Child Custody Mediation

The Paper explores the intricate landscape of matrimonial disputes in India, delving into the legal obligations, societal dynamics, and dispute resolution mechanisms surrounding marital relationships. It concludes with a comprehensive analysis of the advantages of mediation over litigation in resolving matrimonial conflicts.

Marriage in India is not merely a social institution but a legal contract imbued with rights and responsibilities for both spouses. Various statutes, including the Hindu Marriage Act, Special Marriage Act, and Foreign Marriage Act, delineate obligations ensuring the security and well-being of spouses. Legal frameworks encompass duties like loyalty, support, and cohabitation, with provisions for maintenance and property rights. Additionally, Muslim law recognizes the concept of Mahr, providing financial support to wives in case of divorce. The Protection of Women against Domestic Violence Act, 2005, further safeguards wives' rights, criminalizing violence and holding husbands accountable.

The Paper explores the concept of family in India, transitioning from traditional joint families to nuclear ones due to industrialization and urbanization. Despite challenges like rising divorce rates and gender imbalances, Indian families display resilience. However, issues like son preference and female foeticide challenge traditional structures, impacting intergenerational relationships and community support systems.

Matrimonial disputes in India encompass a wide array of conflicts rooted in emotional, social, and legal dimensions. Legislative measures aim to protect women's rights, but concerns about misuse of legal provisions highlight the need for comprehensive reforms. Children often emerge as primary victims, experiencing psychological problems due to parental conflicts and divorce.

The Paper examines constitutional and legal provisions regarding matrimonial disputes, emphasizing the importance of alternative dispute resolution (ADR) mechanisms like mediation. Despite challenges, mediation offers benefits such as reducing contentious issues, promoting cooperation, and alleviating court workload. Historical evolution and legislative developments support the efficacy of mediation in resolving family disputes.

Case studies illustrate the advantages of mediation over litigation in resolving matrimonial disputes. Mediation offers effectiveness, preserves familial harmony, and provides flexibility and personalized solutions. It is faster, cost-effective, and helps alleviate judicial backlog. Moreover, mediation curtails the misuse of legal provisions, encourages cooperation, and ensures confidentiality.

Hence, the Paper advocates for promoting mediation as the primary method of resolving matrimonial disputes in India. It offers efficient, equitable, and satisfactory outcomes, addressing the complex dynamics of marital relationships while alleviating the burden on the judicial system. Promoting mediation underscores the need for a balanced approach to matrimonial dispute resolution, ensuring justice and harmony for all parties involved.

Grein þessi fjallar um mikilvægi góðrar aðlögunar og er byggð á áratuga reynslu
höfundar, athugunum og uppeldisfræðilegum skráningum um aðlögun með þátttöku
foreldra í þremur norskum leikskólum frá 2011 til 2022. Markmiðið er að vekja
athygli á mikilvægi aðlögunar við upphaf leikskólagöngu og koma á framfæri ákveðinni
leið aðlögunar sem hægt er að fara til að skapa örugg og traust samskipti milli
tveggja heima barnsins, heimilis og leikskóla. Fjallað er um mikilvægi þess að byggja
upp traust og öryggi strax frá fyrsta degi í aðlögun, um hlutverk umönnunaraðila og
áhrif þeirra á félags- og tilfinningaþroska barnanna. Einnig er fjallað um lykilhugtök
í aðlögun og þau tengd fræðilega við reynslu höfundar. Sú leið í aðlögun sem hér
er lýst, þ.e. að foreldrar eru þátttakendur, er mikilvægur liður í að leggja grunn að
góðum og traustum samskiptum milli heimilis og leikskóla og stuðla að vellíðan og
öryggi barns við upphaf leikskólagöngu.
Efnisorð: Aðlögun, yngstu börnin, umhyggja, öryggi, tengsl.

The advent of telehealth services has changed the landscape of health care in Iceland and offers new and exciting solutions to improve the quality and access of citizens to health care. As the importance of telehealth services increases within the healthcare industry and technology advances, there has been increased discussion and interest in its impact on health workers and their work environment. The objective of this study is to comprehensively illustrate the influence of telehealth services on the professional environments across various healthcare professions.
The research question is: What is the experience of healthcare workers in the capital region of Iceland working with telehealth services in their daily work?
During the research, semi-structured qualitative research interviews were conducted with twelve healthcare workers from four different professions, all of whom regularly work in telehealth services. A SWOT analysis was conducted to provide a comprehensive perspective on the situation, a common practice in change management. The results of the study gave evidence that the introduction of telehealth services had a wide-ranging effect on the working environment of employees. When implementing telehealth services at e.g. GPs, attention to the overall burden on them was not acknowledged, their comments on ways to tailor the service in order to reduce access, stress and pressure on them were not promptly and attentively adressed and adequate needs analysis and goals for the service had not been made beforehand and that led to a negative perception towards the service. Other professions represented among the interviewees expressed a more favourable attitude towards the changes in their work environment due to telehealth. Majority of interviewers saw great practical opportunities in telehealth services, e.g. due to greater efficiency in work, easier communication with clients, opportunities in inclusion for both employees and clients due to physical limitations and greater flexibility in work for certain groups. However, it would be necessary to both create safe communication channels between professionals and clients, controlled by the professionals, in order to minimize the negative aspects of the remote service. Furthermore, it is essential to ensure that as the service expands, that the training provided to professionals remains sufficient to uphold the safety standards of the service.

