненадання безперешкодного цілодобового доступу до таких об’єктів під час повітряної тривоги, що мало своїм безпосереднім наслідком спричинення середньої тяжкості чи тяжких тілесних ушкоджень або загибелі людини, у виді позбавлення волі строком від трьох до восьми років. Метою статті є надання коментаря до кримінально-правового нормативу, передбаченого ст.
2702 Кримінального кодексу України, для розуміння необхідності встановлення та правильного застосування судами покарання за порушення законодавчих вимог щодо утримання й експлуатації об’єктів фонду захисних споруд цивільного захисту. Закон вводить покарання за порушення вимог щодо утримання й експлуатації захисних споруд, а також за ненадання доступу до них під час повітряної тривоги, що призвело до тяжких наслідків. У статті
звертається увага на можливу колізію нової статті 2702 КК України зі статтею 367 КК України (службова недбалість), що може призвести до проблем у правозастосовній практиці. Розглядається поняття громадської безпеки в контексті кримінального права, визначаючи його як систему суспільних відносин, спрямованих на захист життєво важливих інтересів особи, суспільства та держави. Аналізується об’єктивна сторона злочину, передбаченого статтею
270-2 КК України, включаючи порушення вимог до утримання й експлуатації захисних споруд, а також незабезпечення доступу до них. У статті наводиться перелік нормативно-правових актів, що регулюють вимоги до захисних споруд, включаючи Кодекс цивільного захисту України, постанови Кабінету Міністрів України та накази Міністерства внутрішніх справ України. Обов’язковою ознакою злочину є настання наслідків у вигляді середньої
тяжкості чи тяжких тілесних ушкоджень або загибелі людини. Суб’єктом злочину є фізична особа, на яку покладено обов’язок дотримуватися вимог до захисних споруд. Стаття надається детальний аналіз змін до Кримінального кодексу України щодо відповідальності за порушення вимог до захисних споруд цивільного захисту. Звертається увага на можливі проблеми у правозастосовній практиці та пропонується тлумачення ключових понять.
Ключові слова: порушення вимог, захисні споруди цивільного захисту, злочин, об’єкт злочину, безпека, громадська безпека, середньої тяжкості тілесні ушкодження, тяжкі тілесні ушкодження, загибель людини.

This thesis examines the legal framework and practical implications of ad hoc disclosure obligations in the context of future events and extended (multi-stage) decision-making processes. Focusing on the requirements of the Market Abuse Regulation (MAR) and the German Securities Trading Act (WpHG), it explores how issuers of financial instruments must identify and disclose insider information in a timely manner—even when such information evolves over multiple stages. Using the landmark Geltl/Daimler case as a foundation, the paper analyzes the thresholds for publication duties, the interpretation of “sufficient probability” for future events, and the conditions under which issuers may defer disclosure through the mechanism of “self-exemption.” Particular attention is paid to balancing market transparency with legitimate corporate interests, including the need to protect ongoing negotiations or competitive positions. The study concludes that while ad hoc publicity ensures investor protection and market integrity, its application to forward-looking and iterative decisions requires nuanced legal and procedural considerations.

The European Law Institute (ELI) is an independent non-profit organisation established to initiate, conduct and facilitate research, make recommendations and provide practical guidance in the field of European legal development. Building on the wealth of diverse legal traditions, its mission is the quest for better law-making in Europe and the enhancement of European legal integration. By its endeavours, the ELI seeks to contribute to the formation of a more vigorous European legal community, integrating the achievements of the various legal cultures, endorsing the value of comparative knowledge, and taking a genuinely pan-European perspective. As such its work covers all branches of the law: substantive and procedural; private and public. The ELI is committed to the principles of comprehensiveness and collaborative working, thus striving to bridge the oft-perceived gap between the different legal cultures, between public and private law, as well as between scholarship and practice. To further that commitment it seeks to involve a diverse range of personalities, reflecting the richness of the legal traditions, legal disciplines and vocational frameworks found throughout Europe. The ELI is also open to the use of different methodological approaches and to canvassing insights and perspectives from as wide an audience as possible of those who share its vision.

