Religious education in Turkey

Bu çalışmada, iletişim alanındaki akademik çalışmalarda üzerinde fazla durulmayan işçi gençlerin medya ve iletişim teknolojileri ile kurdukları bağ ve boş zamanlarını hangi etkinliklerle değerlendirdikleri popüler kültür olgusu çerçevesinde değerlendirilmiştir. Türkiye'deki akademik çalışmalarda gençlik kavramı çoğunlukla üniversite gençliği ile özdeşleştirilmiş bir kategori olarak tanımlanmakta ve daha çok bti alanda araştırmalar yapılmaktadır. Ancak, Türkiı Je özelinde gençlik denildiğinde birçok gençlik kesiminden söz etmek mümkünd � r. Bu gençlik kesimlerinden biri de eğitim düzeyi düşük, kentin daha çok kenar mahallelerinde yaşayan ve kol emeğine dayalı işlerde çalışan işçi gençliktir. Bu çalışmanın temel amacı, günün önemli bir bölümünü çalışarak geçiren işçi gençlerin, iş dışındaki boş zaman etkinlikleri ile İnternet ve televi zy on başta olmak üzere medya ae kurdukları ilişkiyi popüler kültür olgusu çerçevesinde analiz etmektir. İşçi gençlik, kent ortamında yaşamasından dolayı kültür endüstrisi ortamında üretilen ve medya aracılığıyla tüketime sunulan popüler kültür(e etkileşimi yüksek bir gençliktir. Bu nedenle, bu çalışmada popüler kültür, işçi gençliğin gündelik yaşamı, medya ve iletişim teknolojileri ile kurduğu bağı anlamada açıklayıcı bir kavram olarak kullanılmıştır. Çalışmada ilk olarak işçi gençlik olgusu üzerinde durularak, gençlerin popüler kültürle kurdukları bağ, gündelik yaşam ve medya ile kurdukları etkileşim çerçevesinde kuramsal olarak ele alınmıştır. İkinci bölümde ise farklı sektörlerde çalışan 250 genç işçiye uygulanan anket sonuçları araştırmanın amaçları doğrultusunda değerlendirilmiştir.

Bu calisma, ortaokul Din Kulturu ve Ahlak Bilgisi (DKAB) ders kitaplarinin ogrenme-ogretme sureclerine katkisini incelemektedir. Inceleme, 2010 yilinda kabul edilen Ilkogretim DKAB Dersi Ogretim Programi ve 2011-2017 tarihleri arasinda kullanilan ders kitaplari uzerinde yurutulmustur. Ders kitaplari, ogretim programinin benimsedigi yapilandirmaci yaklasimin ogrenme-ogretme sureci icin ongordugu ilkelere katki verme duzeyleri acisindan degerlendirilmistir. Calismada ilgili literatur dogrultusunda yapilandirmaci ogrenme surecinin genel ilkeleri ve bu ilkelerden DKAB ogretim programinda yer alanlar tespit edilmis; boylece ders kitaplarini degerlendirme olcutleri elde edilmis (toplam 11 olcut); ve kitaplar bu kriterlere gore incelenmistir. Ders kitaplarinda tespit ettigimiz ve arastirmamizda analiz birimi olarak kullanilan toplam 1210 adet bolumun yeterlik duzeyleri “yetersiz”, “alt duzeyde yeterli” veya “ust duzeyde yeterli” olmak uzere kaydedilmis ve dersin bolumlerine gore yeterli ka...

At the turn of the 19th to the 20th century, the city of Iravan (Yerevan) emerged not only as a center of trade and administration but also as a significant hub of religious and cultural life. During this period, a number of spiritually enlightened intellectuals were active within Iravan’s scholarly circles. Throughout history, in Azerbaijan - including the Iravan region, which is an inseparable part of it - religious figures have played a crucial role in shaping the spiritual life of society, developing religious thought, and advancing the movement of enlightenment. This article examines prominent religious scholars of Western Azerbaijani origin who taught Islamic law (sharia) and religious studies in schools and seminaries across the region. Akhund Molla Muhammad Baqir Qazizadeh is recognized as one of the leading intellectuals who took significant initiatives in the field of education in late 19th and early 20th century Iravan. His pedagogical and public contributions were held in high regard. The article also highlights the life and educational activities of other distinguished religious and social figures of the period, including Mirza Abbas Muhammadzadeh, Mirza Mammadvali Qamarli (Qamarliński), Akhund Abulhasan Qazizadeh, Mirza Molla Alakbar Elkhanov, and Mirza Huseyn Agha.

Özet
Bu araştırma, dijital kültürün genç bireylerin kimlik inşa süreçleri üzerindeki etkisini Sembolik Etkileşimcilik ve Sosyal Kimlik Kuramı çerçevesinde incelemektedir. Çalışmada, İstanbul Ortaköy Zübeyde Hanım Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi’nde öğrenim gören 20 öğrenciden elde edilen nitel ve nicel veriler analiz edilmiştir. Veri toplama araçları arasında derinlemesine mülakat, mikrojest gözlemleri ve sınıf düzeyi analizleri yer almıştır.
Araştırmada öğrencilerin dijital temsiller aracılığıyla kimlik performansı sergilediği, estetik normlara yatırım yaptığı ve sosyal medya platformlarında aidiyet stratejileri geliştirdiği saptanmıştır. Ayrıca, fiziksel ve dijital mekân deneyimlerinin kimlik anlatılarını etkilediği, sınıfsal ve kültürel sermaye farklarının ise dijital katılım ve görünürlük biçimlerini biçimlendirdiği gözlemlenmiştir. Dijital etkileşimlerin öğrenciler arasında hem grup içi aidiyeti pekiştirdiği hem de sembolik dışlanma örüntülerini ortaya çıkardığı görülmüştür.
Çalışma, genç bireylerin dijital platformlarda sürdürdükleri kimlik anlatılarının yalnızca bireysel tercihlerle değil; aynı zamanda mekânsal, sınıfsal ve kültürel etmenlerle şekillendiğini göstermektedir. Araştırma sonucunda, eğitim ortamlarının dijital kimlik oluşum süreçlerini bütüncül bir yaklaşımla ele alması ve dijital eşitsizlikleri gözeten katılımcı pedagojik modeller geliştirmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: dijital kültür, kimlik inşası, sembolik etkileşimcilik, sosyal kimlik kuramı, gençlik alt kültürleri

Abstract
This study examines the impact of digital culture on the identity construction processes of young individuals within the framework of Symbolic Interactionism and Social Identity Theory. The research analyzes qualitative and quantitative data obtained from 20 students studying at Istanbul Ortaköy Zübeyde Hanım Vocational and Technical Anatolian High School. Data collection tools included surveys, semi-structured interviews, micro-gesture observations, and grade-level analyses.
The study found that students perform identity through digital representations, invest in aesthetic norms, and develop strategies of belonging on social media platforms. Moreover, it was observed that both physical and digital spatial experiences influence identity narratives, and differences in social and cultural capital shape the forms of digital participation and visibility. Digital interactions were seen to both reinforce in-group belonging among students and generate patterns of symbolic exclusion.
The findings indicate that the identity narratives sustained by young individuals on digital platforms are shaped not only by personal choices but also by spatial, social class, and cultural factors. The study concludes that educational environments should approach digital identity formation processes through a holistic perspective and develop participatory pedagogical models that consider digital inequalities.
Keywords: digital culture, identity construction, symbolic interactionism, social identity theory, youth subcultures

İslâm'ın temel kaynaklarından biri olan hadîs-i şerifler Müslüman kimliğini oluşturmada oldukça önemli bir role sahiptirler. Bu rolün gerçekleşmesi Hz. Peygamber'in söz, davranış ve takrirlerinin nesilden nesle aktarılmasıyla mümkündür. Bunun yapılabilmesi için hadislere eğitim süreçlerinde yer verilmesi gerekmektedir. Ülkemizde hadisler, geçmişten bugüne gerek yaygın gerekse örgün din eğitiminin -yoğunluğu değişmekle beraber-her zaman bir parçası olmuştur. Ancak eğitimle kazandırılmaya çalışılan hadislerin, muhataplarının zihinlerinde ve davranışlarında nasıl karşılık bulduğunu -özel olarak neredeyse hiçbir çalışmanın yapılmamış olması nedeniyle-bilme imkânımız bulunmamaktadır. Yapılan işin etkililiğini öğrenmek ve eğitim süreçlerini ona göre düzenleyebilmek için bu yönde çalışmalara ihtiyaç vardır. Bu araştırmanın konusunun belirlenmesinde söz konusu ihtiyaç doğrultusunda hareket edilmiş ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) derslerinin kültürümüzde hadislerin yer almasında etkisi konu edinilmiştir. Örgün eğitimin toplumsal karşılığı, insanlarla yapılan görüşmelere dayanan kültür analizi ile tespit edilmeye çalışılmıştır.