Tilkoma fjarheilbrigðisþjónustu hefur breytt landslagi heilbrigðisþjónustu á Íslandi og býður upp á nýjar og spennandi lausnir til að bæta gæði og aðgengi landsmanna að heilbrigðisþjónustu. Eftir því sem vægi fjarheilbrigðisþjónustu eykst innan heilbrigðisþjónustunnar og tækninni fleygir fram hefur umtal og áhugi aukist á áhrifum hennar á heilbrigðisstarfsmenn og starfsumhverfi þeirra. Markmið rannsóknar er að sýna á eins yfirgripsmikinn hátt og hægt er áhrif fjarheilbrigðisþjónustu á starfsumhverfi ólíkra fagstétta heilbrigðisstarfsmanna. Rannsóknarspurningin er: Hver er upplifun heilbrigðisstarfsmanna á höfuðborgarsvæðinu af því að vinna með fjarheilbrigðisþjónustu í daglegum störfum sínum?
Við framkvæmd rannsóknar voru tekin hálfopin eigindleg rannsóknarviðtöl við tólf heilbrigðisstarfsmenn úr fjórum ólíkum fagstéttum sem allir störfuðu reglulega við fjarheilbrigðisþjónustu. Gerð var m.a. SVÓT-greining á stöðunni eins og gjarnan er gert í breytingastjórnun til að fá heildræna sýn á stöðu tiltekins málefnis. Niðurstöður rannsóknar gáfu vísbendingar um að innleiðing fjarheilbrigðisþjónustu hafi haft víðtæk áhrif á starfsumhverfi starfsmanna. Við innleiðingu fjarheilbrigðisþjónustu hjá t.d. heimilislæknum hafi ekki verið hugað nægilega vel að heildrænu álagi á starfsmenn og ekki hafi verið hlustað nægilega hratt og vel á athugasemdir þeirra um leiðir til að sníða þjónustunni stakk til að minnka aðgengi, áreiti og álag á þá. Ekki hafi verið gerð fullnægjandi þarfagreining á þjónustunni og hverju hún átti að skila, fyrir bæði skjólstæðinga og starfsmenn og það leitt til neikvæðs viðhorfs gagnvart þjónustunni. Aðrar fagstéttir voru jákvæðari fyrir breytingum á starfsumhverfi sínu. Heilt yfir sáu starfsmenn mikil hagnýtingartækifæri í fjarheilbrigðisþjónustu m.a. vegna meiri skilvirkni í störfum, auðveldari samskipta við skjólstæðinga, tækifæra til inngildingu hjá bæði starfsmönnum og skjólstæðingum vegna líkamlegra takmarkana og meiri sveigjanleika í vinnu hjá ákveðnum hópum. Nauðsynlegt er að búa til öruggar samskiptaleiðir milli starfsmanna og skjólstæðinga á forsendum fagstéttanna, til að lágmarka neikvæðar hliðar fjarþjónustunnar sem og að gæta þess að við vöxt þjónustunnar sé tryggt að þjálfun starfsmanna sé fullnægjandi til að tryggja öryggi hennar.

Í mars 2020 voru gefnar út reglur á Íslandi þar sem settar voru skorður á samkomur, starfsemi í framhalds- og háskólum færðist á netið, rekstur leik- og grunnskóla var takmarkaður og stjórnvöld hvöttu foreldra til að hafa börnin heima ef þess var kostur. Rannsóknin sem hér er kynnt beinist að velferð ungra barna á tímum COVID-19 þegar flestu var skellt í lás í þjóðfélaginu og skólahald breyttist hjá börnum. Þátttakendur í rannsókninni voru tólf fjölskyldur leikskólabarna og voru tekin endurtekin viðtöl við þær á tímabilinu mars til maí 2020. Áherslan var á þau áhrif sem ástandið hafði almennt á börnin og fjölskyldurnar og áskoranirnar sem fylgdu í kjölfarið. Jafnframt var horft fram á við og dregið fram hvað hægt er að læra af reynslunni, bæði er snýr að velferð barna nú á dögum og til framtíðar litið. Niðurstöður sýna að faraldurinn hafði víðtæk og mikil áhrif á fjölskyldurnar. Fjölskyldulífið breyttist en foreldrar voru sammála um að rútína og skipulag hafi skipt miklu máli sem og...

Ásdís Björg Káradóttir, hjúkrunarfraeðingur og ritlistarnemi við Háskóla Íslands Klisjur og krabbamein Orðraeða um sjúkdóm Inngangur 1 Líkingar, sem ýmist eru nefndar myndlíkingar, myndhvörf eða metafórur (e. metaphors) skipa stóran sess í tungumáli og huga fólks. Samkvaemt kenningum hugfraeðinganna Georges Lakoff og Marks Johnson er manninum eiginlegt að reyna að skilja og upplifa einn ákveðinn hlut með því að hafa hliðsjón af öðrum hlutum. Rannsóknir hugvísindakvennanna Bergljótar Soffíu Kristjánsdóttur, Dagnýjar Kristjánsdóttur og Guðrúnar Steinþórsdóttur verða í þessari grein notaðar til að grafast fyrir um viðbrögð fólks sem greinist með sjúkdóminn krabbamein við þeirri orðraeðu og því tungutaki sem gjarnan er notað í tengslum við þennan sjúkdóm og sjúkdómsferlið. Fjallað er um kenningar ofangreindra fraeðikvenna og þekktra listakvenna sem hafa fengið brjóstakrabbamein en þaer segjast hafa veitt orðraeðunni athygli eftir að þaer greindust með sjúkdóminn. Viðfangsefni greinarinnar á almennt við um orðraeðu og klisjur tengdar krabbameini. Tilfinning þeirra sem standa hjá í öruggri fjarlaegð er önnur en þeirra sem takast á við sársaukann sem óhjákvaemilega fylgir sjúkdómnum, hvort sem hann er andlegur eða líkamlegur. Félagsfraeðingurinn Arthur W. Frank bendir á að einstaklingur sem veikist, eða "saerður sögumaður" eins og hann kallar það, segi í megindráttum frá reynslu sinni á þrennan hátt. Frásagnarformin segir hann að skiptist í endurreisnarsögur (e. restitution narrative), óreiðufrásögur (e. chaos narrative) og sigursögur eða sögur í leit að tilgangi (e. quest narrative) en hann bendir á að þessi form geti skarast. Frásagnir þeirra kvenna sem fjallað er um eru lesnar og túlkaðar með tilliti til þessara frásagnarforma Franks. 2 Þrautaganga Jobs úr Jobsbók, sem og viðbrögð hans og vina, er höfð til hliðsjónar við frásagnir þeirra kvenna sem vitnað er til, ásamt greiningu stjórnmálafraeðingsins C. Freds Alford. Benda má á að Jobsbók hefur orðið aerið mörgum vettvangur til að leita svara við erfiðum spurningum um hlutskipti sitt í lífsógnandi veikindum.