Lo scritto muove da un'analisi di regole e modalità di liquidazione del danno per constatare come sia probabilmente illusorio pensare che il risarcimento riesca effettivamente a essere pari al danno. Di qui l'ipotesi di un superamento del principio del risarcimento integrale, a favore di un'idea di proporzionalità risarcitoria. This report is based on an analysis of the rules and methods concerning the assessment of damages which leads to state that it is probably illusory to think that compensation can actually be equal to the damage. Hence the hypothesis of overcoming the principle of full compensation, in favour of an idea of proportionality of compensation. Responsabilità civile e danno Proprio perché il problema della responsabilità civile non ha confini nazionali-e meglio di altri si presta quindi a dialoghi che, come questo di oggi e domani, riuniscano studiosi di culture e di esperienze diverse-proprio perché è un problema senza confine, dicevo, al suo centro si ritrova, sempre e ovunque, la stessa cosa. Si ritrova sempre e ovunque il danno. Quindi, se ragionare di responsabilità civile significa sicuramente ragionare di molte cose, ragionare di responsabilità civile significa sicuramente, prima di tutto, ragionare di danno e di reazione contro il danno. Ragionare di danno, dunque: a cominciare dalla esigenza di capire di cosa stiamo parlando. Cosa sia il danno. Tutti sappiamo che questa è una domanda solo apparentemente banale. Da parte mia, direi che, a ben vedere, il danno non è un fatto, non è un accadimento dell'ordine naturale delle cose. Sono semmai fatti, sono fenomeni naturali, la distruzione o il deterioramento di un bene. Il danno no, il danno è altro. Intendo dire che, da un lato, c'è sicuramente una vicenda storica. L'accadimento di cui dicevo, per lo più la distruzione o il deterioramento di un bene. Da un altro lato c'è però una persona.

Sul presupposto che, almeno in certi casi, il risarcimento di un danno non patrimoniale nelle forme del risarcimento in forma specifica potrebbe essere concesso più utilmente che un risarcimento per equivalente pecuniario, l'autore si interroga sui quali possano essere limiti e ostacoli sistematici di una valutazione officiosa del giudice che conduca a quell'esito. On the assumption that, at least in certain cases, compensation for non-pecuniary losses in the form of compensation in a specific form could be more useful than a monetary compensation, the author wonders if and which might be the systematic limits and obstacles to an officious assessment by the court leading to that outcome.

Many times contract transactions are entered into by parties, the transactions may commence on clear terms and on a good note, however, midway in the contract or at the end thereof parties may have cause to disagree, or may encounter challenges, or face certain breach in certain clauses in the agreement. The breach that occurs in such contract transaction may either bring the parties before an arbitration panel or a court of competent jurisdiction to determine the breach and damages payable thereto. But often times, it is realized that the party that comes to court seeking redress may have had the opportunity to remedy the damage occasioned by the breach in the contract, but they will prefer and or allow the damage to materialize and thereafter they will come to seek compensation from the court. It is trite that where a party who comes to court seeking remedy in a breached contract fails to take reasonable step to remedy the breach, the court has the duty not to grant his full claim. The courts are not just to award cost or damages in such circumstance to a party that is swift to come before it. The court is bound to look at the matter to ascertain whether there were measures taken by the party seeking redress to mitigate the loss that was envisaged coming.

Esta pesquisa almeja analisar a interrelação entre (não) discriminação e a caracterização do dano moral coletivo como instrumento de proteção de grupos vulneráveis. O objetivo geral do estudo ora proposto é explorar e examinar a interrelação entre a proteção de grupos vulneráveis e a configuração de dano moral coletivo a partir da jurisprudência do STJ, a fim de determinar de que maneira o Direito Civil Contemporâneo pode ser utilizado como ferramenta de proteção dos direitos humanos. Os objetivos específicos da pesquisa são levantar e catalogar decisões relevantes do STJ, identificadas a partir da técnica de pesquisa jurisprudencial, em que tenha se discute a configuração de dano moral coletivo em decorrência de discriminação ou do impacto à proteção de grupos vulneráveis, bem como demonstrar de que maneira o Direito Civil, em sua fase contemporânea, pode adotar uma posição vanguardista e atuar como verdadeiro instrumento antidiscriminatório de essência contramajoritária.

The main objective of this study was to talk about the use and effectiveness of the electronic anklet. For this, a bibliographic research was initially carried out in articles, monographs, among others that addressed the aforementioned theme. A field survey was then conducted by applying an open-ended questionnaire containing twenty-five questions to the director of the Second Regional of Itaberaí, intending to find out what the use of the electronic anklet consists of and its possible effectiveness. After the application of this questionnaire it was found that this technology was implemented in the state of Goiás in 2014 as a remarkable alternative for the enforcement of penalties and form of control over individuals who violate criminal rules.