Bu çalışma, ortaokul Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) ders kitaplarının öğrenme-öğretme süreçlerine katkısını incelemektedir. İnceleme, 2010 yılında kabul edilen İlköğretim DKAB Dersi Öğretim Programı ve 2011-2017 tarihleri arasında kullanılan ders kitapları üzerinde yürütülmüştür. Ders kitapları, öğretim programının benimsediği yapılandırmacı yaklaşımın öğrenme-öğretme süreci için öngördüğü ilkelere katkı verme düzeyleri açısından değerlendirilmiştir.

Türk devletleri geleneğinde toplumun nizamı, inşası ve devamlılığında devlet liderinin
önemi şüphesiz ki büyük rol oynamıştır. Devlet liderinin bu rolündeki en önemli özelliği ve
vasfı onun inançsal kimliğindeki rolü ve yeridir. İnançsal kimliği güçlü olan liderler toplumu
daha iyi yönetebilmiş ve topluma daha çok hâkim olabilmişlerdir. Gerek İslamiyet’ten önce
ve gerek İslamiyet’ten sonra toplumu yöneten liderlerin, bu inançsal kimliğin kendi
meşrutiyetini egemen kılmada önemli bir rol oynadığı mutlak bir gerçekliktir. Devlet
başkanları taşımış olduğu güçlü inançsal yönleri ile topluma daha çok tesir edebilmiş ve
toplumu yönetme bilincinde daha rahat bir algı kabiliyetine ulaşmıştır. Tarihte de görüldüğü
üzere toplumlar genellikle kendi düşünce, inanç ve kültür dünyasına yani kendine benzeyen
liderlerin kendini yönetmesini murat etmiş ve kendine benzeyen liderlerle daha çok
bütünleşmiş ve devletin başında görmeyi arzulamışlardır. İnanç, düşünce, kültür dünyası çok
gelişmiş ve baskın olan Türk İslam Medeniyeti toplumlarının da bir devlet başkanının etkin,
kalıcı ve başarılı olabilmesi için dolayısıyla o toplumun inanç, düşünce ve kültür dünyasını
iyi tanımalı, iyi anlamalı ve iyi bilmesi muhakkak gereklik arz eden bir liderlik özelliğidir.
Sonuç olarak tarihten beri özellikle Türk İslam Medeniyeti toplumlarını yöneten liderlerin
toplumun inanç, kültür, gelenek ve düşünce dünyasına hâkim olabildiğinde çok daha başarılı
olduğu, toplumca daha kabul gördüğü, toplumu yönlendirme ve yönetme konusunda daha
kabiliyetli olduğu hakiki bir gerçekliktir. Amacımız tarihten günümüze düşünce, gelenek ve
kültür dünyasında inanç ve inançsal değerlerin çok yoğun ve aktif olduğu Türk İslam
Medeniyeti toplumlarının yönetilme sürecinde, toplumu yöneten liderin inanç dünyası ve
inançsal kimliğini ve bu inançsal kimliğin topluma yaptığı önemli tesiri açıklamak olacaktır.
Nitekim halkının gönlüne tesir edemeyen liderler toplumu yönetemediği gibi kalıcı başarılar
sağlayamamaktadırlar. Oysa tarihimizde halkın gönlünde taht kurmuş ve halen kahraman
olarak görünen liderler genellikle bu başarısını halkın gönül dünyalarına tesir edebilme
kabiliyetleri vasıtası ile gerçekleştirebilmişlerdir. Dönem projemizde kısaca tarihten
günümüze Türk İslam Medeniyeti geleneğinde ki liderlerin ve toplumların etkileşimli inanç
dünyasının birbirlerine olan tesirleri değerlendirilecektir.

50 yıl sonra eski arkadaşlarımı andım. 

İstanbul İmam Hatip Lisesi 1975 yılına ait yıllığın PDF nüshası yaklaşık 300 MB tuttu. Academia 100 MB’den büyük dosya kabul etmediği için yıllığın sadece üçte birini bulacaksınız burada. 

Yıllığın tüm sayfalarını YouTube kanalımda paylaştım. Şu linkte bulabilirsiniz: 
   
youtu.be/BkCHFUbwgWk   
   
İstanbul İmam Hatip Lisesi 1975 yıllığını yıllar sonra tekrar elime geçirdim. Kendi nüshamı Amerika'ya hicret ederken baba evinde bırakmıştım. Yıllar sonra Emine Şenlikoğlu aleyhimde İnsanlar da Kayar: 19 “Müslümanlarına” 19 Cevap diye bir kitap yazarken o zaman hayatta olan ablam Süreyya Yüksel'den İHL yıllığını istemiş ve orada beni tanıtan bölümü aynen yayınlamıştı. İşin ilginci, yıllıkta benim “harika bir eleştirmen olduğumu” ifade eden birkaç paragrafı beni eleştirmek için kullanmıştı. 

   

Bu yıllıktaki sunuş yazıları, makaleler, şiirler ve reklamlar "siyasal İslamcılığın" ve "Türk-İslam Sentezi" denen ucubenin büyük bir ivme ve potansiyel sahip olduğunu gösteriyor. Yıllıkta tanıtılan bazı arkadaşlarım politikaya girdiler, bazısı mühendis, bazısı iş adamı vesaire oldular. 
     

Onlardan çok azı benim gibi bir imalat hatası olarak uyduruk Sünni dininden çıkıp “zındık” ve “mürtet” oldular. 1 Temmuz 1986 gecesi yaşadığım paradigma değişiminden bugüne kadar rasyonel bir tektanrıcı olarak barış (islam) uygarlığını (dinini) savunuyorum.

(Giriş'ten): Birçok kültürde yetişkinlerin eğitilmesinin zor hatta mümkün olmayacağı şeklinde bir kanaat mevcut olagelmiştir. Bu kanaatin oluşmasında eğitim ve öğretim ile ilgili kullanılan kavramların da etkisi bulunmakta- dır. Örneğin, eğitim kavramının “eğmek” kökünden geldiği düşünüldü- ğünde, eğmenin ya da şekil almanın daha çok küçük yaşlarda mümkün olacağı ön kabulü bulunmaktadır. Atasözlerimiz arasında yer alan “ağaç yaşken eğilir”, ya da Batı’da kullanılan şekliyle “yaşlı bir köpeğe yeni hünerler öğretemezsin” (you can’t teach an old dog new tricks) sözleri bu yaygın kanaatin bir yansıması olarak düşünülebilir. Burada yetişkinin sadece öğrenme zorluğu değil aynı zamanda değişme zorluğu da vurgulanmaktadır: “İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur” şeklindeki atasözü bu kabulü en güzel şekilde ortaya koymaktadır.