Leiðbeiningar um innra mat skóla Stuttar leiðbeiningar fyrir matsteymi Skólar eru lögum samkvaemt skyldir til að gera innra mat á eigin starfi. Margir þeirra hafa þó átt í erfiðleikum með að uppfylla þessa lagaskyldu. Mikið er til af bókum og öðru lesefni þeim til aðstoðar við þetta verk sem þeir virðast þó eiga erfitt með að nýta enda er það í einhverjum tilfellum of ítarlegt og fraeðilegt til að geta talist hagnýtt. Til mikils er að vinna að skólar geti nýtt sér innra mat þar sem það gefur mikla möguleika á að raunverulegum umbótum á starfinu. Sjálfboðaliðateymi frá Íslenska matsfraeðifélaginu setti saman hnitmiðaðar leiðbeiningar um gerð innra mats á skólastarfi sem gaetu nýst matsteymum innan skólanna til að meta skólastarfið. Hér verður þeim lýst. Sigurlína Davíðsdóttir er prófessor í uppeldis-og menntunarfraeði við Háskóla Íslands, Björk Ólafsdóttir er verkefnastjóri hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga, Halldóra Pétursdóttir er leikskólastjóri í leikskólanum Laufskálum, Helga Dís Sigurðardóttir er nemi, Ólafur H. Jóhannsson er lektor í menntastjórnun við Háskóla Íslands og Sigríður Sigurðardóttir er doktorsnemi við Háskóla Íslands.

Í greininni er fjallað um hvernig fjögur fyrirtæki á Íslandi og í Noregi styðja við umönnunarábyrgð karlkyns starfsmanna. Niðurstöður byggja á viðtölum við mannauðsstjóra, karlkyns starfsmenn og maka starfsmanna eins fjármálafyrirtækis og eins orkufyrirtækis í hvoru landi. Sveigjanlegur vinnutími og möguleiki á að vinna heima reyndust mikilvæg stuðningsúrræði og sömuleiðis skapaði stytting vinnutímans starfsmönnum aukin tækifæri til að samræma vinnu og umönnun barna. Stuðningur yfirmanna þótti skipta miklu máli sem og að stjórnendur færu fram með góðu fordæmi, svo sem með því að nýta sjálfir fæðingarorlof eða hætta snemma í vinnu til að sækja barn í leikskóla eða skóla. Sveigjanleikanum fylgdu þó líka gallar. Stundum þurfti að sinna verkefnum eftir að hefðbundnum vinnudegi lauk og oft voru mörkin milli vinnu og einkalífs óskýr. Sumir upplifðu mikið verkefnaálag og viljinn til að sanna sig í vinnu vann gegn markmiðum stjórnenda um að skapa fjölskylduvænt vinnuumhverfi. Þá þótti tekju...

Ritrýnd grein birt 31. desember 2013 ►► Yfirlit greina Arna H. Jónsdóttir, Bryndís Garðarsdóttir og Jóhanna Einarsdóttir Leikskólabyrjun og lengd dvalartíma Sjónarmið leikskólakennara og leiðbeinenda ► Um höfunda ► Efnisorð Markmið rannsóknarinnar sem sagt er frá í greininni er að varpa ljósi á viðhorf leikskólakennara og leiðbeinenda til þess á hvaða aldri sé best fyrir börn að byrja í leikskóla og hversu marga tíma sé aeskilegt að þau dvelji þar dag hvern. Greinin byggir á tveimur spurningum af 30 sem lagðar voru fyrir í könnun sem send var til allra leikskóla landsins veturinn 2011-2012. Notaður var listi, þýddur og staðfaerður, sem áður hafði verið lagður fyrir kennara og leiðbeinendur í norskum leikskólum. Rannsóknin er samvinnuverkefni Menntavísindasviðs Háskóla Íslands (RannUng), Háskólans í Volda og Háskólans í Ósló. Fram kemur í svörum við spurningunum tveimur að lítill munur er á viðhorfum íslenskra leikskólakennara og leiðbeinenda til leikskólabyrjunar og lengdar dvalartíma barna. Þegar niðurstöður eru bornar saman við hvernig staðan er í raun sést annars vegar að samraemi er á milli viðhorfs starfsfólks til þess hvenaer best sé fyrir börn að hefja leikskólagöngu og hvenaer þau hefja hana í raun en hins vegar dvelja eins og tveggja ára börn mun lengur daglega í leikskólum en starfsfólkið telur aeskilegt. Niðurstöðurnar eru meðal annars raeddar í ljósi af erlendum rannsóknum á langtímaáhrifum leikskóladvalar á þroska og nám barna og niðurstöðum í svörum við sömu spurningum í norsku spurningakönnuninni. When should children begin in preschool, and how long should they stay each day? Views of preschool teachers and preschool assistants