L'ingiustificato arricchimento nei confronti della Pubblica Amministrazione è un classico esempio della complessa convivenza tra le esigenze di tutela del privato ed i principi pubblicisti che regolano l'agere pubblico. Il contributo, dopo una ricostruzione dogmatica dell'azione de qua, prendendo spunto da una recente pronuncia della Suprema Corte di Cassazione, intende evidenziare il ruolo del principio di buon andamento nell'ambito degli arricchimenti imposti nei confronti della Pubblica Amministrazione.

Özel hukuk sistemimizde sorumluluk iki ana başlıkta ele alınır. Bunlardan ilki borçlunun sorumluluğunun kaynağıdır. İkincisi ise, borçlu hukuken sorumlu olduğunda alacaklıya ne ile sorumlu olacağı durumudur. Borçlu, alacaklıya karşı hukuken sorumlu olduğunda kural olarak bütün malvarlığı ile sınırsız kişisel sorumluluğu gündeme gelir. Bu kuralın bir dizi başkaca istisnası düzenlenmiş olduğu gibi konumuzu oluşturan donatanın sorumluluğu da bu genel kuralın bir istisnası olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmamızda deniz ticaretinin başlıca aktörü olan donatanın sorumluluklarının kaynaklarını ortaya koyduktan sonra, donatanın sorumluluğunu deniz ticareti hukuku tekniği açısından sınırlayan ilgili kuralları sistematik olarak ele almayı amaçladık. Ayrıca, bu hükümlerin malik olmayan donatan olarak nitelendirilen gemi işletme müteahhidi için de uygulanacağının kabul edildiğini belirtelim.

In our private legal system, responsibility is addressed in two main headings. The
first is the source of the debtor’s responsibility. Second, is the case of when the
debtor is legally responsible, what he will be liable to the creditor. As a principle,
when the debtor is legally responsible for the creditor, unlimited personal liability with all his assets comes into question. As there are a number of other exceptions
to this principle, the responsibility of the equipment that constitute our position is
an exception to this general rule.
In this essay, it is aimed to systematically address the relevant rules limiting their
responsibility in terms of maritime law technique, after revealing the sources of
the responsibilities of the shipowner who is the main actor of maritime. It should
also be emphasized that these provisions are accepted as applying to the ship
operating contractor, who is qualified as non-owner.

della lite e la tutela indennitaria dell'assicuratore di responsabilità civile SOMMARIO: 1. Funzione e natura giuridica del patto. -2. Gestione della lite, obbligo di salvataggio e regime delle spese di resistenza. -3. Il governo del conflitto di interessi e la c.d. clausola di massima esposizione. -4. La nomina del legale di fiducia. -5. Il difficile rapporto tra assunzione della lite e opponibilità delle eccezioni di copertura. -6. La "mala gestio propria" e la mora dell'assicuratore. 1. -La Cassazione ha emesso, nel corso degli ultimi anni, tre pronunce di rilievo, intorno ad alcuni profili critici che possono interessare il c.d. "patto di gestione della lite", di regola inserito nei contratti di assicurazione contro la responsabilità civile ( 1 ). Il tema, in effetti, sembra tutt'altro che esaurito ( 2 ). Benché sia stata raggiunta una certa uniformità di vedute sull'inquadramento sistematico del negozio -di cui si darà sùbito conto -, risultano controversi diversi aspetti che ineriscono, in via segnata, all'attuazione e alla patologia del vincolo da esso scaturente. Per affrontare consapevolmente la materia, è necessario muovere da qualche considerazione di carattere generale. L'esposizione dell'assicurato al pericolo di depauperamento del proprio patrimonio, in relazione a fatti rispetto ai quali consegue la sua responsabilità, contrattuale o aquiliana, determina il suo interesse all'assicurazione e, al verificarsi del rischio, al risarcimento (rectius: all'indennizzo) ( 3 ). Normalmente l'assicurato è interessato a vedere al più presto risolta la controversia mediante la tacitazione del terzo danneggiato, mentre l'assicuratore ambisce a limitare l'indennizzo entro la minor misura possi-

