Papers by Krzysztof J Jankowski
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego PK II 290/11 z dnia 28 czerwca 2012 r
The so-called right to be forgotten has recently been given a lot of attention by the public, mai... more The so-called right to be forgotten has recently been given a lot of attention by the public, mainly due to its rapid development within the European Union framework. There are apparently two parallel ongoing discussions: the first one focuses on an abstract right to be truly forgotten, giving individuals a right to erase the records of their past; and the second one which focuses strictly on the institution of law provided by the European legislators. Interestingly, both perspectives refer to the same regulation which in any way is claimed to be rather controversial, inconsistent, excessive or unrealistic. I believe that such views are biased and find no grounds in the legal provisions. To me, the EU right to be forgotten is the regulation of little significance and practical applicability, and has incorrectly been elevated to the one of main issues in the field of privacy debates. In fact, what is called the right to be forgotten in EU legislation is a very technical mean of exercising one’s control over personal data. Therefore, I argue that the majority of commentaries claiming that the existing right to be forgotten is controversial err in doing so.
In order to demonstrate that my argument has legitimate grounds, this paper in its Chapter I provides an analysis of the current and upcoming regulatory EU framework of the right to erasure of personal data, as well as examines the legal force of the ruling in Google v Gonzalez. The majority of the analysis is drawn on statutory interpretation, which reveals that the material content and scope of application of the right to be forgotten are in fact significantly limited; current framework does not allow the erasure of data merely at request and provides a requirement of balancing rights which is not just a declaration but enforceable mechanism.
Subsequently, as there are possible grounds for controversies, in the Chapter II of the present paper I argue that the correct application of provisions on the right to be forgotten should diminish a dimension of alleged problems to the degree, where that institution of law should not bother critics; where the problem of ‘hard cases’ arises, the regulatory framework provides appropriate means of reaching compliance (common tool-box and delegated powers of the European Commission). Some provisions of the current legal framework in the EU raise doubts: e.g. shift of the burden of proof and administrative fines. These should not be feared of, as the construction of these legal mechanisms ensures their reasonable application in practise. Additionally, legal grounds for the upcoming regulation might also seem doubtful.
This paper examines the negative consequences of the filter bubble phenomenon, described by Eli P... more This paper examines the negative consequences of the filter bubble phenomenon, described by Eli Pariser in his book “The Filter Bubble. What the Internet Is Hiding from You”– the limitation of access to certain information due to the excessive and constant personalization of the content on web. The focus is given to the special role the search engines like Google, Yahoo or Bing play in the creation of filter bubble. The general aim of this paper is to raise awareness about the drawback of the current situation, to highlight possible threats posed to the deliberative democracy and briefly examine the possible solutions. Although it is arguable, the problem we might be facing with the personalization of Web and search results is that it poses a number of threats to the democratic society as well as to the values embodied in it e.g. freedom of speech, access to information or pluralism of opinions.
The first chapter examines the filter bubble phenomenon in the context of how search engines contribute and might contribute to its existence. In this author’s view, although the search engines are just one of the personalized services creating the filter bubble, because of the role they play as actual information intermediaries in the information-based society, they are one of the most important factors in creation or destruction of the filter bubble. The part of the present paper discusses this interplay between search engines and information cocoons in which we apparently live. The second chapter examines the threats posed by the filter bubble and so thus by the personalized Web search services. Following Sunstein’s thought, this paper assumes that the requirement of the deliberative democracy is not only that citizens have freedom of speech and the right to pluralism of thoughts, but that they are effectively exposed to other’s views and opinions. Being close in the filter bubble does not allow that to the significant degree, therefore it is possible that although the search engines do not block access to certain information, but somehow ‘hide’ it from users, that might be sufficient to pose a threat to the effective functioning of the exchange of opinions and thought, so thus to the deliberative democracy in general.
Should then this issue be regulated? How? This issue is discussed in the final chapter of the paper, which suggest, that while the legal regulation is possible and needed, the field where the changes could happen now more easily and likely are social norms on the use of search engines. On the one hand, as to the principle, the public enjoys personalized content of the Web, as well as enhanced search results which it finds more accurate and helpful (individual interest). On the other hand, as indicated previously, the public interest might be endangered. Any discussion on possible regulation needs to acknowledge two opposite points of view. Therefore, the question of regulation remains not easily solvable. Following Lessig’s Code, the author examines whether the solution to the identified problem might be found through the change of architecture, social norms, and law or by the market forces. At the end of the day, the author suggests that the issue of the filter bubble and search engines appear to be a moral question on civil responsibility and therefore the first response to it could be found in the proper shaping of social norms. The ultimate response to the phenomenon of the filter bubble depends from the choice of values to be made by the members of society – little comfort or small act of social responsibility in pursue of protection of democratic values? Individualism over collectivism.