Aðalheiður er meistaranemi í lögfraeði við Háskólann á Akureyri og Rachael er dósent við lagadeild Háskólans á Akureyri. Grundvallarmunur er á þessum hugtökum. velferð er til að mynda ekki lagalegt hugtak og vísar ekki til mannréttinda í sjálfu sér og 1

6.3. Áhrif jafnraeðisreglu 65. gr. stjórnarskrárinnar ________________________________67 6.3.1. Beiting jafnraeðisreglunnar í öryrkjabandalagsmálinu _________________________________ 69 6.4. Áhrif stjskl. nr. 97/1995 á inntak 1. mgr. 76. gr. stjórnarskrárinnar _______________71 6.5. Ályktanir um stöðu efnahagslegra og félagslegra réttinda í stjórnarskránni _________73 7. Lokaorð ______________________________________________________________ 76 Heimildarskrá_____________________________________________________________ 80 Dómaskrá ________________________________________________________________ 84

Leiðbeiningar um innra mat skóla Stuttar leiðbeiningar fyrir matsteymi Skólar eru lögum samkvaemt skyldir til að gera innra mat á eigin starfi. Margir þeirra hafa þó átt í erfiðleikum með að uppfylla þessa lagaskyldu. Mikið er til af bókum og öðru lesefni þeim til aðstoðar við þetta verk sem þeir virðast þó eiga erfitt með að nýta enda er það í einhverjum tilfellum of ítarlegt og fraeðilegt til að geta talist hagnýtt. Til mikils er að vinna að skólar geti nýtt sér innra mat þar sem það gefur mikla möguleika á að raunverulegum umbótum á starfinu. Sjálfboðaliðateymi frá Íslenska matsfraeðifélaginu setti saman hnitmiðaðar leiðbeiningar um gerð innra mats á skólastarfi sem gaetu nýst matsteymum innan skólanna til að meta skólastarfið. Hér verður þeim lýst. Sigurlína Davíðsdóttir er prófessor í uppeldis-og menntunarfraeði við Háskóla Íslands, Björk Ólafsdóttir er verkefnastjóri hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga, Halldóra Pétursdóttir er leikskólastjóri í leikskólanum Laufskálum, Helga Dís Sigurðardóttir er nemi, Ólafur H. Jóhannsson er lektor í menntastjórnun við Háskóla Íslands og Sigríður Sigurðardóttir er doktorsnemi við Háskóla Íslands.

People with intellectual disabilities requiring more intensive support have had limited access to education and few opportunities to apply their learning in daily life. It is predicted that the percentage of those able to benefit from an assistant provided by their support service throughout lifelong learning will continue to grow, and it is thus necessary to better define the role of assistants in relation to the lifelong learning of disabled people. The purpose of this article is to present a research project with the goal of gaining insight into how assistants envision this role. The participants in this study were six assistants who had experience of attending courses at Fjolmennt, adult education centre with the people they assisted. The people who received assistance utilized augmentative methods of communication and needed intensive support from day to day. The interviews were carried out from March 2018 until January 2019. The findings suggest that the assistants mostly shap...

sérfraeðingur við lagadeild HR og Ásdís Hlökk Theodórsdóttir, aðjúnkt við taekniog verkfraeðideild HR. Útdráttur Í greininni er fjallað um ákvaeði um sameiginlegt mat á umhverfisáhrifum í 2. mgr. 5. gr. laga nr. 106/2000 um mat á umhverfisáhrifum. Meginmarkmið ákvaeðisins er að upplýsa um heildaráhrif framkvaemda á umhverfið áður en ákvarðanir um þaer eru teknar. Vegna álitaefna sem upp hafa komið í tengslum við framkvaemd ákvaeðisins er í greininni leitast við að skýra tilurð þess og efni með hliðsjón af lögskýringargögnum, framkvaemd þess og reglum tilskipunar 85/337/EBE eins og hún hefur verið tekin upp í EES-samninginn. Í greininni er komist að þeirri niðurstöðu að skilyrði fyrir beitingu ákvaeðisins hafi skýrst í framkvaemd. Framkvaemdin veki jafnframt spurningar um hvort ná megi markmiðum ákvaeðisins jafn vel, með einfaldari leiðum sem samraemast tilskipun 85/337/EBE eins og hún hefur verið skýrð af framkvaemdastjórn Evrópusambandsins.

Lögð er áhersla á að börn og ungmenni láti til sín taka og hafi áhrif á samfélag sitt. Í þessari grein er fjallað um niðurstöður rannsóknar á frumkvæði nokkurra ungmenna að stofnun félagsins Menntakerfið okkar og þær tillögur að breytingum á námskrá sem félagið hefur staðið fyrir. Varpað er ljósi á tilurð, markmið og tilgang félagsins og hvaða áhrif frumkvæðið hefur í ljósi kenninga um mikilvægi samfélagslegrar virkni ungmenna. Einnig er gerð grein fyrir viðbrögðum fullorðinna og jafningja við tillögum þeirra og hvort þar megi greina birtingarmyndir fullorðinshyggju. Byggt er á fyrirliggjandi upplýsingum um félagið, fjölmiðlaumfjöllun um aðgerðir þess og viðtölum við stjórnarmenn, skólastjórnendur og sviðsstjóra hjá Hafnarfjarðarbæ. Helstu niðurstöður sýna að börn og ungmenni geta átt frumkvæði að breytingum með tillögum og aðgerðum og verið öðrum góð fyrirmynd í samfélagslegri virkni. Frumkvæði stjórnar félagsins Menntakerfið okkar og tillögum að breytingum var víða vel tekið, fjal...