Toplumsal hayatın birçok alanında insan ilişkilerini belirleyen din, insanoğlunun en temel faaliyetlerinden biri olan iktisadi ilişkileri de etkilemektedir. Bu durum iktisadi faaliyetleri salt iktisadi yapının belirlediği bir alan olarak görme yerine dinin de etkisinin olabileceğini göz önünde
bulundurmayı gerektirir. Bundan dolayı iktisat ve din ilişkisine toplum bilimciler kayıtsız kalamamıştır. Bunlardan biri olan Weber, karakteristik bir dinî anlayışın modern kapitalist zenginleşmeyi getireceği ama sonrasında dinî değerler ile rasyonel ekonomik çıkarların birleşmesinin sekülerleşmeyi doğuracağı tezini öne sürmüştür. Günümüz dünyasında dinin sahip
olduğu önem, sekülerleşmenin bu klasik biçiminin isabetsizliğini ortaya koymuştur. Dinin aradan geçen zamana rağmen toplum ilişkilerinde hâlâ önemli bir dinamik olarak varlığını sürdürmesi, son zamanlarda din-iktisat ilişkisine yönelik akademik ilgide tekrar bir canlanmaya sebep olmuştur.
Türkiye’de neoliberal politikalar sonrasında dikkat çeken iktisadi başarının aktörlerinin İslami kimlikle anılmasından dolayı bu tür çalışmaların genellikle belli muhitlerde gerçekleştirildiği, ulaşılan sonuçların da İslami kimlikle anılan söz konusu kesime sosyal sermaye sağlama işlevi
gördüğü düşünülen kuruluşların üyelerine dayandırıldığı görülmektedir. Ayrıca bu çalışmalarda dini inanç, özellikle girişimciliği motive eden boyutuyla ele alınmış, iş hayatının diğer alanlarına yansıyan boyutu ise ihmal edilmiştir. Hâlbuki din-iktisat ilişkisini daha iyi anlayabilmek için iktisadi kalkınmadan ya da belli bir konjonktürden bağımsız olarak iş hayatının tüm alanlarındaki tezahürlerine odaklanacak ve toplumun farklı katmanlarını içine alacak araştırmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Bu nedenlerden dolayı çalışmamızın literatüre katkı sağlayacağı
düşünülmektedir. Nitel araştırma yöntemini kullanan bu çalışma, yarı yapılandırılmış mülakat tekniğiyle elde edilen verilerden yola çıkarak Siirt ilinde faaliyet gösteren iş adamlarının sahip olduğu din anlayışının iş
hayatındaki tezahürlerini anlamayı ve betimlemeyi amaçlamaktadır. Bu temel amaca uygun olarak din ve dindarlık algısı, çalışmanın motivasyon kaynağı olarak din, iktisadi tutum ve davranışlarda dini etki konularıyla ilişkili sorulara yanıt aranmaya çalışılmaktadır. Elde edilen bulgular, akılcılığa vurgu yapan, zenginleşmeye dair olumlu duygular besleyen, modern ekonomik koşullara uyum sağlamaya çalışan ve bunu dini inancıyla bağdaştıran bir girişimci profiline işaret etmektedir. Dini
olanın seküler olanla karşılaşmasında yaşanan gerilimde geliştirilen yeni yorum ve yaklaşımlar da bu uyum çabasını desteklemektedir. Bununla birlikte katılımcıların para kazanmayla ilgili sahip olduğu olumlu duygunun helal-harama riayet koşuluna tabi olması ve Ahîlik esnaf kültürüne vurgu
yapılması ise geleneksel İslami iş ahlakıyla uygunluk göstermektedir.

Bu arastirmada ergenlerde sosyal medya kullaniminin onlarin akademik basarilarina ve arkadaslik iliskilerine etkisinin incelenmesi amaclanmistir. Bu amac dogrultusunda en az bir sosyal medya hesabi kullandigini belirten ergenlere ulasilmistir. Arastirma nitel arastirma paradigmalari cercevesinde yurutulmus olup, katilimcilar amacli ornekleme yontemi ile secilmistir. Arastirmanin verileri yari yapilandirilmis gorusme formu ile toplanmistir. Veriler icerik analizi yontemi ile analiz edilmistir. Arastirmada katilimcilarin sosyal medya kullanim surelerinin artmasiyla derslerindeki basarilarinda dusus oldugu ve derslerinde arkadaslik iliskilerinin olumsuz yonde etkilendigi tespit edilmistir. Calisma grubunda yer alan katilimcilarin sosyal medya kullanim sureleri goz onune alindiginda bu durum, e-ogrenme ortamlarinin efektif kullanimi ile bir firsata donusturulebilir. Ergenlere sanal sosyal iliskiler yerine gercek sosyal deneyimler yasamalarina firsat verilmesi daha yararli olabilir.

In this study, the relations of cult and religious communities with society, politics and trade are analyzed. The subject of the study is the relationship between religion and politics in general, cults and religious communities and politics in particular. emerging social change in Turkey in recent years has been functionless for all kinds of relationships. This conjuncture of change forces all institutions to change. cults and religious communities, as a religious institution, is going through this process of change. Change inevitably creates two hybrid types: the first type that eliminates patriarchal relations, unites wisdom and science, puts distance to politics and trade, is located in the civil public sphere, and accepts the identity of the ummah and society in the public sphere. The second type, which is traditional in preserving patriarchal relations and commitment, lustful towards trade and politics, micro-nationalist when it emerges in the public sphere. The subject of the...

Medyanın kültür üzerindeki etkisi, özellikle sosyal medya araçlarının kullanımıyla birlikte artış göstermektedir. Medya, kültüre ait kavramları görünür kılarak toplumlara sunmakta ve bu sayede kültürel değerlerin yayılmasına ve paylaşılmasına katkı sağlamaktadır. İletişim teknolojilerinin gelişmesiyle birlikte internet ve sosyal medya, günümüzde insan hayatının ayrılmaz bir unsuru haline gelmiştir. Bu durum, popüler kültürün medya aracılığıyla daha geniş kitlelere ulaşmasını ve yayılmasını kolaylaştırmaktadır. Sosyal medya ve popüler kültür, birbirini besleyen ve etkileşim içinde olan iki kavramdır. Sosyal medya platformları, popüler kültür ürünlerinin, eğlence içeriklerinin ve kültürel paylaşımları görünür kılmakta ve yayılımını hızlandırmaktadır. Bu etkileşimli süreç; toplumda bireylerin yaşam tarzlarını, değerlerini ve ilgi alanlarını yeniden şekillendirmektedir. Çalışmada Web of Science veri tabanında yer alan "popüler kültür" ve "sosyal medya" kavramları taratılarak bulunan 319 makale incelenmiştir. İncelenen çalışmaların, VOSviewer programı aracılığı ile bibliyometrik verileri haritalarla görselleştirilmiştir. Çalışma sonucunda, bu konuda en fazla yayın yapılan alanın iletişim (n=83), olduğu, en fazla yayına sahip olan ülkenin ABD (n=111) olduğu belirlenmiştir. Bu alanda en fazla atıf alan makale yayımları ise Fashion Style & Popular Culture (n=26), South Asian Popular Culture (n=7) ve Television & New Media dergileridir. Diğer taraftan çalışmalarda kullanılan ortak anahtar kelime analizine bakıldığında sosyal medya, popüler kültür ve Twitter kavramları kullanıldığı görülmektedir. Makalelerin, çoğunluğu İngilizce (n=305) olup bunu ikinci sırada Türkçe (n=4) takip etmektedir.

Education systems are structures that influence each other, and the education system of the Republic of Turkey has benefited from the educational experiences of different countries since its establishment. The interaction and comparison between countries' education systems have continued to accelerate with modernity and globalization. It is believed that analyzing the religious education experience of Malaysia, which has a multicultural/multireligious society structure due to its internal and external dynamics, will lay the groundwork for thinking about formal religious education in multiple dimensions. In order to analyze the dispositions concerning the teaching of religious education courses in schools of the two countries, it is necessary to examine the historical developments in the field of religious education of the countries. Considering the historical and cultural perspective is seen as an important point as it is impossible to think of the countries' perceptions of religion and religious education independently from the experiences they bring from the past and their cultural fabric. In this context, the education systems, religious education policies, and practices of the two countries have been scrutinized, taking into account the unique features of both countries' historical, cultural, and societal structures. From the early years of the Republic, Turkey has been influenced by the West in its modernization process and has adopted a secular educational philosophy. Religious education is included within compulsory courses and provides a broad perspective on world religions, including Islam. These courses are designed to promote inter-religious respect and tolerance among students. The Turkish education system has adopted an approach that supports pluralism, and in this context, religious education is designed to help students understand different cultural and religious structures. In Malaysia, however, since Islam is recognized as the official religion, religious education policies and practices focus on teaching Islamic values. The education system is organized to teach the basic principles and practices of Islam. Religious classes in Malaysia reflect the country's multicultural structure, and although they touch on religions other than Islam, they primarily focus on Islamic teachings. Furthermore, religious education in Malaysia is offered both as Islamic lessons and as optional moral education courses, teaching students religious values as well as universal moral principles. In Turkey, religious education is offered as a compulsory course, while in Malaysia, both Islamic lessons and moral education are optional. The article used qualitative data collection

Dini bilgi sahip olunan inançlar ekseninde bireylerin zihin dünyaları ve hayatlarında kuşatıcı bir boyuta sahiptir. Dini bilgi inanan bireyler için yalnızca ibadet boyutu ile varlık göstermez aynı zamanda hayatın bütünü için de yönlendirici olabilmektedir. Günlük yaşantıdaki eylemlerde de dini bilgiye sıklıkla referans yapılmaktadır. Dini bilgi bu yönüyle bireyler için günlük yaşamı düzenleyen ve bunu da sahip olduğu dünya görüşü üzerinden gerçekleştiren bir sisteme sahiptir. Dini bilginin öğretim süreçlerinde ön plana çıkan boyutu, dinin sahip olduğu dünya görüşünü ve bunu ne düzeyde yansıttığını da doğrudan etkilemektedir. Eğitim sistemi içerisinde yer alan din öğretimi her ne kadar öğretim yöntem ve teknikleri ile ele alınan bir eğitim faaliyeti olsa da öğretmenler sahip oldukları dini bilgi anlayışları ile din öğretimi süreçlerini şekillendirebilmektedirler. Denilebilir ki din eğitimi öğretmenlerinin dini bilgi anlayışları din öğretim süreçlerinde nasıl bir din öğretimi yaklaşım...