Unia nie posiada kompetencji w dziedzinie podatków bezpośrednich, jednakże podejmuje określone dz... more Unia nie posiada kompetencji w dziedzinie podatków bezpośrednich, jednakże podejmuje określone działania w tej sferze. Na podstawie art. 115 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej może ona stanowić dyrektywy dla zbliżania ustawodawstwa Państw Członkowskich, mając na celu urzeczywistnienie rynku wewnętrznego. Wobec ograniczonego zakresu harmonizacji pozytywnej Unia w większym stopniu niż w innych dziedzinach kładzie nacisk na inne metody zbliżania ustawodawstw niż harmonizacja: koordynację i konkurencję podatkową.
Pomimo braku generalnej kompetencji w sferze podatków bezpośrednich od zysków przedsiębiorstw, Un... more Pomimo braku generalnej kompetencji w sferze podatków bezpośrednich od zysków przedsiębiorstw, Unia stanowi pozytywne normy prawne odnoszące się do tej sfery, celem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Przyjęte w tym zakresie akty prawne stanowią praktycznie całość unijnego materialnego prawa podatków bezpośrednich, odnoszącego się do opodatkowania zysków przedsiębiorstw. Dla ukazania całokształtu i fragmentaryczności tej regulacji, akty te są poddawane analizie.
Prawo podatków bezpośrednich Państw Członkowskich podlega weryfikacji pod kątem zgodności z prawe... more Prawo podatków bezpośrednich Państw Członkowskich podlega weryfikacji pod kątem zgodności z prawem unijnym poprzez pryzmat swobód rynku wewnętrznego. Unia nie mając kompetencji w dziedzinie podatków bezpośrednich od zysków przedsiębiorstw poprzez nadawanie prymatu swobodom traktatowym nad prawem podatkowym Państw Członkowskich doprowadza do wyeliminowania lub niestosowania norm, które są ze swobodami sprzeczne. Proces ten określa się jako harmonizację negatywną. Jednakże swobody nie są stosowane w sposób absolutny – ich zastosowanie w sferze podatków od zysków przedsiębiorstw przejawia się w istnieniu wyjątków orzeczniczych.
Mediacja jako metoda rozwiązywania sporów w zauważalny sposób przeżywa swój renesans. Niniejsza p... more Mediacja jako metoda rozwiązywania sporów w zauważalny sposób przeżywa swój renesans. Niniejsza praca stanowi krótkie omówienie wykorzystania mediacji w ramach systemu ONZ.
Abstrakt: Tezą niniejszej pracy jest twierdzenie, że w skali makro, w gospodarczym interesie Rze... more Abstrakt: Tezą niniejszej pracy jest twierdzenie, że w skali makro, w gospodarczym interesie Rzeczypospolitej Polskiej jako kraju członkowskiego Unii Europejskiej jest obniżanie ochrony przydanej przedmiotom własności intelektualnej. Jako kraj bardziej ‘konsumujący’ niż ‘produkujący’ przedmioty własności intelektualnej, powinniśmy dążyć do niwelacji znaczenia tego czynnika dla siły ekonomicznej państwa członkowskich, których podmioty gospodarcze konkuruję z przedsiębiorstwami polskimi w ramach konkurencji na jednolitym rynku wewnętrznym. Praca ma na celu jedynie zarysowanie wybranego zagadnienia jakim jest wykorzystanie praw własności intelektualnej dla gospodarczego rozwoju państwa w warunkach jednolitego rynku wewnętrznego. Praca nie stanowi pracy naukowej.
Słowa kluczowe: UE, własność intelektualna, jednolity rynek, swobody rynku wewnętrznego, prawo patentowe, Szwajcaria, Wielka Brytania
Tekst stanowi przyczynek do analizy ekonomicznej wybranych instytucji w obrębie regulacji prawnej... more Tekst stanowi przyczynek do analizy ekonomicznej wybranych instytucji w obrębie regulacji prawnej mediacji jako sposobu rozwiązywania sporów w polskiej procedurze procesu cywilnego.
Prawo CCCXVII, 2015
Ruling of the Supreme Court from June 28th, 2012 (Case PK II 290/11) could be perceived as statin... more Ruling of the Supreme Court from June 28th, 2012 (Case PK II 290/11) could be perceived as stating the primacy of the principle of protection of employees over the rules of representation of legal entity which are ius cogens of commercial law. It was ruled that the employment relationship of an employee who was the Management Board member was changed by the mere behavior of the bodies of the company on a basis of art. 210 of Commercial Companies Code cannot represent the company in relations with members of the Board. This paper presents critic view on the indicated ruling, which appears to be based on values (protection of employee) rather than on the valid provisions of law, what is hardly acceptable from the legal system’s perspective.
