FES Acatlan

İnsanlığın başlangıcından bu yana dünya tarihine yön veren büyük küçük
tüm savaşların sosyal ve toplumsal alanlarda çok büyük etkileri olmuştur. İnsanlar, savaşlar nedeniyle yaşadıkları toprakları gerek kalıcı gerekse de geçici olarak terk edip yeni bölgelere, yeni ülkelere yerleşmek durumunda kalmışlardır. Bu durum hem göç edenler hem de göç edenlerin yaşadıkları topraklardaki yerli halklar için birtakım yeni ihtiyaçların doğmasına yol açmıştır. Suriye iç savaşıyla
birlikte ortaya çıkan göçmen krizinden Türkiye de doğrudan etkilenmiş, 2021 yılı itibarıyla Türkiye’de yaşayan Suriyeli göçmen sayısı üç buçuk milyonu geçmiştir. Türkiye, iç savaş sebebiyle Suriyeli göçmenlerin gelmeye başladıkları andan itibaren her alanda çeşitli tedbirler almaya başlamıştır. Bu tedbirlerin ilk ve en önemlilerinden biri Suriyeli mültecilerin eğitime katılımlarıdır. İç savaş sebebiyle göçmenlerin kesintiye uğrayan eğitim yaşamlarının Türkiye’de en verimli şekilde
devam etmesi için gerekli çalışmalar yapılmış, ilköğretimden yükseköğretime kadar tüm seviyelerde Suriyeli göçmenlerin eğitime katılımları sağlanmıştır. Bu çalışma, Türk yükseköğretiminde Suriyeli mültecilerin durumlarının ele alındığı bir derleme çalışmasıdır. Çalışmada öncelikle yükseköğretimde Suriyeli mültecilerin durumlarını ele alan kaynaklarla ilgili kapsamlı bir alanyazın taraması gerçekleştirilmiştir.
Bu bağlamda göç, eğitim ve göç, Suriyeli mültecilerin topluma
kazandırılması, yükseköğretim çağındaki ve diğer öğretim kademesindeki Suriyelilerin durumları, yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerilerine yönelik yapılmış ulusal ve uluslararası çalışmalar incelenmiştir. Yapılan incelemede her bir çalışmada elde edilen bulgular üzerinde durularak Türk yükseköğretiminde Suriyeli mültecilerin durumları üzerine bir senteze gidilmiştir. Eğitim çağındaki Suriyeli
mültecilerin, okul öncesinden yükseköğretime kadar okullaşmaları ve başarılı olmaları yaşanan birçok sorunun da çözümünü sağlayacaktır. Özellikle üniversite çağındaki genç nüfusun nitelikli bireyler olarak yetişmeleri, kendi açılarından faydalı olacağı gibi Türk toplumunun mültecilere bakış açısının olumlu anlamda değişmesini de beraberinde getirecektir.

Öz yeterlik, genel manada bireyin bir işi gerçekleştirebilmek için ihtiyaç duyduğu becerilere sahip olmasına yönelik algısıdır. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin dilin temel becerilerinden biri olan okuma konusunda belirli düzeyde öz yeterliğe sahip olmaları önemlidir. Bu çalışmada, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi TÖMER’de öğrenim gören ve ulaşılabilir örnekleme yöntemine göre belirlenmiş B1 ve B2 seviyesi 98 öğrencinin okuma öz yeterliklerini hangi değişkenlerin etkilediğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri “Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilere Yönelik Okuma Becerisi Öz Yeterlilik Ölçeği” ile toplanmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin iki değişken arasındaki anlamlılığının test edilmesi amacıyla Bağımsız Örneklemler t-testi uygulanmıştır. Verilerin ikiden fazla değişken arasındaki anlamlılığının test edilmesi amacıyla da tek yönlü varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Çalışmada elde edilen sonuçlara göre Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin okuma öz yeterliklerinin cinsiyete göre farklılaşmadığı, bunun yanı sıra öğrencilerin geldikleri ülkelerin, dil öğrenme düzeylerinin ve Türkçeyi öğrenme nedenlerinin okuma öz yeterliği açısından farklılık gösteren değişkenler olduğu sonuçları elde edilmiştir. Çalışmada ulaşılan sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışmaya açılmış ve çeşitli öneriler sunulmuştur.