Bu arastirmada ergenlerde sosyal medya kullaniminin onlarin akademik basarilarina ve arkadaslik iliskilerine etkisinin incelenmesi amaclanmistir. Bu amac dogrultusunda en az bir sosyal medya hesabi kullandigini belirten ergenlere ulasilmistir. Arastirma nitel arastirma paradigmalari cercevesinde yurutulmus olup, katilimcilar amacli ornekleme yontemi ile secilmistir. Arastirmanin verileri yari yapilandirilmis gorusme formu ile toplanmistir. Veriler icerik analizi yontemi ile analiz edilmistir. Arastirmada katilimcilarin sosyal medya kullanim surelerinin artmasiyla derslerindeki basarilarinda dusus oldugu ve derslerinde arkadaslik iliskilerinin olumsuz yonde etkilendigi tespit edilmistir. Calisma grubunda yer alan katilimcilarin sosyal medya kullanim sureleri goz onune alindiginda bu durum, e-ogrenme ortamlarinin efektif kullanimi ile bir firsata donusturulebilir. Ergenlere sanal sosyal iliskiler yerine gercek sosyal deneyimler yasamalarina firsat verilmesi daha yararli olabilir.

The belief of the Sunni religious group in Türkiye regarding the prohibition of music in Islam underwent a considerable change after 1980. The Islamic popular music genre materialized around this time, which attempted to express the discourses of the Sunni religious groups through the language and style of music. Numerous musical instruments have been employed in religious music as a result of the advent of the Islamic popular music genre. The literature has noted that limited research has been conducted on the relationship of today's religious youth with Islamic popular music and their music listening habits. This study scrutinizes in-depth the relations of young and young adult men, who are members of the Naqshbandi tradition and distant to music, with Islamic popular music and their music listening practices in general. The research found that the participants listened to singers such as Maher Zain and Sami Yusuf, who are globally recognized and produce religious-themed music, as well as singers who produce music in the genres of folk music and rap. Furthermore, it was revealed that the religious beliefs of the participants as well as the cities of their birth, places where they lived, educational levels, and ethnic origins had an impact on their relationships with music in everyday life. It was determined that the participants partially followed the rules of music and sound in the Naqshbandi tradition but began to deal with music in a wide range depending on the era. Nevertheless, it was observed that the participants' negative attitude towards the female voice and the female presence in the music persisted.

Bireysel ve toplumsal hayatta önemli bir yere sahip olan dinin eğitim ve öğretim alanında yok sayılması öncelikle çocuk ve gençlere ve daha sonra yetişkinlere karşı haksızlıktır. Bu nedenle din eğitimi ve öğretiminde iki husus önemlidir: 1. İlk ve ortaöğretimde din dersi zorunlu olmalıdır, 2. Anayasada yer alan "isteğe bağlı din eğitimi"nin hayatiyet kazanması için gerekli çalışmalar yapılmalıdır. Dünya, küreselleşme ile birlikte, çok dinli ve çok kültürlü yaşamla tanışmıştır. Bu durum din dersinde inanılan dinin yanı sıra diğer dinlerin de öğretimini zorunlu kılmaktadır. Bir dine saygı göstermek, onu öğrenmek ve öğretmek ile onu doğru bir inanç sistemi olarak kabul etmek birbirinden farklı şeylerdir. Farklı inançlara sahip olan insanlar, tecrübelerini paylaşmak amacıyla tartışmadan, birbirlerini dinlerinden döndürmeye çalışmadan bilgi alışverişinde bulunabilmelidir. Farklı dinlere mensup insanların, ötekinin inanç ve yaşam biçimine karşı daha hoşgörülü kimseler haline gelebilmeleri sağlanmalıdır. Bu amaçla, DKAB dersinin İslam dini dışındaki dinler konusunun öğrencilerin inanç ve kültür dünyalarında meydana getirebileceği zenginlik ve bunun toplum ve dünya barışına yapabileceği katkılar üzerinde durulmalıdır. Bu ders aslî fonksiyonlarını daha iyi yerine getirirse Müslüman ya da diğer dinlere mensup olan çocuklar, bu dersin yardımıyla hem çeşitli dinler hakkında bilgi alabilir hem de birbirlerine saygı duymayı öğrenirler.

Religious Education and Missionary in Turkey Recently, it has been observed that discussions pertaining to missionary and missionary activities have been increased in Turkey. It is argued that new legislations in line with the extension of freedom of faith and though create in a more convenient social climate for missionary activities. It should be noted that majority of such discussions on missionary cannot be considered in a scientific manner. In this context, this article aims to explain to following issues: dimensions of missionary activities in Turkey, reasons for religious conversion and main target of missionary, religious education and missionary, and possibble changes and measures in Turkish religious education to prevent or decrease the influence of missonary activities on particulary youth.

Öz Kurulduğu günden günümüze kadar İmam Hatip Liseleri amaçları, yapısı, programları, öğrencileri ve mezunları açısından genel eğitim içerisinde en çok tartışılan kurumlardan biri olmuştur. Tüm bu tartışmalara ve yaşadığı gelişmelere rağmen bazen kapanma noktasına gelse de okul ve öğrenci sayısı itibariyle artış göstermiş ve halkın dini hassasiyetlerinin karşılandığı bir kurum olarak tercihlerinde ilk sıralarda yer almıştır. Bu çalışmada da İmam Hatip Liselerinde öğrenim görmeyi tercih eden kişilerin tercih nedenlerinin ve bu kurumlardan beklentilerinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel veri toplama tekniklerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 5 farklı lisede öğrenim gören 489 İmam Hatip Lisesi öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmanın sonunda öğrencilerin tercih nedenleri arasında öncelikli olarak iyi bir dini eğitimi alma isteğinin, puan yetersizliğinin, bu okullara duyulan güvenin, aile yönlendirmesinin ve bu okulların olumlu imajının etkili olduğu tespit edildi. Öğrencilerin öncelikli beklentilerinin ise sosyal etkinliklerin arttırılması, üniversite sınavına hazırlık eğitimlerinin arttırılması, meslek derslerinin yoğunluğunun azaltılması, ders içerikleri güncellenmesi, öğretmenlerin öğrenciler ile etkili iletişim kurması olduğu belirlenmiştir. Sonuçlar, öğrencilerin İmam Hatip Liselerini tercih etmelerinde geçmişte de var olan faktörlerin günümüzde de geçerliliğini koruduğunu; kendi tercihi veya dışında bu okullara gelmiş de olsa öğrencilerin beklentilerinde bu okulları mesleki bir din eğitimi kurumu olarak görmekten daha çok yükseköğretime hazırlayan bir kurum olarak görmelerinin daha çok etkili olduğunu ortaya koymuştur.

Bu araştırmada, 15-18 yaş grubu ergenlerin giysi seçiminde etkili olan unsurları ortaya koymak, giysi satın alma amaçlarında, markaya önem verme durumlarında ve arkadaşlık ilişkilerinde giysilerin etkili olma durumuna ilişkin düşüncelerinde cinsiyetin, sosyo-ekonomik düzeyin ve yaşın etkili olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, Kayseri ilinde iki lisede öğrenim gören 15-18 yaşındaki 320 (160 kız, 160 erkek) ergen üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, ergenlerin kendileri ve aileleri hakkındaki bilgiler ile ergenlerin giysi seçiminde etkili olan etmelere ilişkin bilgiler araştırmacılar tarafından oluşturulan anket formu ile elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda ergenlerin giysi satın alma amaçlarında cinsiyetin anlamlı farklılık yaratmadığı (p>.05), sosyo-ekonomik düzey ve yaşın anlamlı farklılık yarattığı saptanmıştır (p<.01). Ergenlerin markaya önem verme durumlarında sosyo-ekonomik düzeyin etkili olmadığı (p>.05), cinsiyet ve yaşın etkili olduğu belirlenmiştir (p<.01,p<.05). Ayrıca ergenlerin arkadaşlık ilişkilerinde giysilerin etkili olma durumuna ilişkin düşüncelerinde yaşın anlamlı farklılık yaratmadığı belirlenirken (p>.05), cinsiyet ve sosyoekonomik düzeyin anlamlı farklılık yarattığı saptanmıştır (p<.01).