Il contratto di assicurazione sulla vita del mutuatario che prevede che, in caso di morte di quest'ultimo, l'indennizzo sia dovuto alla banca mutuante, e nello stesso tempo che il versamento dell'indennizzo estingua il credito residuo della banca verso il mutuatario, senza diritto dell'assicurazione di surrogarsi a quest'ultima, è un contratto il cui scopo è soddisfare due interessi convergenti: quello della banca al rimborso del mutuo, e quello dei suoi eredi a non restare esposti all'azione esecutiva della banca. Ne consegue che gli eredi del mutuatario, in caso di inadempimento dell'assicuratore, sono legittimati a domandare la condanna dell'assicuratore al pagamento dell'indennizzo nelle mani della banca (2). SVOLGIMENTO DEL PROCESSO -1. Nel 2013 F.T. convenne dinanzi al Tribunale di Padova le società omissis s.p.a. e omissis s.p.a., esponendo che: -) il proprio fratello E.T. il 6 agosto 2013 aveva stipulato un contratto di mutuo ipotecario con la società omissis s.p.a.; -) contestualmente alla stipula del mutuo l'istituto di credito "aveva imposto al mutuatario" (così il controricorso, p. 2), la stipula di due contratti di assicurazione; -) uno di questi contratti costituiva un'assicurazione sulla vita e prevedeva che, in caso di morte del mutuatario, l'assicuratore avrebbe versato alla banca un indennizzo d'importo pari al debito residuo, e la banca avrebbe impiegato tale indennizzo per estinguere il mutuo; se poi, per qualsivoglia ragione, l'indennizzo avesse ecceduto il debito residuo, era previsto che la banca versasse agli eredi del mutuatario il surplus; -) il proprio fratello era deceduto il 28 maggio 2012, ma la società assicuratrice aveva rifiutato il pagamento dell'indennizzo, eccependo stragiudizialmente che E.T. al momento della stipula del contratto aveva reso dichiarazioni non veritiere sulle proprie condizioni di salute: aveva, in particolare, taciuto di soffrire di ipertensione sin dal 2003 e di seguire un trattamento farmacologico; -) le clausole contenute nel contratto di assicurazione, concernenti le dichiarazioni del mutuatario sul proprio stato di salute, dovevano ritenersi nulle. Premessi questi fatti, l'attrice dedusse in punto di diritto che il proprio fratello E.T. doveva qualificarsi "contraente" del contratto di assicurazione; che tale -) la banca mutuante era espressamente qualificata dal contratto di assicurazione come "contraente della polizza che stipula il contratto per conto degli assicurati"; -) il soggetto assicurato era definito nella polizza come "il soggetto fisico al quale il contraente ha erogato il mutuo"; -) il contratto prevedeva che il beneficiario dell'indennizzo fosse il contraente (e dunque la banca), alla quale era addossato l'obbligo di "utilizzare l'indennizzo ricevuto dalla società per ridurre il debito residuo del mutuo e, qualora l'importo sia superiore, restituire l'eccedenza agli aventi diritto"; -) il mutuatario, aderendo a tale contratto, aveva conferito mandato irrevocabile alla banca, ai sensi dell'art. 1723 c.c., comma 2, ad incassare ogni indennizzo dovuto dalla società assicuratrice. Sulla base di questi elementi di fatto la Corte d'appello ha ricostruito la fattispecie sottoposta al suo esame ravvisandovi non uno, ma due distinti contratti di assicurazione. Il primo contratto di assicurazione, ad avviso della Corte veneta, fu stipulato dalla banca nel proprio interesse, ed ebbe la forma di una "polizza collettiva" per "assicurare tutti i soggetti a cui ha erogato un mutuo". Questo contratto è stato qualificato dalla Corte d'appello come "assicurazione per conto altrui" ex art. 1891 c.c.. Il secondo contratto di assicurazione, ad avviso della Corte veneta, è invece scaturito dall'adesione del singolo mutuatario alla "polizza collettiva" stipulata tra la banca e l'assicuratore. Per effetto di questa adesione, secondo la sentenza qui impugnata si costituì un nuovo rapporto giuridico, in cui E.T. divenne "l'assicurato e il titolare del diritto all'erogazione dell'indennizzo ai sensi dell'art. 1891 c.c.". Solo questa costruzione, ha precisato la Corte d'appello, rendeva sensata e giustificata la previsione contrattuale del conferimento, da parte del mutuatario a favore della banca, di un mandato irrevocabile ad incassare l'indennizzo: infatti la banca, in quanto contraente del contratto, non aveva titolo per pretendere il suddetto pagamento. 7. La sentenza d'appello è stata impugnata per cassazione dalla omissis con ricorso fondato su due motivi ed illustrato da memoria. Hanno resistito con controricorso omissis e F.T., con distinti controricorsi illustrati anch'essi da memoria. RAGIONI DELLA DECISIONE. -1. Necessità di un lessico condiviso. Prima di esaminare nel merito il ricorso questa Corte ritiene doveroso (in ossequio all'insegnamento delle Sezioni Unite, secondo cui il rigore linguistico è premessa indefettibile nella ricostruzione degli istituti: Sez. U, Sentenza n. 12310 del 15/06/2015) anticipare in quale senso saranno impiegate nella presente sentenza le espressioni "contraente", "assicurato" e "beneficiario". Tali espressioni infatti, non di rado usate nella prassi in modo polisemico, confondono lo studio dei fenomeni assicurativi e, con esso, il dialogo tra gli interpreti. Per "contraente" questa Corte intenderà dunque colui il quale manifesta il consenso alla stipula del contratto di assicurazione.