Eğitim, gerek ilkokul gerek ortaokul gerekse lise ve üzeri seviyelerde olsun mutlaka belirli bir program dâhilinde ilerlemek zorundadır. Programlar toplumun ihtiyaçlarını göz önünde bulunduran, toplumda yer alan bireylerin gelişimleri için geniş fırsatlar sunan bir yapıda düzenlenmelidir. Programlarda önemli bir adım da toplumsal iletişime katkı sağlamak olmalıdır. İletişime katkı sağlamak için bir programın bireylerin söz varlığını geliştirecek şekilde planlanması gereklidir. İlkokul eğitimi öğrencilerin eğitim-öğretim hayatının başlangıcı olması yönüyle ayrı bir öneme sahiptir. Bu konuya iletişim açısından bakıldığında ise ilkokul programlarının çocukların toplumsal iletişimini destekler nitelikte olması gerekir. Dolayısıyla söz varlığı bakımından ilkokul programları düzgün yapılandırılmış bir içeriğe sahip olmalıdır. Bu çalışmanın amacı Cumhuriyet dönemi ilkokul Türkçe dersi öğretim programlarının öğrencilerin söz varlığı unsurlarını geliştirmesi açısından incelenmesidir. Çalışmanın inceleme nesnesini ilkokul

Bu araştırmanın amacı “İlkokul Türkçe 1 Ders Kitabı’nın öğretim programındaki temel becerilere uygunluğu açısından incelenmesidir. Böylelikle Türkçe Öğretim Programı’nın kazandırmayı amaçladığı anahtar yetkinlikler ve temel becerilerin 2017-2018 Öğretim Yılı’nda birinci sınıflarda uygulamaya konulan Türkçe ders kitabına ne şekilde yansıdığı sınanmış olacaktır. Araştırmada 2017-2018 Öğretim Yılı’nda birinci sınıflarda okutulan Türkçe ders kitabında yer alan metin öncesi hazırlık soruları, metinler ve bu metinlere bağlı etkinlikler; 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki her bir beceriye uygunluğu bakımından ayrı ayrı incelenmiştir. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması araştırmasının kullanıldığı çalışmada veriler doküman analizi yöntemiyle toplanmıştır. Çalışmanın bulguları tablolar halinde sunulup yorumlanmış ve elde edilen sonuçlar bağlamında öneriler geliştirilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, 2018 yılında güncellenen Türkçe Dersi Öğretim Programı  (1-8. Sınıf) kazanımlarının 21. yüzyıl becerilerinin yaşam ve kariyer becerileri; öğrenme ve yenilikçilik becerileri; bilgi, medya ve teknoloji becerilerine uygunluğu açısından incelenmesidir. Araştırmada öğretim programında (MEB, 2018) yer alan her bir kazanım söz konusu becerilere uygunluğu bakımından incelemeye tabi tutulmuştur. Araştırma nitel olarak desenlenmiştir. Çalışmanın verileri doküman analizi yoluyla toplanmıştır. Buna göre öğretim programındaki 524 ayrı kazanım her bir beceriye uygunluğu açısından incelenmiştir. Sonuç olarak öğrencilerimizin çağın ihtiyaçlarına cevap verebilen, her geçen gün gelişen dünyaya ayak uydurabilecek donanımlı bireyler olmaları bakımından önem arz eden 21. yüzyıl becerilerine, güncellenen 2018 programına bağlı kazanımlarda yeterli ve dengeli düzeyde yer verilmediği görülmüştür. Anahtar sözcükler: 21. yüzyıl becerileri, öğretim programı, kazanım, Türkçe eğitimi.

Günümüz dünyasında dijitalleşme giderek artan bir
hızla tüm alanlara hâkim olmaktadır. Bu durum, doğal
olarak eğitim-öğretim ortamlarında da karşılık
bulmaktadır. Gelişen dünyayla yarışan bir millet olmanın
basamaklarından biri de çağın gerektirdiği ölçüde
dijitalleşmeye uyum sağlamak olduğundan öğretim
ortamlarında bu konuya yeterli ve dengeli bir şekilde yer
verilmesi önemlidir. Bu çalışmada 2018 Türkçe Dersi
Öğretim Programı (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar)
kazanımlarının dijital yetkinliğe uygunluğu bakımından
incelenmesi amaçlanmıştır. Programda yer alan her bir
kazanım Avrupa Parlamentosu tarafından hazırlanmış
olan Avrupa Dijital Yetkinlik Çerçevesi’ne (Digcomp)
göre incelenmiştir. Nitel araştırmaya göre desenlenen bu
çalışmanın yürütülmesinde doküman incelemesinden
yararlanılmıştır. Yapılan incelemede öğretim programında
yer alan dinleme/izleme, konuşma, okuma ve yazma
alanlarında yer alan 524 ayrı kazanım Digcomp’a ait bilgi
ve veri okuryazarlığı, iletişim ve iş birliği, dijital içerik
oluşturma, güvenlik ve problemleri çözmek basamakları
içerik analizine tabi tutulmuştur. İnceleme sonunda
Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarında dijital
yetkinliğe yer verildiği ancak kazanımların dağılımında
gerek beceri alanları gerekse sınıf düzeyleri bakımından
herhangi bir denge gözetilmediği sonucuna ulaşılmıştır.