During the democratic awakening in Iceland during and after the financial crisis of 2008 it was evident that different groups based their demands for more or deeper democracy on different conceptions of democracy. Yet their demands had a common core: more democracy meant greater public influence on policy- and decision-making. Thus public discussion insisted on a conception of democracy according to which public consultation is a necessary part of democratic governance. This paper discusses different kinds of consultation depending on the particular demands in each case with particular emphasis on epistemic democracy. I argue that even though it can hardly be said that epistemic democracy is based on much empirical evidence yet, its approach is the most promising way to think about future democratic.

prófessor í mannfraeði við Félags-og mannvísindadeild Háskóla Íslands og Helga Finnsdóttir, MA mannfraeði, sérfraeðingur í mannauðs-og launamálum hjá Samgöngustofu Útdráttur Markmið þessarar greinar er að lýsa niðurstöðum rannsókna á staðgöngumaeðrum og hugmyndum íslenskra fjölmiðla og áhugafólks um staðgöngumaeðrun um konur sem taka að sér að ganga með barn fyrir aðra. Gagnaöflun fór fram með þátttökunálgun á opnum málstofum og fundum um staðgöngumaeðrun, viðtölum við einstaklinga sem hafa látið sig málið varða og greiningu á opinberri umraeðu. Viðmaelendur og þátttakendur á málstofum skiptu sér flestir í fylkingar með eða á móti tillögu til þingsályktunar um staðgöngumaeðrun á Alþingi. Stuðningsmenn telja allflestir að konur séu sjálfar best til þess haefar að taka ákvörðun um að gerast staðgöngumaeður, en þó eingöngu í velgjörðarskyni. Þeir lofa hinar fórnfúsu konur sem gefa barnlausum einstaklingum hina einu sönnu gjöf, barn. Stuðningsmenn vitna gjarnan til rannsókna sem sýna að staðgöngumaeðrun sé að mestu vel heppnuð á Vesturlöndum og telja að lögleiðing hennar geti komið í veg fyrir arðrán staðgöngumaeðra í lágtekjulöndum. Andstaeðingar telja engan hafa rétt á að nýta sér líkama annarra, hvorki með greiðslum né félagslegum þrýstingi. Mögulega geri lögleiðing staðgöngumaeðrunar hana sjálfsagða í hugum fólks og skapi þrýsting á konur um að ganga með barn fyrir aðra. Þá taka sumir ekki afstöðu til málsins og telja að þörf sé á meiri umraeðu og auknum rannsóknum. Fraeðimenn kvarta gjarnan undan skorti á langtímarannsóknum á velferð og heilsu staðgöngumaeðra og rannsóknum af upplifun þeirra og aðstaeðum, og að rannsóknir sem til séu byggi flestallar á litlu úrtaki. Eins eru vísbendingar um aukna ásókn í þjónustu indverskra staðgöngumaeðra frá löndum sem hafa lögleitt staðgöngumaeðrun.

Stuttar leiðbeiningar fyrir matsteymi Skólar eru lögum samkvaemt skyldir til að gera innra mat á eigin starfi. Margir þeirra hafa þó átt í erfiðleikum með að uppfylla þessa lagaskyldu. Mikið er til af bókum og öðru lesefni þeim til aðstoðar við þetta verk sem þeir virðast þó eiga erfitt með að nýta enda er það í einhverjum tilfellum of ítarlegt og fraeðilegt til að geta talist hagnýtt. Til mikils er að vinna að skólar geti nýtt sér innra mat þar sem það gefur mikla möguleika á að raunverulegum umbótum á starfinu. Sjálfboðaliðateymi frá Íslenska matsfraeðifélaginu setti saman hnitmiðaðar leiðbeiningar um gerð innra mats á skólastarfi sem gaetu nýst matsteymum innan skólanna til að meta skólastarfið. Hér verður þeim lýst. Sigurlína Davíðsdóttir er prófessor í uppeldis-og menntunarfraeði við Háskóla Íslands, Björk Ólafsdóttir er verkefnastjóri hjá Sambandi íslenskra sveitarfélaga, Halldóra Pétursdóttir er leikskólastjóri í leikskólanum Laufskálum, Helga Dís Sigurðardóttir er nemi, Ólafur H. Jóhannsson er lektor í menntastjórnun við Háskóla Íslands og Sigríður Sigurðardóttir er doktorsnemi við Háskóla Íslands. Instructions for internal evaluations: Short instructions for evaluation teams Icelandic schools have been mandated to do internal evaluations of their work. Many of them have had real difficulties responding to this mandate. There is an abundance of books and reading material to help with this task. However, the school evaluation teams seem to have problems utilizing this, as this material tends to be too long and theoretical to be considered practical. It is quite important that schools are able do internal evaluations, as they have the potential to support real school improvement. A team of volunteers from the Icelandic Evaluation Society put together a short guiding manual on internal evaluation in schools, which ought to be of help for evaluation teams within schools to do their own internal evaluations. This article describes the internal evaluation guiding instructions.

Forsíðumynd er af 220 kV háspennumastri á Hellisheiði. Ljósmynd: GÓ Skýrslan er gefin út rafraent af Rannsóknamiðstöð ferðamála Öll réttindi áskilin. Skýrslu þessa má ekki afrita með neinum haetti, svo sem með ljósmyndun, prentun, hljóðritun eða á annan sambaerilegan hátt, að hluta eða í heild, án skriflegs leyfis útgefanda.