Bu araştırmada, 15-18 yaş grubu ergenlerin giysi seçiminde etkili olan unsurları ortaya koymak, giysi satın alma amaçlarında, markaya önem verme durumlarında ve arkadaşlık ilişkilerinde giysilerin etkili olma durumuna ilişkin düşüncelerinde cinsiyetin, sosyo-ekonomik düzeyin ve yaşın etkili olup olmadığını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma, Kayseri ilinde iki lisede öğrenim gören 15-18 yaşındaki 320 (160 kız, 160 erkek) ergen üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada, ergenlerin kendileri ve aileleri hakkındaki bilgiler ile ergenlerin giysi seçiminde etkili olan etmelere ilişkin bilgiler araştırmacılar tarafından oluşturulan anket formu ile elde edilmiştir. Araştırmanın sonucunda ergenlerin giysi satın alma amaçlarında cinsiyetin anlamlı farklılık yaratmadığı (p>.05), sosyo-ekonomik düzey ve yaşın anlamlı farklılık yarattığı saptanmıştır (p<.01). Ergenlerin markaya önem verme durumlarında sosyo-ekonomik düzeyin etkili olmadığı (p>.05), cinsiyet ve yaşın etkili olduğu belirlenmiştir (p<.01,p<.05). Ayrıca ergenlerin arkadaşlık ilişkilerinde giysilerin etkili olma durumuna ilişkin düşüncelerinde yaşın anlamlı farklılık yaratmadığı belirlenirken (p>.05), cinsiyet ve sosyoekonomik düzeyin anlamlı farklılık yarattığı saptanmıştır (p<.01).

Bu çalışmada Anadolu imam hatip liselerinde öğrenim gören öğrencilerin imam hatiplilik algısı ve deneyimlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırma, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Milli Eğitim Bakanlığı Din Öğretimi Genel Müdürlüğüne bağlı İstanbul ili Maltepe ilçesinde bulunan 5 Anadolu imam hatip lisesinde öğrenim gören 10, 11 ve 12. sınıf seviyesinden seçilen toplamda 20 öğrenci ile gönüllülük kapsamında yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma deseni ve fenomenoloji (olgubilim) yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında literatür taraması yapılmış, 20 öğrenciye 7 açık uçlu soru yöneltilmiş ve yüz yüze yarı yapılandırılmış görüşme yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonucunda elde edilen verilerin analizinde öğrenci referans görüşleri doğrultusunda kodlar belirlenmiş, temalar ve alt temalar oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda: İmam hatip lisesi öğrencilerinin okullarına yönelik bakış ve düşünceleri değerlendirildiğinde, eğitim öğretim programlarının niteliği ile eğitim ortamlarının niteliği, sosyokültürel ortamlar ve mezunlarının diğer okullara nazaran öğrencilerin beklentilerini daha üst düzeylerde karşıladığı görülmüştür. Öğrencilerin okullarını algılama durumları ile imam hatiplilik kimliklerine etki eden kazanımlarına bakıldığında ise, öncelikli olarak toplumsal rol ve sorumlulukları, kişisel ve sosyal özellikler ile dindarlık algılarının öne çıktığı ve bu konularda edindikleri deneyimlerle kimliklerine katkı sağladıkları görülmüştür. Bunun dışındaki durumlarda öğrencilerin daha çok ön yargı ve devamında küçümsenme davranışlarıyla karşılaştıkları ortaya çıkmıştır.

After the faculty of theology was closed in 1933, religious education was completely abolished at formal training institutions. Therefore, religious education has occupied an important place as a very important debate in our history of education during the Republic period. After 1946, the issue of religious education was reconsidered and there were difficulties in finding the right and adequate solutions by various communities. An ideological transformation took place in the PRP in 1947, and this situation affected the education period. PRP's transformation, which was called as "shift to the right" by some academicians, brought the necessity of reinclusion of the religion into the curriculum. The aim of this research is to evaluate how the cyclical change was reflected in the educational stages and what the consequences of it were objectively. In this context, it was observed that the ideological transformation of the party had significant effect on education. The instruments of the study are official journals of the term, memoirs, books written on this subject and related news on daily newspapers.

Bu araştırmada cami cemaatinin cami ile tanışmalarında çocukluk anılarının etkisi tespit edilmesi amaçlanmıştır. Betimsel tarama modelinin benimsendiği bu araştırmada verilerin elde edilmesinde nitel yöntemlerden yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Çalışmada verilerin analizinde betimsel analize başvurulmuş ve geçmiş, bugün ve gelecek teması esas alınmıştır. Araştırma sonunda; katılımcıların cami ile tanışmalarında çocukluk anılarının (geçmiş) onlarda kalıcı bir iz bıraktığı, dini gelişimlerini olumlu düzeyde etkilediği; katılımcıların geçmişten edindikleri tecrübelere dayanarak (eksik gördüklerini tamamlama, olumlu gördüklerini aktarma şeklinde) bugün kendi çocuklarının dini gelişimlerine katkıda bulunmaya çalıştıkları, katılımcılara göre çocukların cami eksenli din eğitimi için neler yapılabileceği (gelecek) gibi sonuçlara ulaşılmıştır.

Subaşı, N. (2004). İmam hatip(li)ler üzerine: Teolojik birikimin modern kaynaklan. Değerler Eğitimi Dergisi, 2 (6), 115-1 32. Özet-Bu incelemede, Cumhuriyet Dönemi boyunca her zaman sıcak bir tartışma konusu olan İmam Halîp Okulları ve imam hatipliler, kimlik arayışları ve buna çok kere yön veren teolojik birikimleri temelinde ele alınmaktadır imam hatiplerin ortaya çıkışı, Kemalizm'in verili sivil topluma tutunma stratejisinin bir parçası olarak görülür. Söz konusu açıklama, imam hatiplerin toplumsal talep, tepki ve hassasiyetlerin bir bileşkesi olarak ortaya koyduğu vizyonun da sık sık altını çizer. Hiç kuşkusuz bu ilişkisellik, imam hatiplerin modern vurgusunu da güçlendirme amacı taşır. Ancak teolojik inşa ya da bilinen anlamıyla din dünyasının yeni aktörlerinin gündelik hayata ve dinsellige katkıları her zaman tartışma yaratır. 8u çalışma söz konusu tartışmayı, mevcut gerilim modunun dışında kalarak sürdürmeyi ve imam hatipleri teolojik birikim temelinde gözden geçirmeye imkân verecek bir harita oluşturmayı hedeflemektedir.

The conservativeness in the popular culture and the impacts of the politicization in Turkey's entertainment culture have been analyzed in this research. The main purpose of research is to indicate the impacts of the conservativeness occurring in political realm to the entertainment culture. This paper is related to Marshall McLuhan's "Global Village" doctrine among the transmission theories, and analyzes the entertainment culture, conservative assets and the changes in Turkey. The content limitation is since 2003 till now. For a depictor analyze McLuhan's user-centered public interaction method has been preferred and in this way it was attempted to indicate the changes in Turkey's entertainment culture. The main problematic of research is to find out the changes in Turkey's entertainment culture which has the changeable, dynamical, unrestrained and perpetually updated features. The other assumption in this paper; radical and short-timed changes in entertainment culture in Turkey, are actually related to the political culture and they reconstruct the entertainment mentality. As a result, it can be assumed that Turkey is not up to the reactions against various social problems and the changes that happen in entertainment culture. Consequently, it was detected that the conservativeness in political realm reverberates to the entertainment culture in 'New Turkey' and this reflection is complicated, changeable and uncertain. So, the changes in Turkey's political life can be defined with redefine of entertainment culture. Turkish Studies

Orgun ve yaygin egitime ulasmak her bir bireyin hakkidir. Buna din egitimi de dâhildir. Dezavantajli bireylerin egitime katilimi hususunda zaman zaman ozel ogretim, yontem, tecrube ve farkindaliga ihtiyac bulunmaktadir. Din gorevlisi veya din egitimcisi dâhil olmak uzere, mesleklere kaynaklik eden yuksekogretim programlarinda dezavantajli bireylerle etkilesime yonelik egitimler goz ardi edilebilmektedir. Bu calisma ile din gorevlisi veya din egitimcisi adayi olan Ilahiyat Fakultesi ogrencilerinin sosyal hizmet kapsaminda dezavantajli bireylerle calisma konusundaki hazirbulunuslugu ve istekliligi tespit edilmeye calisilmistir. Arastirma kapsaminda Bursa Uludag Universitesi Ilahiyat Fakultesi 3. ve 4. sinif ogrencilerine anket uygulanmis, nitel ve nicel yontemlerle analiz edilmistir. Calismanin sonucunda katilimcilarin dezavantajli bireylerle calisma/iletisim konusunda bazilarinin istekli oldugu, bazilarinin ise istekli olmadigi ve bunu da yeterli bilgilerinin ve hazirbulunusluklarini...