Gifted students have a reading capacity above their level. The aim of this study is to improve the reading speed and reading comprehension levels of gifted students through training in speed reading techniques. In the study, in which a total of 100 participants from the 4th, 5th and 6th grades attending the Science and Art Center took part, 28 hours of training in speed reading techniques were given to the students. The study was carried out according to a nested mixed methods design, which is one of the mixed research methods. While the quantitative data of the study were collected according to the pretest-posttest model without a control group, the qualitative data were obtained through semi-structured interviews with the students in the study. At the beginning of the study, the students’ initial reading speeds were taken through a narrative and an informative text, and then these students were given 28 hours of speed reading techniques training. At the end of the studies, the stu...

Bilginin çok hızlı üretilip yayılması sebebiyle okunacak materyallerin günden güne artması, buna karşın okumaya ayrılan zamanın giderek azalması, birtakım yenilikleri gerekli kılmaktadır. Bireylerin bir dakikada okudukları kelime sayısını anlam kaybetmeden artırmayı amaçlayan hızlı okuma teknikleri, günümüz dünyası için giderek daha çok ihtiyaç hâline gelmektedir. Ancak bu tekniklerin öğrenilmesi yeni ihtiyaçları da beraberinde getirmektedir. Hızlı okuma çalışmalarında yalnızca okuma hızının artırılmasına odaklanılmasının yerine bireyler bu eğitimden sonra hangi metin türünde hangi hızlı okuma tekniklerini kullanacakları konusunda yetkinleşmeli, hızlı okumayı gündelik hayatın olağan bir parçası hâline getirmeyi başarmalıdırlar. Bütün bunlardan hareketle bu çalışmada okuma ve okuduğunu anlama bağlamında hızlı okuma teknikleri hakkında bilgi verilmiş, bu konuda genel bir çerçeve çizilmeye çalışılmıştır. Sistematik derleme yönteminin kullanıldığı araştırmada yerli ve yabancı literatürde yer verilen hızlı okuma teknikleri hakkında açıklamalara gidilmiştir.

Dil bilgisi; dili ses, biçim, söz varlığı, cümle anlamı ve yapısı gibi bakımlardan
inceleyerek kurallarını ortaya koyan bilim dalıdır. Dil bilgisi öğretimi eğitim-öğretimin ilk kademelerinden itibaren ana dili dersleri yoluyla başlatılmaktadır. Buna
karşılık LGS’de dil bilgisi sorularının yer alıp almamasına yönelik tartışmalar mevcuttur. Dil bilgisinin dilin doğal bir parçası olması sebebiyle sınavlarda ayrı bir
bölüm olarak ele alınmasına gerek olmadığı görüşünün yanı sıra dil bilgisi öğretiminin öğrenme motivasyonu oluşması bakımından ayrı sorular olarak sorulması
gerektiği üzerine görüşler de mevcuttur. Bu çalışmanın amacı LGS dil bilgisi sorularının gerekliliği üzerine Türkçe öğretmenlerinin görüşlerini ortaya koymaktır.
Araştırmanın çalışma grubunu 8. sınıflarda ders vermiş ya da veriyor olan; destekleme ve yetiştirme kurslarında, il soru yazma komisyonlarında görev almış ya
da alıyor olan ve özel yayınevlerine soru veya içerik hazırlamış ya da hazırlıyor
olan yirmi Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Görüşmeler, araştırmacılar tarafından alan
uzmanlarının rehberliğinde oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu yoluyla gerçekleştirilmiş ve salgın tedbirleri sebebiyle Zoom ve Google Meet programı aracılığıyla yapılmıştır. Çalışmada ulaşılan sonuçlara göre 8. sınıflarda daha
yoğun olmak üzere ortaokulun tüm kademelerinde öğretilen dil bilgisi sorularının
LGS’de karşılık bulması, LGS’de yer verilen mevcut dil bilgisi soru sayısının yetersiz
olduğu, LGS dil bilgisi soru sayısının Türkçe testinin en az %30’luk kısmını oluşturması, dil bilgisi sorularının ayrı bir bölüm gibi sorulmasından ziyade anlam sorularıyla birlikte bir bütün olarak ele alınması gerektiği görüşleri ortaya çıkmıştır.