Rannsóknir á búferlaflutningi barna til lengri eða skemmri tíma án samfylgdar foreldris eða löggilds forráðamanns beinast oftast að börnum sem flytja úr einum stað í annan innan eða milli lágtekjulanda. Slíkur flutningur er oft bendlaður við mansal. Hér er skoðaður siðurinn að senda íslensk börn í sveit þar sem þau dvöldu að sumri til hjá venslafólki eða vandalausum. Byggt er á fyrir liggjandi rituðum heimildum, s.s. dagblöðum, tímaritum, skjölum og skýrsl um barnaverndaryfirvalda. Það var viðtekin skoðun að sveitavist barna fylgdi ávinningur fyrir samfélagið, fjölskylduna og barnið sem myndi njóta óspilltrar náttúru landsins, hreins fjallalofts, kjarnmikillar faeðu, samveru við dýrin, sveitamenningarinnar auk möguleikans að laera til vinnu og að vera matvinnungur. Einstaklingar, félagasamtök, góðgerðarstofnanir og barnaverndar yfirvöld sameinuðust um að koma sem flestum börnum í sveitavist, ýmist á sveitabaejum eða sumardvalarheimilum. Vistin var talin sérlega mikilvaeg fyrir afbrotabörn og börn sem bjuggu m.a. við fátaekt, óreglu, lauslaeti og veikindi. Heimildir benda til að mestan hluta 20. aldar hafi verið meira framboð af börnum sem vantaði sveitavist en sveitaheimilum sem vildu taka við þeim. Takmarkaðar upplýsingar liggja fyrir um fjölda barnanna og reynslu þeirra en ljóst er að þau voru mörg og reynslan breytileg. Einnig er lítið vitað um reynslu annarra af siðnum, t.d. sveitafólksins og foreldranna. Siðurinn að senda börn í sveit, sérstaklega þegar ekki er um barnaverndarúrraeði að raeða, fellur undir hugtakið flutningur barns án samfylgdar foreldris eða löggilds forráðamanns. Varast ber að líta á slíkan sið sjálfkrafa sem mansal barna og sama gildir um hliðstaeðar uppeldisvenjur sem tíðkast annars staðar.

Í greininni er fjallað um það hvaða takmarkanir stjórnarskrá og meginreglur stjórnskipunarréttarins setja því hversu mikil og hvernig afskipti ríkið geti haft af því hvernig lífeyrissjóðir nota féð sem í þeim er. Fjallað er um hvernig mismunandi tegundir afskipta (þ.e.a.s. heimildir og skyldur til að leggja fé í ýmist arðbaer eða óarðbaer verkefni) af því hvernig lífeyrissjóðir nota féð horfa við gagnvart ákvaeðum 76. gr. stjórnarskrár um lágmarksframfaerslu og 72. gr. hennar um eignarrétt auk skilyrða um að boð og bönn sé að finna í lögum, hafi samfélagslegan tilgang, séu almenn og gaeti jafnraeðis og meðalhófs. Í ljós kemur að 76. gr. hefur lítil áhrif vaegi í þessu sambandi en vernd eignarréttarins leiðir til þess að taepast er haegt að heimila lífeyrissjóðum né skylda þá til að taka þátt í verkefnum sem ekki eru arðbaer. Þá leiða aðrar kröfur sem gera verður til lagasetningar einnig til þess að ákveðin afskipti vaeru taepast heimil. Niðurstaðan er sú að lögbundin skylduaðild að lífeyrissjóðum leiðir af sér verulegar takmarkanir á því hve mikil inngrip er haegt að gera í það hvernig lífeyrissjóðirnir fara með fé.

Hlutverk utanrikismalanefndar Alþingis hefur verið meira i kastljosinu en oft aður vegna deilna um logmaeti þeirrar akvorðunar þaverandi forsaetisraðherra, Daviðs Oddssonar og þaverandi utanrikisraðherra, Halldors Asgrimssonar, fra 18. mars 2003 að styðja aform Bandarikjanna, Bretlands og annarra rikja um tafarlausa afvopnun Iraks. Fjorleg umraeða leystist ur laeðingi um aðkomu utanrikismalanefndar að þeirri akvorðun þar sem m.a. var deilt um hlutverk nefndarinnar. Sitt sýndist og sýnist hverjum.

Þessi grein fjallar um opinbera stefnumótun í málefnum nemenda með lesblindu á Íslandi. Talið er að staersti hópur nemenda með námserfiðleika innan skólakerfisins séu nemendur með lesblindu. Til að átta sig á núverandi stöðu í þessum málaflokki, er stefnuferlið í málefnum nemenda á grunn-og framhaldskólastigi á Íslandi rakið yfir tímabilið 1990-2007. Gerður er samanburður á helstu einkennum þessarar stefnumótunar og þeirri stefnumótun sem átti sér stað í aðdraganda að sameiningu sjúkrahúsanna í Reykjavík á tíunda áratugnum. Markmiðið er að auka skilning á því hvernig opinber stefnumótun gengur almennt fyrir sig og hvernig slíkur skilningur getur varpað ljósi á áhrif stefnunnar. Jafnframt er hugmyndin að koma fram með nýtt sjónarhorn inn í umraeðuna um stefnumótun stjórnvalda í málefnum lesblindra. Niðurstöður rannsóknarinnar gefa til kynna að niðurstaða stefnumótunar í málefnum lesblindra, líkt og með sameiningu sjúkrahúsanna í Reykjavík, sé afleiðing ferlis sem einkennist af stefnureki í stað yfirlýstrar stefnumörkunar. Ástaeðuna má rekja til ríkjandi stefnu stjórnvalda um valddreifingu á tíunda áratugnum, sem leiddi til enn frekari sundrungar innan sérfraeðingasamfélagsins og ýtti undir markaðsvaeðingu á sérfraeðiþjónustu fyrir nemendur með lesblindu. Þar sem sérstök áhersla var lögð á að valddreifa myndaðist ekki sameiginlegur skilningur innan málaflokksins og þar af leiðandi byggðist ekki upp svokallaður ,,krítískur massi" af þeirri reynslu og sérfraeðiþekkingu sem þarf að vera fyrir hendi til þess að vísindalegar rannsóknir og þróun geti með áhrifaríkum haetti mótað gagnreynda þekkingu sem undirstöðu stefnumarkandi ákvarðana í málefnum lesblindra.