The use of general descriptive names, registered names, trademarks, service marks, etc. in this publication does not imply, even in the absence of a specific statement, that such names are exempt from the relevant protective laws and regulations and therefore free for general use.

Bu çalışmanın amacı, yorumlayıcı din eğitimi yaklaşımını incelemek ve Türkiye'deki ilk ve ortaokullarda yer alan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin (4-8. sınıflar) öğretim programının bu yaklaşıma uygunluğunu tartışmaktır. Bu amaç doğrultusunda çalışmada, yorumlayıcı din eğitimi yaklaşımının meydana çıkışı ve gelişim süreci incelenmiştir. Daha sonra bu yaklaşımın anahtar kavramları ve temel varsayımları ele alınmış, güçlü ve zayıf yönleri belirtilerek yaklaşıma getirilen eleştirilere yer verilmiştir. Son kısımda ise ilk ve ortaokullardaki zorunlu Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin (4-8. sınıflar) mevcut öğretim programı yorumlayıcı din eğitimi bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Söz konusu programın büyük oranda İslam dinine dayalı olduğu ve çoğulcu bir karaktere sahip olan yorumlayıcı din eğitimi yaklaşımıyla uygunluk arz etmediği sonucuna varılmıştır. Türkiye'de muhtemel bir program değişikliğinde * Bu makale, yazarın 2015 yılında Felsefe, Eğitim ve Bilim Tarihi Sempozyumu'nda sunduğu "Geleceğin Din Eğitimi: Türkiye'de Yorumlayıcı Din Eğitiminin İmkânı" başlıklı bildirinin genişletilmiş ve gözden geçirilmiş halidir.

Son yıllarda değerler ve eğitimine yönelik artan bir ilgi söz konusudur. Bu bağlamda birçok ülke değerlerin öğretiminin okuldaki yeri ve işlevi konusunda çeşitli teori ve pratikler geliştirmektedir. Okulların, okul öncesinde oluşmaya başlayan değer yönelimlerinin pekiştirileceği, değerlerle ilgili yanlış ya da eksik bilgilerin düzeltilebileceği, yeni değerlerin kazandırılabileceği yerler olarak kabul edilmesi vb. düşünülünce değerlerin öğretiminin okulun amaçları arasında olması gerekeceği daha iyi anlaşılmaktadır. Bununla birlikte değerler eğitiminin nasıl yapılması gerektiği, özellikle bu konuda okulun yeri, anlam ve önemi konusu tartışılmaya devam etmektedir. Gelinen noktada, değerler eğitimi konusunda dünya ölçeğinde birtakım yaklaşımlar oluşmuştur. Bu yaklaşımlardan biri de değerler eğitimini okul derslerine entegre biçimde yürütmektir. Türkiye'de birçok dersin bünyesinde değerler eğitimi yer almaktadır. Bu derslerden biri de Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) dersidir. Bu çalışmada 2010 ve 2018 Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (ODKAB) öğretim programları değerler eğitimi yaklaşımları açısından karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Araştırmada 2010 ve 2018 ODKAB öğretim programları değerin tanımı, öne çıkarılan değerler, değerler eğitimi bağlamında öğretmen ve öğrenciye bakış, değerler eğitiminde kullanılması öngörülen yöntem, teknik ve araç-gereçler vb. açılardan incelenmiştir. Elde edilen veriler betimsel analize tabi tutulmuş, alan yazından faydalanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda söz konusu öğretim programlarında bütünüyle benimsenen bir değerler eğitimi yaklaşımı olmadığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Din kültürü ve ahlak bilgisi, Öğretim programı, Değerler eğitimi yaklaşımları.    * Bu çalışma ikinci yazarın danışmanlığında, birinci yazar tarafından hazırlanan "2010 ve 2018 ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretim programlarında yer alan değerler eğitimi anlayışlarının karşılaştırılması" başlıklı yüksek lisans tezinden üretilmiştir.

The valuations that have a potential to diffuse almost in every area of individual and social life are not static but rather may be transformed due to development and change. The religious education as a part of formal and public education and often determined by high values and occasionally by mediator values should keep abreast of the change and transformation of modern era from different aspects, because religious education has an active role in the adaptation process of a community to the changes in its environment via socialization. Therefore more importance should be given to religious education and it should be in cooperation with other human sciences. Religious education that should serve under the light of experimental data should constantly renew itself by considering life, life values and expectancies. Thus, such a religious education is able to provide awareness to an individual freedom and critical point of view, reflect religious information, help in understanding traditions, recreate people and activities and make contributions to transformation of the social and general world.

Öz: Bu çalışmada, öğrencilerin Peygamberimiz Hz. Muhammed (sas)'in ahlȃkî vasıflarını nasıl anlamlandırdıkları incelenmiştir. Çalışmanın amacı, "Peygamberimizin Hayatı" dersini seçmeli olarak alan ve Peygamberimizin ahlȃkî vasıflarını öğrenen gençlerin ifadelerinden yola çıkarak, kendi ahlȃkî tutum ve davranışlarında bir değişim meydana gelip gelmediğini ortaya çıkarmak ve bu dersin gençlere ahlȃkî vasıf kazandırmadaki rolüne ilişkin bir değerlendirme yapmaktır. Bu kapsamda çalışmada, ortaöğretim 10. sınıflarda seçmeli olarak okutulan "Peygamberimizin Hayatı dersinin gençlerin ahlȃkî tutum ve davranışları üzerindeki etkisi nedir?" sorusuna cevap aranmıştır. Çalışma, nitel yöntemlerden durum çalışması desenine göre tasarlanmıştır. Çalışmanın örneklemi, Kastamonu Merkez ilçede bulunan Mustafa Kaya Anadolu Lisesi'nde 2018-2019 Eğitim-Öğretim yılında bu dersi alan 132 öğrenci arasından seçkisiz (random) örnekleme yöntemiyle seçilmiş 40 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada, öğrencilere "Peygamberimizin Ahlȃkî Vasıfları" konusunun kazanımlarıyla ilgili altı adet açık uçlu soru sorulmuş ve öğrencilerin bu sorulara yazılı olarak verdikleri cevaplar analiz edilerek "Gençlerin Peygamberimizin Ahlȃkî Vasıflarını Anlamlandırmasına İlişkin Görüşleri" değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonunda, öğrencilerin "Peygamberimizin Hayatı" dersinde öğrendikleri ahlȃkî vasıfları kendi hayatlarında uygulama çabasında oldukları, kendilerini öz değerlendirmeye tabi tutarak daha önce yaptıkları bazı hataların farkına vardıkları ve bunları bir daha yapmama konusunda çaba sarfettikleri, kişilerarası ilişkilerinde de daha sakin, sabırlı, anlayışlı, yardımsever, merhametli, saygılı ve adil olmaya gayret ettikleri tespit edilmiştir. Öğrencilerin hemen hepsinin daha ahlȃklı davranma, hatalarını tekrarlamama, Peygamberimizin ahlȃkî vasıflarını göz önünde bulundurarak söz, tutum ve davranışlarında daha tutarlı olmaya gayret gösterdikleri ve olumlu ahlȃkî değişim ve gelişim içinde oldukları görülmüştür.

