Marketing

BRICS countries are extremely important as they cover %43 of the world population and %30 percent of the world economy.Although there are many researches on BRICS countries in the literature, it is seen that there are very limited studies on measuring the potentials of countries with their economic, financial and e-commerce performances, BRICS countries and including Turkey.In this study, BRICS countries and Turkey's e-commerce predisposition performances were tried to be examined by comparing them in the shadow of the Covid-19 pandemic.

açısından incelenmiştir. İkinci aşamasında e-ticaret açısından SWOT analizi yapılarak ve BRICS-T ülkeleri belirlenen on kritere göre sıralanarak değerlendirilmiştir. Çalışmada 2019-2021 dönemi verilerine odaklanarak Covid-19 pandemisi etkileri de dikkate alınmaya çalışılmıştır. Çin, pandemi döneminde e-ticaret hacmini artırarak fırsatı değerlendiren ülke olmuştur. Rusya, internet kullanan birey sayısı oranının yüksekliği, finansal ürün yaygınlığı gibi avantajlarla e-ticaret potansiyeline sahip bulunmuştur. Türkiye, genç nüfusu, kredi kartı sahiplik oranı yüksekliği ve internet kullanım oranı yüksekliği ile bu potansiyeli göstermektedir. Güney Afrika ve Brezilya'da internette geçirilen sürenin on saatten uzun ve sosyal medya kullanımının oldukça yaygın olduğu görülmüştür. Hindistan'ın ise kalabalık nüfusuna ve sosyal medya yaygınlığına karşın kredi kartı sahipliği oranı konusunda oldukça düşük seviyede olduğu gözlenmiştir.

Digitalization, which has developed with computers, the internet, mobile phones, social media, and games, has become an integral part of human life with the impression of the Covid-19 pandemic. In recent years, many education systems, following the advice of international organizations,
have traditionally added competency-based practices to their subject based curricula. In universities, which are thought to prepare individuals for life, the absence of any course/ training curriculum on how to express one’s thoughts and feelings in digital life or the security problems brought by digital communication may lead individuals to experience digital communication accidents in the future. Developing students’ digital competence is one of the fundamental competencies that has become a requirement both for the business world and social life today. The subject of this study is teaching digital communication as courses in universities because all members of any profession communicate via the digital ecosystem nowadays. Assessments about why digital communication education is necessary and significant have presented
suggestions in this study. In addition, the social media crisis that Kiğılı experienced was handled with the 5W1H analysis and examined in the context of organizational culture and crisis management, and the argument was supported. The aim of this study is not to determine
the success or failure of schools or the business that is the subject of the case study but to draw the attention of policymakers and curriculum developers to the minimum requirements in an environment of immense change brought by communication technology. This study also aims
to raise awareness that universities can train individuals compatible with the digital ecosystem and competent in digital communication in line with the needs of the business world.
Bilgisayar, internet, mobil telefon, sosyal medya ve oyunlarla gelişen dijitalleşme, Covid-19’un etkisiyle insan yaşamının ayrılmaz parçası haline gelmiştir. Son yıllarda, uluslararası kuruluşların tavsiyelerini izleyen çok sayıda eğitim sistemi, geleneksel olarak konu temelli müfredatlarının
yanına yetkinlik temelli uygulamalar eklemiştir. Bireyleri iş dünyasına ve sosyal hayata hazırladığı düşünülen üniversitelerde dijital hayatta bireyin düşüncelerini ve duygularını nasıl ifade edeceğine dair ya da dijital iletişimin getirdiği güvenlik sorunları ile ilgili herhangi bir ders/eğitim müfredatı bulunmayışı, bireylerin gelecekte dijital iletişim kazaları yaşamalarına yol açabilmektedir. Öğrencilerin dijital yetkinliğini geliştirmek; günümüzde sosyal hayat kadar iş dünyası için de ihtiyaç haline gelen temel yeterliliklerden biridir. Bu çalışmaya, günümüzde
her meslekten insanın kullandığı dijital ekosistemdeki dijital iletişimin üniversitelerde ders olarak verilmesi konu edilmektedir. Dijital iletişim eğitimin iş dünyası ve sosyal hayat için neden gerekli ve önemli olduğuna dair değerlendirmeler öneri niteliğinde sunulmuştur. Ayrıca Kiğılı’nın yaşamış olduğu sosyal medya krizi 5N1K analizi ile ele alınarak örgüt kültürü ve kriz yönetimi bağlamında incelenmiş ve sav desteklenmiştir. Bu çalışmanın amacı; okullar veya vaka analizine konu işletmenin başarı veya başarısızlığını belirlemek olmayıp iletişime teknolojinin getirdiği büyük değişim ortamında politika yapıcıların ve müfredat hazırlayıcılarının asgari gereklilikleri sağlaması konusuna dikkatini çekmektir. Üniversitelerin iş dünyasının ihtiyaçları doğrultusunda dijital ekosisteme uyumlu, dijital iletişim konusunda yetkin bireyler yetiştirebilmeleri konusunda farkındalık oluşturmaktır.