The aim of this research, named ""Everyone else is playing ", Information literacy and knowledge of parents of young children that play the video game Fortnite", was to study information literacy and knowledge of parents of children under 12 years old that play the video game Fortnite. Fortnite is a very popular first person or second person shooter game and it has an age restriction of PEGI rating of 12. The research started in September 2018 and was finished in February 2019. Qualitative methodology was used by conducting the research. Six semi-structured interviews were conducted as well as four participant observations. The research questions are three: 1. Why do parents allow their children to play Fortnite? 2. When did their children start playing? 3. Did the parents acquire any information about the game before their child began playing and how did they do it? The method of grounded theory was used to code the research data and it revealed four themes: Pressure, communication, knowledge and education. The main results from the research was that parents felt pressured from the society and their children to allow their children to play the game and they did not want their children to be left out. All the participants' children had played around one year. The communication was complex both during the game and outside the game as there was a lot of information flow during the game and co-players needed to engage in much communication whilst playing. Communication outside the game was both on streaming sites and between parents and their children where the children were telling their parents about the game. The knowledge of the parents was dissimilar. Those parents that acquired some information about the game used the Internet and parental guides. They were more likely to allow their child to continue playing. Those parents who had not acquired any information or little information were more likely to ban the game. All the parents thought that education was important, both preventive education for parents and children and by using video games as education tool in school.

Samkvaemt 2. mgr. 23. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 hafa stjórnvöld heimild til að leiðrétta bersýnilegar villur eftir að stjórnvaldsákvörðun hefur verið birt aðila máls enda tilkynni það aðila um leiðréttinguna án tafar og láti honum nýtt endurrit í té. Í greininni er tekið til umfjöllunar hvers konar villur falla undir ákvaeðið og hvenaer þaer teljast vera bersýnilegar. Komist er að þeirri niðurstöðu að þaer villur sem verða við formlega úrvinnslu eða meðferð máls og eru augljósar frá sjónarhorni borgarans falla undir ákvaeðið. Jafnframt er vikið stuttlega að öðrum skilyrðum ákvaeðisins og leitast við að draga fram í dagsljósið álitaefni sem gaeti reynt á í framkvaemd í ljósi þeirra villna sem heimilt er að leiðrétta með vísan til ákvaeðisins.

This Article deals with relations between legal provisions on confidentiality on one hand and the Act on Access to Public Administration Files no. 140/2012 on the other. It describes differences between general and special clauses on confidentiality in Icelandic law and analyses their effect on public access to information. The author also argues for better quality of confidentiality provisions in Icelandic law i.e. to enhance a balanced progress of rights of access to administrative files.

Í greininni er fjallað um það hvaða takmarkanir stjórnarskrá og meginreglur stjórnskipunarréttarins setja því hversu mikil og hvernig afskipti ríkið geti haft af því hvernig lífeyrissjóðir nota féð sem í þeim er. Fjallað er um hvernig mismunandi tegundir afskipta (þ.e.a.s. heimildir og skyldur til að leggja fé í ýmist arðbaer eða óarðbaer verkefni) af því hvernig lífeyrissjóðir nota féð horfa við gagnvart ákvaeðum 76. gr. stjórnarskrár um lágmarksframfaerslu og 72. gr. hennar um eignarrétt auk skilyrða um að boð og bönn sé að finna í lögum, hafi samfélagslegan tilgang, séu almenn og gaeti jafnraeðis og meðalhófs. Í ljós kemur að 76. gr. hefur lítil áhrif vaegi í þessu sambandi en vernd eignarréttarins leiðir til þess að taepast er haegt að heimila lífeyrissjóðum né skylda þá til að taka þátt í verkefnum sem ekki eru arðbaer. Þá leiða aðrar kröfur sem gera verður til lagasetningar einnig til þess að ákveðin afskipti vaeru taepast heimil. Niðurstaðan er sú að lögbundin skylduaðild að lífeyrissjóðum leiðir af sér verulegar takmarkanir á því hve mikil inngrip er haegt að gera í það hvernig lífeyrissjóðirnir fara með fé.