This study was conducted for the purpose of determining educational needs of parents who have mentally deficient children at the age of 5-10. This study examined the educational needs of parents with mentally deficient children at the age of 5 to 10 as well as analyzing the existence of any differences between parental needs depending on different age groups of children. The sampling, which was formed by random selection, was composed of 364 voluntary parents with mentally disabled children at the age of 5 to 10 and attending a rehabilitation center., The "Educational Needs Form" was used to identify the subjects about which they desired to receive education The form composed of general information about mental deficiency, legal rights, supporting development of children, education of children, communication and participation of children in social activities and one open-ended question. It was seen that parents in all age groups needed education. When necessities of parents were considered depending on age group of children, it was found that families with 5-6 years old mentally deficient children needed "general information about mental deficiencies" more than parents with children in other age groups. All parents need education on such matters as

Çalışma il halk ve çocuk kütüphanelerine gelen çocukların gelişimlerini desteklemek ve ailelere destek sunmak amacıyla planlanmıştır. Araştırma hem nicel hem de nitel verilerin beraber ele alındığı "Karma araştırma desene" göre tasarlanmıştır. Verileri toplamak için Genel Bilgi Formu, İhtiyaç Belirleme Formu, Kütüphaneciler için Aile Eğitimi ve Çocuklarla Yapılan Çalışmaları Değerlendirme Formu kullanılmıştır. Araştırmada verileri analiz etmek için betimsel analiz, kikare ve Fisher-Freeman-Halton Exact testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda ailelerin en fazla tercih ettikleri konular, ödül-ceza, çocukla konuşma, çocukla iletişim, kardeşler arası iletişim ve kardeş kıskançlığıdır. Annelerin beslenme, oyuncak yapımı/seçme ve çocuklarla oyun oynama, cinsel eğitim, kardeşler arası ilişkiler ve kardeş kıskançlığı konularında çocukların yaşlarına göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar belirlenmiştir. Yapılan çalışmalarla ilgili kütüphanecilerin görüşleri incelendiğinde, kütüphanecilerin bu çalışma ve eğitimlerden memnun kaldıkları, altı kütüphanede herhangi bir güçlük ya da sorun yaşanmazken, iki kütüphanede eğitim verilen çocukların kütüphaneye ulaşımları ve etkinlikler sırasında gürültü çıkması ile ilgili bazı sorunlar yaşandığı belirlenmiştir. Çalışma sonuçları bu tür çalışmaların sonraki dönemlerde de yaygınlaştırılmasının gerekliliğini göstermektedir.

Allah'ın anne ve babalara verdiği nimetlerden biri olan çocuklar, onlara mutluluk ve geleceklerinin garantisi duygularını vermektedir. Bu nimete karşı da ebeveynlerin onlara karşı, aile içinde pek çok sorumlukları vardır. Bu sorumluluklardan biri de Yüce Allah'ın emrettiği şekilde çocukların dinî bakımdan yetiştirilmesidir. Ailede İslami eğitim, dinin ve hayatın tüm yönlerini kapsayacak şekilde yapılmalıdır. İslam dini inanç, ibadet, ahlak ve muamelat olmak üzere dört ögeden oluşur. Bu nedenle Müslüman ebeveynler çocuklarını bu alanlarda eğiterek, onların dinî kişiliklerini kazanmalarını isterler. Müslümanlar, çocukla ve onun eğitimiyle çok ilgilenmiştir, çünkü çocukluk dönemi bir Müslüman'ın kişiliğini inşa etmenin temel aşamasıdır. Bu makale Cezayirli çocuklara, aileleri tarafından nasıl bir din eğitimi verildiğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, hangi yaşta, hangi konular, hangi yöntemlerle öğretilmektedir konuları tartışılmıştır. Bir alan araştırması olan bu çalışma nicel bir çalışmadır. Araştırmanın verileri, Nisan 2015'te Cezayir'de-ARAŞTIRMA MAKALESI-CEVIDA EMIRA (DJAOUIDA AMIRA),

Bu araştırmanın amacı; kitle iletişim araçlarının eğitime etkilerine ilişkin okul yöneticisi, öğretmen, öğrenci ve veli görüşlerini ortaya koymaktır. Araştırmanın örneklemini Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı bir ortaöğretim kurumu olan Toros Meslek Lisesi oluşturmaktadır. Bütüncül tek durum deseninde nitel bir araştırma olan bu çalışmada katılımcılarla görüşmeler yapılmış, katılımcılar bireysel ve grup olarak konuyla ilgili düşüncelerini ortaya koymuştur. Bu noktada kitle iletişim araçları ve eğitim ilişkisinin ilginç ve dikkat çekici yanları ortaya çıkmıştır. Nitel araştırmanın doğası gereği araştırmayı yönlendiren ve şekillendiren, araştırmacı değil katılımcılar olmuştur. Araştırma verileri, nitel analiz yöntemleriyle analiz edilmiş ve bulgular ortaya konmuştur. Bulgulardan yola çıkılarak yorum ve öneriler oluşturulmuştur.

Okul, yapısı itibariyle işlev ve pratiklere indirgenemeyecek kadar karmaşık bir sistemi tanımlar. İnsanlık, kendi gelişim macerası içinde okulu "çok boyutlu bir yapı" olarak görmüş; gerekliliğini genellikle "hayati" olarak değerlendirmiştir. Son yüzyıla kadar okulun gereksizliğiyle ilgili neredeyse hiçbir ciddi eleştiriye rastlanmaz. Özellikle yeni asrın getirdiği yenilikler, tekçi perspektif, dijital dünya olanakları gibi farklılıklar okulun rolü üzerinde tartışmaların yapılmasına fırsat vermiş ve mevcut rolü sıkça gündem olmuştur. Gatto ve İllich gibi düşünürlerin çalışmalarıyla okul üzerinden yapılan değerlendirmelerin haklılık payı söz konusu olsa da dikkatle bakıldığında bunların "olumsuz örnekler" üzerinden geliştirilen eleştiriler olduğu görülecektir. Aracın zengin, amacın fakirleştiği dijital çağda okulun meydan okuyucu bir metafor olarak yeniden kurgulanması gerekir. Makinayı kutsamadan insani olanı hikmetle önceleyen bir okul tasavvuruna ihtiyaç vardır. Bu bağlamda çalışmamız, geleceğin okulunu "her şeye rağmen" insanın yeniden ihyası için en kritik kurumsal olgu olarak kabul etmektedir. Doğal bir sistem olarak okul, aktüel ve popüler "olumsuzlamalara" karşı, geleceği yeniden inşa edecek en güçlü yapı olarak değerlendirilmektedir.

Sivil toplum kuruluşlarının gerek dünya çapında gerekse Türkiye özelinde etkinliğinin gittikçe arttığı gözlemlenmektedir. Politik baskı unsuru konumlanan bu kuruluşlar hükümet politikalarını etkileyebilmektedirler. Artan bu etkinliklerinin mesleki din eğitimine yansımalarının ele alınmadığı fark edilmiştir. Bu çalışmada Cumhuriyet dönemi boyunca pek çok tartışmanın odağında yer alan ve tarihi sürecinde sürekli değişen uygulamalarla gündemden düşmeyen bir eğitim kurumu olan imam hatip liselerine sivil toplum kuruluşları cephesinden bakılmaktadır. Sivil toplum kuruluşlarının imam hatip liselerinin kurumsal varlığı ve meslek lisesi statüsüne yaklaşımları ile bu yaklaşımlarının benzerlik ve farklılıklarının kendi araştırmalarından hareketle ortaya konulması amaçlanmaktadır. Nitel çoklu durum çalışması olan bu araştırmada, maksimum çeşitlilik örneklemesi ile seçilen sivil toplum kuruluşlarının araştırma raporlarından edinilen veriler doğrultusunda örgün, mesleki din eğitimine yaklaşımları iki ana tema hâlinde ele alınmıştır. Bu temalar; "laik bir ülkede var olmak" ve "meslek lisesi statüsünü Sümeyra ARICAN Makale Bilgisi / Article Information Makale Türü / Article Types : Araştırma Makalesi / Research Article Geliş Tarihi /

Sokağa çıkıldığında çoğu yerde dilenciler ile karşılaşılmaktadır. Dilencilik toplumsal yaşamın değişmeyen özelliklerinden birisidir. Bu çalışmanın amacı, sosyal ve toplumsal bir problem olarak algılanan dilencilerin niçin dilencilik yaptıklarını araştırmaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Bu araştırma 2016-2017 yılında Konya'nın Selçuklu ilçesinde 10 katılımcı ile yapılmıştır. Araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiş ve toplanan nitel verilerin analizinde betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Dilencilerin kimler olduğunu tespit etmek ve dilenciliğin niçin yapıldığını, nasıl yürütüldüğünü, daha çok hangi ortamlarda dilendikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen bulgulara baktığımızda; katılımcıların hasta ve mağdur durumda oldukları için dilendiklerini söylemelerine rağmen insanları kandırdıkları ve dilenciliğin onlarda alışkanlık olduğu gözlemlenmiştir. Dilencilik kolay yoldan para kazanma yöntemi olarak görüldüğü için çoğu katılımcı başka bir iş ile uğraşmayı düşünmediğini ifade etmiştir. Genellikle insanların yoğun olarak bulunduğu cadde ve sokaklarda, cami önlerinde, pazarlarda vb. yerlerde bulundukları gözlemlenmiştir.