Accurate and effective reading depends on several variables such as the continuation of the reading activity at a certain speed, the understanding of what is read at a certain level, and having a positive attitude towards reading. In this study, research was conducted to determine whether there is any relationship between reading attitude and reading speed, and reading comprehension. A total of 400 students from the Turkish and Classroom Teaching departments of two different universities took part in the research carried out according to the relational screening method. After determining the reading speed and comprehension levels of the students, their attitudes towards reading were taken. Obtained data were analyzed using SPSS 21 program. As a result of the research, it has been determined that there is a positive and highly significant relationship between the average reading speed and the average comprehension level, between the average reading speed and the average attitude towards reading, and between the average comprehension level and the average attitude towards reading. The results obtained were discussed together with similar results in the literature.

This study aims to develop students' creativity, critical thinking, communication, and collaboration skills, which are included in 21st century learning and innovation skills, through cooperative learning activities in Turkish courses. Utilizing the embedded mixed methods, the study was managed with 66 students in the 6th grade from a secondary school in Bolu. In the quantitative dimension of the study, pre-test and post-test control group quasi-experimental design was used. Moreover, to incorporate the participants' views and perspectives into the experimental results, the qualitative data collected through observation, interview, and student diary were utilized. The pretests were administered in the fall of the academic years, 2018-2019, and then, a 13 week qualitative data collection procedure was followed. After completing the implementations, the participants were posttested. Accordingly, the study revealed that the Turkish courses implemented according to cooperative learning activities contributed to the students' collaboration, critical thinking, communication, and creativity skills development as well as all the dimensions related to these skills.

İnsanların sözlü dil yoluyla anlamasının temel unsuru olan konuşmanın sağlıklı bir şekilde gerçeklemesi, bireylerin içinde bulundukları topluma uyum sağlamaları ve doğru iletişim kanalları oluşturabilmeleri bakımından önem arz etmektedir. Konuşma yoluyla iletilmek istenen mesajların arzu edilen bir biçimde karşı tarafa aktarılması konuşma yeterliliğine sahip her yaştaki birey için bir gerekliliktir. Ancak konuşmann istenilen şekilde gerçekleştirilmesini etkileyecek birtakım akıcı konuşma problemleri olabilmektedir. Birçok farklı nedenden kaynaklanabilen bu problemler kişide sözlü iletişimin istenildiği şekilde yapılamamasına yol açmaktadır. Bu araştırmanın amacı ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin konuşma akıcılıklarının değerlendirilmesidir. Bu amaçla 2014-2015 öğretim yılının ikinci döneminde Bolu il merkezinde bulunan Kültür İlkokulunun üçüncü sınıflarında öğrenim gören altmış öğrenciyle görüşmeler yapılarak araştırma verileri elde edilmiştir. Yapılan çalışmada ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin konuşma akıcılıklarının çeşitli kriterler bakımından nasıl olduğu incelenmiş ve bu yolla alana katkı sağlanması amaçlanmıştır.

Bu araştırmanın temel amacı ortaokul dil bilgisi konu sıralamasına yönelik mevcut programdaki sorunların tespit edilmesi ve bu sorunlara ilişkin sunulan çözüm önerilerinin belirlenmesidir. Nitel araştırma desenlerinden durum çalışmasına göre yürütülen çalışmada çeşitli illerde görev yapan
yirmi Türkçe öğretmeniyle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşme formuyla toplanmıştır. Yapılan görüşmeler aracılığıyla 5, 6, 7 ve 8. sınıf dil bilgisi konu sıralamasında mevcut programda görülen sorunlar tespit edilmiş, Türkçe öğretmenlerinin bu sorunlara yönelik çözüm önerileri alınmış ve bu görüşlerin analizi ana ve alt
kategorilere ayrılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 5. sınıflardaki dil bilgisi konu sadeliğinden sonra 6. sınıflarda dil bilgisi konu yoğunluğunun çok fazla olduğu, 6. sınıflardaki belirli konuların 5 ve 7. sınıflara dağıtılarak yoğunluğun azaltılması gerektiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Bunun yanı sıra 7. sınıflardaki ek fiil konusuyla 8. sınıflardaki fiilimsi konularının daha yüzeysel bir şekilde ele alınması, mevcut programda 7 ve 8. sınıflarda iki aşamada verilen anlatım bozukluğu konusunun konu bütünlüğünün sağlanması adına 7 veya 8. sınıflarda tek bir konu olarak işlenmesi gerektiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Elde edilen bir diğer önemli sonuç 5, 6 ve 7. sınıflarda yazım bilgisi konusunda geçen bazı terimlerin 8. sınıflarda öğretimi yapılan cümlenin ögeleri konusuna ait olmasının da konuların anlaşılması bakımından sorun teşkil ettiğidir. Çalışmada elde edilen veriler daha önce dil bilgisi alanında yapılan çalışmalar bağlamında ele alınarak öneriler sunulmuştur.