Interpretazione del contratto -Qualificazione -Contratto di assicurazione -Assicurazione per conto altrui -Titolarità del diritto. (Cod. civ., art. 1362 e ss.; 1891). Va cassata la sentenza d'appello che abbia statuito la nullità del contratto assicurativo con cui, asseritamente arricchendosi in modo ingiustificato per il fatto di trarre il premio assicurativo da un pregiudizio altrui, l'impresa garantisce sé stessa in caso di infortunio del lavoratore, posto che con tale pattuizione essa copre un danno proprio, derivante dalla perdita momentanea della prestazione lavorativa, e non un danno altrui. (1)

Nowe s ´rodki ochrony pokrzywdzonego w polskim prawie karnym procesowym Stworzenie dla ofiar przeste ˛pstw skutecznych mechanizmo ´w ochrony i pomocy karnoprocesowej staje sie ˛wyrazista˛tendencja˛w polityce karnej Unii Europejskiej, jak tez ˙poszczego ´lnych pan ´stw członko ´w Unii. Z oczywistych wzgle ˛do ´w polski prawodawca nie moz ˙e pozostac ´pod tym wzgle ˛dem poza dominuja˛cym nurtem zmian. Polityka pomocy i ochrony dla ofiar przeste ˛pstw, realizowana poprzez decyzje ˛ramowa˛z 15 marca 2001 r. w sprawie pozycji ofiar w poste ˛powaniu karnym 1 , zakrojona jest szeroko i obejmuje nie tylko formy działan ´podejmowane w ramach procesu karnego, co wyraz ˙a sie ˛w przyznawaniu pokrzywdzonym nowych uprawnien ´wzmacniaja˛cych ich range (pozycje ˛) i moz ˙liwos ´ci działania w procesie karnym, ale takz ˙e wzmocnienie pozycji ofiar poza procesem karnym -niekiedy nawet niezalez ˙nie od tego, czy jest on w ogo ´le prowadzony. Przedmiotem poniz ˙szej analizy sa˛w szczego ´lnos ´ci nowe rozwia˛zania karnoprocesowe, kto ´re w wyniku nowelizacji Kodeksu poste ˛powania karnego ustawa˛z 5 listopada 2009 r. zacze ˛ły obowia˛zywac ´w polskim porza˛dku prawnym od 8 czerwca 2010 r. 2 Ich bliz ˙sza˛prezentacje ˛warto poprzedzic ´kilkoma zdaniami wprowadzenia. Oto ´z ˙zwro ´cic ´nalez ˙y uwage ˛, z ˙e zaro ´wno obowia˛zuja˛ce rozwia˛zania normatywne, jak nowe inicjatywy legislacyjne stanowia˛realizacje ˛idei ochrony ofiar przeste ˛pstw w toku proceso ´w karnych prowadzonych wobec sprawco ´w tych przeste ˛pstw i zmierzaja˛do udzielania im faktycznej, a nie tylko pozostaja˛cej w sferze deklaracji p o m o c y prawnej. Pomoc te ˛moz ˙na nazwac ´pomocak arnoprocesowa˛, gdyz ˙jej zakres i funkcje pozostaja˛w s ´cisłym zwia˛zku i w zalez ˙nos ´ci od procesu karnego. Uprawnienia procesowe oraz instrumenty ochrony karnoprocesowej przewidzianej dla pokrzywdzonego zalez ˙a˛w duz ˙ej mierze od tego, czy jest on stronap oste ˛powania karnego, czy tez ˙wyste ˛puje w nim w innej roli procesowej. Dla oceny pozycji procesowej pokrzywdzonego ma znaczenie nie tylko to, czy ofiara przeste ˛pstwa moz ˙e uzyskac ´status pokrzywdzonego w poste ˛powaniu karnym,