Sokağa çıkıldığında çoğu yerde dilenciler ile karşılaşılmaktadır. Dilencilik toplumsal yaşamın değişmeyen özelliklerinden birisidir. Bu çalışmanın amacı, sosyal ve toplumsal bir problem olarak algılanan dilencilerin niçin dilencilik yaptıklarını araştırmaktır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Bu araştırma 2016-2017 yılında Konya'nın Selçuklu ilçesinde 10 katılımcı ile yapılmıştır. Araştırmada veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile elde edilmiş ve toplanan nitel verilerin analizinde betimsel analiz yaklaşımı kullanılmıştır. Dilencilerin kimler olduğunu tespit etmek ve dilenciliğin niçin yapıldığını, nasıl yürütüldüğünü, daha çok hangi ortamlarda dilendikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Elde edilen bulgulara baktığımızda; katılımcıların hasta ve mağdur durumda oldukları için dilendiklerini söylemelerine rağmen insanları kandırdıkları ve dilenciliğin onlarda alışkanlık olduğu gözlemlenmiştir. Dilencilik kolay yoldan para kazanma yöntemi olarak görüldüğü için çoğu katılımcı başka bir iş ile uğraşmayı düşünmediğini ifade etmiştir. Genellikle insanların yoğun olarak bulunduğu cadde ve sokaklarda, cami önlerinde, pazarlarda vb. yerlerde bulundukları gözlemlenmiştir.

Bu politika önerisi, 2023 Türkiye genel seçimleri sonrası hayata geçirilecek eğitim politikalarının niteliğini artırmaya yönelik teklifler içeriyor. İLKE'nin bugüne dek ürettiği çalışmaların yanı sıra her biri alanında uzman isimlerin katkılarıyla hazırlanan bu dosyalarla geleceğin Türkiye'si için geliştirilecek politikalara katkı sunmayı gaye ediniyoruz.

Gençlerin kimlikle olan ilişkisi, tarih boyunca birçok farklı şekilde ele alınsa da bu konuda yapılan araştırmaların büyük bir çoğunluğu, gençlerin moda trendlerine olan ilgilerini ve modanın kimlik oluşumları üzerindeki etkisini ele almaktadır. Bu araştırmalar genellikle moda endüstrisinin gençlerin vücut imajı, cinsiyet rolleri, ırk ve sosyal sınıf gibi alanlardaki algılarını etkilediğini ortaya koymaktadır (McRobbie, 1994; Slater, 1997; Massoni, 2010). Bu nedenle de moda, tüketicileri (özellikle kadınları) güçsüzleştirici, yüzeysel ve materyalist kaygılara sürükleyen baskıcı bir ideolojik güç olduğu için sıklıkla eleştirilmiştir. Bununla birlikte bazı diğer araştırmalar da ise alt gruplarda yaşayan gençlerin baskın olandan farklılığını göstermek için özellikle giyim, konuşma biçimi, yaşam tarzı gibi somut temsiller yaratarak kendi kimliklerini inşa ettiğini ileri süren araştırmalardan oluşmaktadır. Bu araştırmalarda gençlerin kendi altkültürlerini oluşturarak baskın gelen yapılara/fenomenlere karşı direniş gösterdikleri ortaya konulmaktadır (Burcu, 1997; Clarke, Hall, Jefferson ve Roberts 1993; Jenks, 2005).
Moda ve gençlik ilişkisine yönelik bu iki temel perspektifte ortaya konulan araştırmalar bu alana oldukça kıymetli katkılar sunmuş olmakla birlikte bu ilişkiyi açıklamakta yetersiz kalmaktadırlar. Çünkü moda tarafından sunulan imajların ve bu imajlarla bağlantılı olarak inşa edilen kimliklerin her zaman için gençlerin kendilerini ifade etmek istedikleri kimliklere karşılık gelmeyebileceği gibi altkültür gruplarının da modaya uymaktansa modavari bir tavır sergileyerek yeni kimlik yaratma çabası gençler için cazip gelse de içerdiği anlam itibariyle egemen olana karşı gelmek ve farklılığı yansıtmak her zaman göründüğü kadar kolay olmayabilmektedir. Bu nedenle tanımlanan altkültür kavramı çerçevesinde bir “grup” olarak tanımlanamayan ancak modanın belirgin bir biçimde sivrilttiği hegemonik sınırlar içerisinde “pasif/durağan bir izleyici” (ki burada kastedilen anlam yaratma ve üretme aşamasında özne olarak tamamen yok varsayıldığı) olarak yer aldığı varsayılan gençlerin bu alanda “pasif/durağan bir izleyici” olup olmadığı sorunsalı ortaya çıkmaktadır.
Bu bağlamda makale; moda ve gençlik ilişkisine yönelik ortaya çıkan bu sorunsala kuramsal bir yaklaşım geliştiren Michel de Certeau’nun “stratejiler ve taktikler” kuramını temel dayanak noktası olarak kullanılıp çözmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç çerçevesinde moda ve gençlik arasındaki ilişkinin nasıl yapılandığını anlamak için bu sorunsalla birlikte; kültür ve altkültür kavramlarının kimlikle ilişkisinin nasıl yapılandığı, modanın, kültür ve gündelik hayat üzerinde nasıl hegemonik bir güç haline geldiği, gençlerin modaya karşı yaklaşımlarının nasıl olduğu, kendi kimliklerini anlamlandırma hangi faktörleri/birleşenleri ön planda tuttukları ve bu birleşenleri ne kadar bilinçli bir şekilde kullandıkları gibi sorulara cevap aranacaktır. Böylelikle bu makalede bir yandan moda ve gençlik arasında iki temel perspektife sıkışmış ilişkiye üçüncü bir perspektifin mümkün olup olamayacağı genç katılımcıların ifadelerinden hareketle bir çözüme ulaşmayı hedeflediği gibi öte taraftan Certeau “strateji ve taktik” kuramını da
saha verileriyle test ederek sınamış olacaktır. Bu nedenle öncelikle modanın
kimlikle ilişkisinin sistemsel olarak nasıl yapılandığı ile ilgili kuramsal
çerçeve yer verildikten sonra Certeau’nun “strateji ve taktik” kuramının
detaylarına yer verilecektir. Kuramsal çerçeveden sonra çalışma için seçilen
araştırma metoduna bağlı olarak toplanan veriler yorumlayıcı paradigma
ışığında çözümlenecektir.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Bu çalışma, İzmir ve Sakarya&#39;da yaşayan 6?12 yaş arası çocukların yaş, cinsiyet, yerleşim yeri, kardeş sayısı ve sırası, anne ve babanın eğitim durumu, anne ve babanın yaşı, evde bir yakının kalması ve en çok dinin bilgi aldığı kişi değişkenlerine göre dini ve ahlaki gelişimlerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışmada veri toplama tekniği olarak anket kullanılmıştır. Anket, yukarıda özellikleri belirtilen çocuklar arasından tesadüfi örneklem yoluyla seçilen 405 kişiye uygulanmıştır.Anket toplam 61 maddeden oluşmaktadır. Bunların 11 tanesi değişkenleri, kalan diğer maddeler ise anne, baba ve çocuğun dini ve ahlaki gelişim puanlarını ölçmeye yarayan ...

Temel egitim caginin baslarinda cocuk, dini dusunce ve davranislarini sonuclarina gore degerlendirir. Yapilan davranis sonucunda mukâfat ya da yarar varsa davranis dogru, ceza ya da zarar varsa davranis yanlistir. Donemin sonlarina dogru ise cocuk diger davranislarinda oldugu gibi dini davranislarini da cevrenin beklenti ve tepkisine gore degerlendirir. Cocuk, anne babasi, ogretmeni ve arkadaslarinin kendisinden bekledigi gibi davranirsa onlarin takdirini ve sevgisini kazanacagi dusunur. Cocugun dini ve ahlaki gelisimiyle ilgilenen kisilerin bu durumu dikkate almasi cok onemlidir. Bu calismada cocuklarin dini ve ahlaki gelisiminde anne, babanin ve diger bazi degiskenlerin etkisi ele alinmaktadir. Arastirma cercevesinde Izmir ve Sakarya’da yasayan 6-12 yaslari arasindaki cocuklara amacli ornekleme yapilarak anket uygulanmistir. Uygulanan anketlerden uygun sekilde doldurulan 405 adeti degerlendirmeye alinmistir. Veriler SPSS programi ile analiz edilmistir. Arastirmada elde edilen sonu...