Sosyal bir varlık olan insan için öncelik arz eden gereksinimlerden biri iletişimdir. Sağlıklı bir iletişim için de dilin doğru ve etkili bir şekilde kullanımı gereklidir. Bireylerin doğru ve etkili bir şekilde kurmuş oldukları bu iletişim sü- recinde sahip oldukları söz varlığı, anlama ve anlatma becerileri açısından hayatî bir öneme sahiptir. Kendi diline ait sözcükleri ustalıkla kullanan ve buna bağ- lı olarak kendini rahatça ifade edebilen bireyler yetişmesinde eğitim-öğretimin payı büyüktür. Eğitim programları öğrencilere ana dilinin söz varlığını zengin- leştirecek fırsatlar sunmalı, okul hayatı içerisinde yapılacak çalışmalar öğrencile- rin söz varlıklarını geliştirmeye ve zenginleştirmeye dönük olmalıdır.
Bu çalışmanın amacı Cumhuriyet dönemi ortaokul Türkçe dersi öğretim programlarının öğrencilerin söz varlığı unsurlarını geliştirmesi açısından ince- lenmesidir. Bu bağlamda çalışmanın inceleme nesnesini ortaokul Türkçe dersi öğretim programları (1924, 1929, 1931-1932, 1938, 1949, 1962, 1981, 2006 ve 2015) oluşturmaktadır. Nitel bir araştırma olan bu çalışmada veriler doküman incele- me tekniği ile toplanmış ve içerik analizi ile çözümlenmiştir. Çalışmanın temel veri kaynağı olan “Cumhuriyet Dönemi Ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Prog- ramları” araştırmacılar tarafından ayrı ayrı çözümlenmiş ve aralarındaki uyu- ma bakılarak yorumlanmıştır. Programların söz varlığı açısından giderek artan bir niteliğe sahip olduğu ancak her programın söz varlığına yönelik birtakım eksiklikler taşıdığı ve sınıf seviyelerine yönelik kelime listelerinin olmayışının programlarda büyük bir boşluk olarak ortaya çıktığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Çalışmanın sonuçlarından hareketle ortak bir kelime hazinesi öğretimi gerektiği önerisinde bulunulmuştur.

Bu araştırmanın amacı, 2017 Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi Öğretim Programı’na göre Millî Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanan ve 2017-2018 Öğretim Yılı’nda 9. sınıflarda okutulmaya başlanan 9. Sınıf Türk Dili ve Edebiyatı Ders Kitabı’nın programda belirtilen yeterlilikler ve beceriler açısından incelemesidir. Öğretim programında “Yeterlilik ve Beceriler” başlığı altında ana dilde iletişim, yabancı dillerde iletişim, matematik yeterliliği, bilim ve teknoloji yeterliliği, dijital yeterlilik, öğrenmeyi öğrenme, sosyal yeterlilikler, inisiyatif alma ve girişimcilik, kültürel farkındalık ve ifade yeterliliklerine
yer verilmiştir. Programda ayrıca “Alana Özgü Beceriler” başlığı altında bilgi okuryazarlığı, eleştirel düşünme, görsel okuryazarlık, iletişim ve iş birliği, medya okuryazarlığı, yaratıcı düşünme yeterlilik ve becerilerine yer verilmiştir. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması araştırması kullanılmış, araştırma verileri doküman analizi yöntemiyle toplanmıştır. Çalışmada; öğretim programındaki öğrenme alanlarının tasnifi esas alınarak okuma, yazma, sözlü iletişim ve dilbilgisi temalarına göre yeterlilikler ve becerilerin kullanım sıklıkları belirlenmiştir. Çalışmanın bulguları tablolar
hâlinde sunularak yorumlanmış ve ulaşılan sonuçlar doğrultusunda önerilerde bulunulmuştur.

En la historia intelectual de América Latina nunca los latinoamericanos se habían visto a sí mismos. La literatura del siglo XIX siempre se escribió bajo parámetros europeizantes, como lo pudimos desde las cartas de relación de los conquistadores, hasta los libros de viajeros o las primeras novelas, basadas en el modelo romántico, o las letras criollas que buscaban un pasado clásico en los pueblos prehispánicos.