Nowe s ´rodki ochrony pokrzywdzonego w polskim prawie karnym procesowym Stworzenie dla ofiar przeste ˛pstw skutecznych mechanizmo ´w ochrony i pomocy karnoprocesowej staje sie ˛wyrazista˛tendencja˛w polityce karnej Unii Europejskiej, jak tez ˙poszczego ´lnych pan ´stw członko ´w Unii. Z oczywistych wzgle ˛do ´w polski prawodawca nie moz ˙e pozostac ´pod tym wzgle ˛dem poza dominuja˛cym nurtem zmian. Polityka pomocy i ochrony dla ofiar przeste ˛pstw, realizowana poprzez decyzje ˛ramowa˛z 15 marca 2001 r. w sprawie pozycji ofiar w poste ˛powaniu karnym 1 , zakrojona jest szeroko i obejmuje nie tylko formy działan ´podejmowane w ramach procesu karnego, co wyraz ˙a sie ˛w przyznawaniu pokrzywdzonym nowych uprawnien ´wzmacniaja˛cych ich range (pozycje ˛) i moz ˙liwos ´ci działania w procesie karnym, ale takz ˙e wzmocnienie pozycji ofiar poza procesem karnym -niekiedy nawet niezalez ˙nie od tego, czy jest on w ogo ´le prowadzony. Przedmiotem poniz ˙szej analizy sa˛w szczego ´lnos ´ci nowe rozwia˛zania karnoprocesowe, kto ´re w wyniku nowelizacji Kodeksu poste ˛powania karnego ustawa˛z 5 listopada 2009 r. zacze ˛ły obowia˛zywac ´w polskim porza˛dku prawnym od 8 czerwca 2010 r. 2 Ich bliz ˙sza˛prezentacje ˛warto poprzedzic ´kilkoma zdaniami wprowadzenia. Oto ´z ˙zwro ´cic ´nalez ˙y uwage ˛, z ˙e zaro ´wno obowia˛zuja˛ce rozwia˛zania normatywne, jak nowe inicjatywy legislacyjne stanowia˛realizacje ˛idei ochrony ofiar przeste ˛pstw w toku proceso ´w karnych prowadzonych wobec sprawco ´w tych przeste ˛pstw i zmierzaja˛do udzielania im faktycznej, a nie tylko pozostaja˛cej w sferze deklaracji p o m o c y prawnej. Pomoc te ˛moz ˙na nazwac ´pomocak arnoprocesowa˛, gdyz ˙jej zakres i funkcje pozostaja˛w s ´cisłym zwia˛zku i w zalez ˙nos ´ci od procesu karnego. Uprawnienia procesowe oraz instrumenty ochrony karnoprocesowej przewidzianej dla pokrzywdzonego zalez ˙a˛w duz ˙ej mierze od tego, czy jest on stronap oste ˛powania karnego, czy tez ˙wyste ˛puje w nim w innej roli procesowej. Dla oceny pozycji procesowej pokrzywdzonego ma znaczenie nie tylko to, czy ofiara przeste ˛pstwa moz ˙e uzyskac ´status pokrzywdzonego w poste ˛powaniu karnym,

Im Gastblog "Alles, was Recht ist" der Rechtswissenschaftlichen Fakultät der Universität Innsbruck (der in Kooperation mit der Tageszeitung "Der Standard" betrieben wird) analysiert Marlon Possard die Unbestimmtheit der KI-Verordnung (KI-VO) und zeigt auf, wie unverbindliche Guidelines, die seitens der EU-Kommission erlassen wurden und werden, das positive Recht untergraben (können). Statt klarer Vorgaben entstehen immer häufiger Grauzonen, die sowohl die Rechtsunsicherheit fördern als auch eine effiziente Durchsetzbarkeit des AI Acts erschweren.