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2012 roku (sygn. akt PK II 290/11) daje podstawy do przyjęcia, jakoby ochrona pracownika miała prymat przed bezwzględnie wiążącymi normami prawa handlowego, odnoszącymi się do sposobu reprezentacji spółki. W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy przyjął, że stosunek pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uległ efektywnie zmianie poprzez faktyczne zachowanie się organów spółki, które jednak na gruncie art. 210 K.S.H. nie są uprawnione do reprezentowania spółki w stosunkach z członkiem zarządu, który to artykuł w zgodnej opinii doktryny i judykatury ma charakter ius cogens. Do orzeczenia tego należy odnieść się krytycznie, gdyż wydaje się statuować pewne wartości (ochrona pracownika) ponad bezwzględnie wiążącymi przepisami prawa, podczas gdy podstawą orzekania są właśnie przepisy prawa, a nie jakiekolwiek wartości.
Uploads
Papers by Krzysztof J Jankowski
In order to demonstrate that my argument has legitimate grounds, this paper in its Chapter I provides an analysis of the current and upcoming regulatory EU framework of the right to erasure of personal data, as well as examines the legal force of the ruling in Google v Gonzalez. The majority of the analysis is drawn on statutory interpretation, which reveals that the material content and scope of application of the right to be forgotten are in fact significantly limited; current framework does not allow the erasure of data merely at request and provides a requirement of balancing rights which is not just a declaration but enforceable mechanism.
Subsequently, as there are possible grounds for controversies, in the Chapter II of the present paper I argue that the correct application of provisions on the right to be forgotten should diminish a dimension of alleged problems to the degree, where that institution of law should not bother critics; where the problem of ‘hard cases’ arises, the regulatory framework provides appropriate means of reaching compliance (common tool-box and delegated powers of the European Commission). Some provisions of the current legal framework in the EU raise doubts: e.g. shift of the burden of proof and administrative fines. These should not be feared of, as the construction of these legal mechanisms ensures their reasonable application in practise. Additionally, legal grounds for the upcoming regulation might also seem doubtful.
The first chapter examines the filter bubble phenomenon in the context of how search engines contribute and might contribute to its existence. In this author’s view, although the search engines are just one of the personalized services creating the filter bubble, because of the role they play as actual information intermediaries in the information-based society, they are one of the most important factors in creation or destruction of the filter bubble. The part of the present paper discusses this interplay between search engines and information cocoons in which we apparently live. The second chapter examines the threats posed by the filter bubble and so thus by the personalized Web search services. Following Sunstein’s thought, this paper assumes that the requirement of the deliberative democracy is not only that citizens have freedom of speech and the right to pluralism of thoughts, but that they are effectively exposed to other’s views and opinions. Being close in the filter bubble does not allow that to the significant degree, therefore it is possible that although the search engines do not block access to certain information, but somehow ‘hide’ it from users, that might be sufficient to pose a threat to the effective functioning of the exchange of opinions and thought, so thus to the deliberative democracy in general.
Should then this issue be regulated? How? This issue is discussed in the final chapter of the paper, which suggest, that while the legal regulation is possible and needed, the field where the changes could happen now more easily and likely are social norms on the use of search engines. On the one hand, as to the principle, the public enjoys personalized content of the Web, as well as enhanced search results which it finds more accurate and helpful (individual interest). On the other hand, as indicated previously, the public interest might be endangered. Any discussion on possible regulation needs to acknowledge two opposite points of view. Therefore, the question of regulation remains not easily solvable. Following Lessig’s Code, the author examines whether the solution to the identified problem might be found through the change of architecture, social norms, and law or by the market forces. At the end of the day, the author suggests that the issue of the filter bubble and search engines appear to be a moral question on civil responsibility and therefore the first response to it could be found in the proper shaping of social norms. The ultimate response to the phenomenon of the filter bubble depends from the choice of values to be made by the members of society – little comfort or small act of social responsibility in pursue of protection of democratic values? Individualism over collectivism.
Słowa kluczowe: UE, własność intelektualna, jednolity rynek, swobody rynku wewnętrznego, prawo patentowe, Szwajcaria, Wielka Brytania
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2012 roku (sygn. akt PK II 290/11) daje podstawy do przyjęcia, jakoby ochrona pracownika miała prymat przed bezwzględnie wiążącymi normami prawa handlowego, odnoszącymi się do sposobu reprezentacji spółki. W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy przyjął, że stosunek pracy pracownika będącego jednocześnie członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uległ efektywnie zmianie poprzez faktyczne zachowanie się organów spółki, które jednak na gruncie art. 210 K.S.H. nie są uprawnione do reprezentowania spółki w stosunkach z członkiem zarządu, który to artykuł w zgodnej opinii doktryny i judykatury ma charakter ius cogens. Do orzeczenia tego należy odnieść się krytycznie, gdyż wydaje się statuować pewne wartości (ochrona pracownika) ponad bezwzględnie wiążącymi przepisami prawa, podczas gdy podstawą orzekania są właśnie przepisy prawa, a nie jakiekolwiek wartości.