Stofnun stjórnsýslufraeða og stjórnmála, Odda v/Sturlugötu 101 R. Sími 525-4928 http://www.stjornsyslustofnun.hi.is Útdráttur Í grein þessari er fjallað um ákvarðanir Fjármálaeftirlitsins og stöðu skilanefnda þess á grundvelli laga nr. 125/2008, um heimild til fjárveitingar úr ríkissjóði vegna sérstakra aðstaeðna á fjármálamarkaði. Staða skilanefnda Fjármálaeftirlitsins gagnvart reglum stjórnsýsluréttar er ekki jafnskýr og skyldi. Markmið umfjöllunarinnar er að draga fram skýrari mynd af stöðu þeirra að þessu leyti og varpa ljósi á það hvort þaer teljast stjórnvöld eða einkaaðilar og hvort og þá á hvaða grundvelli reglur stjórnsýsluréttar eiga við um störf þeirra. Í greininni er gerð stutt grein fyrir gildissviði stjórnsýsluréttar, hvernig orðið geta til "grá svaeði" m.t.t. reglna á þessu réttarsviði og hvernig sú umfjöllun snertir spurningar um stöðu skilanefnda Fjármálaeftirlitsins. Fjallað verður um lagagrundvöll skilanefndanna og lögbundin hlutverk þeirra. Á grundvelli þessarar umfjöllunar er það niðurstaða greinarinnar í fyrsta lagi að skilanefndir Fjármálaeftirlitsins séu stjórnvöld og lúti sem slíkar reglum stjórnsýsluréttar, hvort sem litið er til stjórnarhlutverks þeirra eða framkvaemdar ákvarðana Fjármálaeftirlitsins. Það er einnig niðurstaða greinarinnar að stjórnsýslulög, nr. 37/1993, gildi um þaer ákvarðanir skilanefndanna sem teljast stjórnvaldsákvarðanir í skilningi laganna, að því marki sem reglur þeirra laga eru ekki "teknar úr sambandi" með lögum nr. 125/2008. Loks er áréttað að þegar stjórnsýslulögum sleppir gilda meginreglur stjórnsýsluréttar um ákvarðanir og athafnir skilanefnda Fjármálaeftirlitsins. Þaer eru því bundnar af meginreglum stjórnsýsluréttar um t.d. jafnraeði, meðalhóf og málefnaleg sjónarmið við framkvaemd lögmaeltra verkefna sinna á grundvelli laga nr. 125/2008. Inngangur Hinn 7. október 2008 voru sett sérstök lög um heimild til fjárveitingar úr ríkissjóði vegna sérstakra aðstaeðna á fjármálamarkaði o.fl., nr. 125/2008. Tilgangur laganna var að bregðast við sérstökum og óvenjulegum aðstaeðum sem upp voru komnar á íslenskum fjármálamarkaði. Lögin heimiluðu fjármálaráðherra við slíkar aðstaeður sem lýst er í 2. mgr. 5. gr. laganna að reiða fram fjármagn til að stofna nýtt fjármálafyrirtaeki eða yfirtaka fjármálafyrirtaeki eða þrotabú þess í heild eða að hluta, sbr. 1. mgr. 1. gr. laganna. Í öðrum kafla laganna voru gerðar breytingar á lögum um fjármálafyrirtaeki, nr. 161/2002. Til að bregðast við þörf til íhlutunar af hálfu stjórnvalda umfram þaer heimildir sem gildandi lög gerðu ráð fyrir var í 2.-6. mgr. 5. gr. laga nr. 125/2008 kveðið á um sérstakar heimildir Fjármálaeftirlitsins samkvaemt lögunum. Þar var Fjármálaeftirlitinu heimilað að taka yfir vald hluthafafundar fjármálafyrirtaekis í því skyni að taka ákvarðanir um nauðsynlegar aðgerðir, sbr. 3. mgr. 5. gr. og skipa því skilanefnd, sbr. 6. mgr. sömu greinar. Með þessu ákvaeði 5. gr. laga nr. 125/2008 varð til ný grein í lögum um fjármálafyrirtaeki, 100. gr. a. Hér eftir verður talað um 5. gr. laga nr. 125/2008 eða "neyðarlögin" þegar raett er um þessa nýju grein laga um fjármálafyrirtaeki. Er það gert baeði til einföldunar og til aðgreiningar frá 4. gr. laga nr. 44/2009, frá 20. apríl 2009, en með henni voru m.a. gerðar breytingar á heimildum Fjármálaeftirlitsins, Stjórnmál og stjórnsýsla veftímarit (fraeðigreinar) "Neyðarlögin" og stjórnsýsluréttur

The article focuses on how the control of the judiciary over the legislature has increased in the last decades and the reasons for altered balance of powers in the Icelandic constitutional system are explored. Earlier theories of parliamentary precedence over other branches of state power are in transition. There is a growing trend towards the balancing of powers, in which the courts monitor that legislation complies with the constitution. A comparison is made with the developments in the constitutional systems of Denmark and Norway which points at the same direction. The European Convention on Human Rights and constitutional amendments in 1995 have affected the interpretation methods of the Icelandic courts and strengthened their supervisory role. Ideas underlying constitutional democracy, rule of law and effective remedies for individuals are prevailing over the idea of preferred position of the legislative power vis-à-vis the judiciary. The courts see it as a constitutional duty ...

The article focuses on how the control of the judiciary over the legislature has increased in the last decades and the reasons for altered balance of powers in the Icelandic constitutional system are explored. Earlier theories of parliamentary precedence over other branches of state power are in transition. There is a growing trend towards the balancing of powers, in which the courts monitor that legislation complies with the constitution. A comparison is made with the developments in the constitutional systems of Denmark and Norway which points at the same direction. The European Convention on Human Rights and constitutional amendments in 1995 have affected the interpretation methods of the Icelandic courts and strengthened their supervisory role. Ideas underlying constitutional democracy, rule of law and effective remedies for individuals are prevailing over the idea of preferred position of the legislative power vis-à-vis the judiciary. The courts see it as a constitutional duty ...

In the last decade my country, Israel, has gone through enormous changes regarding child custody in divorce cases, and these changes have influenced almost all areas, domains and disciplines. The main change has started by challenging the concept of “father’s visit” and transferring it to “father’s responsibilities”, namely, the father is no longer a “visitor” but rather a partner with certain responsibilities and duties even in cases of mother’s custody. The next step was the ongoing tendency towards equally shared time of both parents with the child or children.  Soon afterwards women started contributing to their children’s financial expenses, while taking into consideration both parents’ earnings and other assets. This so-called “revolution” is still in its first stages. For example: while in many European countries joint custody is THE default in divorce cases (or cases when the parents have never been married), in Israel the Parliament is (finally) to vote for “automatic” mother-custody only for babies under one year old, which is a substantial change from the present situation, where mothers were almost always the custodians of children under 6.
The influences of these change have but little been studied, and I wish to present my findings, regarding professional advancement, life style, male involvement in the girl’s and the boy’s life, etc., based both on public materials (papers, published documents by the government, TV programs), and a dozen interviews I have conducted.