OUR SACRED BEAUTY. BYZANTINE ICONS FROM THESSALONIKI. Entr. no. 8

2015

Πρακτικά ΣΤ΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών: Ο ελληνικός κόσμος σε περιόδους κρίσης και ανάκαμψης, 1204-2018, τ. Β΄, Ε.Ε.Ν.Σ., Αθήνα 2020, σ. 357-380, 2020

In these notes I would like to try and give an introduction to the quantum mechanical theory of the photon. The treatment I give is in the spirit of a treatment you can find in Dirac's quantum mechanics monograph, The Principles of Quantum Mechanics. I believe that Dirac was one of the first (if not the first) person to work out these ideas. Along the way, we will be generalizing the way we use quantum mechanics in a non-trivial way. More precisely, the way we model nature using the rules of quantum mechanics will change significantly, although the rules themselves will not actually change. Let us begin by setting the stage for this generalization. Consider the well-known processes of emission and absorption of photons by atoms. The processes of emission and absorption of photons by atoms cannot, ultimately, be accommodated in the usual quantum mechanical models based on particle mechanics. Instead, one must use a new class of models that go under the heading of quantum field theory. The reasons for this necessity are relatively simple if one focuses on spontaneous emission in atoms. This is where an atom in an excited state will spontaneously decay to a lower energy state (and emit one or more photons). First, we all know that the electron states we use to characterize atoms are the stationary states, which are energy eigenstates. But stationary states have the property that all their observable features are time independent. If an atomic electron occupying an atomic energy level were truly in a stationary state there could never be any spontaneous emission since a stationary state has no time dependent behavior. The only way out of this conundrum is to suppose that atomic energy levels are not really stationary states once you take into account the interaction of photons and electrons. But now consider emission of a photon by an atomic electron. The initial state of the system has an electron. The final state of the system has an electron and a photon. Now, in the usual quantum mechanical formalism for particles the number of particles is always fixed. Indeed, the normalization of the wave function for a particle (or for particles) can be viewed as saying that the particle (or particles) is (or are) always somewhere. Evidently, such a state of affairs will not allow us to treat a particle such as a photon that can appear and disappear. Moreover, it is possible to have atomic transitions in which more than one photon appears/disappears. Clearly we will not be able to describe such processes using the quantum mechanical models developed thus far. If this isn't surprising enough, I remind you that there exist situations in which a photon may " transform " into an electron-positron pair and, conversely, in which an electron-positron can turn into a photon. So even electrons are not immune from the appearance/disappearance phenomenon.

Διδακτορική Διατριβή [Doctaral thesis], Πάντειο Πανεπιστήμιο , 1997

his thesis is concerned the social construction and culture of special social pockets that clustered on the urban fringe around activities of prostitution and leisure in the first half of the 20th century. This area of study is explored from the perspective of interpretive sociology and cultural anthropology based on the ethnographic example of the Lakkos, a space of differentiated social organization associated with a value system and codes of behaviour that deviate from the conventional norms of respectable society. The study explores scattered traces of urban popular culture and presents a local version of the rebetiko in a city for which are no reports of the existence of such subcultural formations. The social world of Lakkos is constituted in a particular socio-historical context, in a time when Heraklion is changing, its social organisation is transforming and the patterns of cultural behaviour and social relations are changing. The factual material on which the interpretive schemes of the study are structured comes from field research in Heraklion, Crete from March 1993 to June 1995 and consists of biographies (life stories of elderly people who were involved in the activities of the pit in the past), ethnographic observations, historiographic material, unedited texts from newspapers and magazines of the time and information from archival sources. The analysis focuses on biographical discourse and the way subjects negotiate their social conditions of existence. The biographical flashbacks, memories of subjects imbued with present purposes, are analyzed as narrative practises that constitute a social poetics for the world of Lakkos. Within the historiographical axis, unedited written sources are analyzed, the attitudes of the state apparatus and scholarly judgements on the idiosyncratic social pocket are investigated and an attempt is made to reconstruct the temporal transformation of the city in a period of rapid changes (the constructions Autonomous Crete State, the arrival of Asia Minor refuges, etc.). Περίληψη στα Ελληνικά Η διατριβή αυτή αφορά την κοινωνική συγκρότηση και το πολιτισμικό περιεχόμενο ιδιαίτερων κοινωνικών νησίδων που συστήνονται στις παρυφές της πόλης γύρω από δραστηριότητες αγοραίου έρωτα και πρακτικών ελεύθερου χρόνου στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αυτό το πεδίο μελέτης, διερευνάται από την σκοπιά της ερμηνευτικής κοινωνιολογίας και της πολιτισμικής ανθρωπολογίας με βάση το εθνογραφικό παράδειγμα του Λάκκου, ενός χώρου διαφορικής κοινωνικής οργάνωσης συνδεδεμένου με ένα αξιακό σύστημα και κώδικες συμπεριφοράς που παρεκκλίνουν από του συμβατικούς κανόνες της ευυπόληπτης κοινωνίας. Η μελέτη καταγράφει διάσπαρτα ίχνη του αστικού λαϊκού πολιτισμού και παρουσιάζει μια τοπική εκδοχή του ρεμπέτικου σε μια πόλη για την οποία απουσιάζουν οι αναφορές για την ύπαρξη τέτοιων υποπολιτισμικών μορφωμάτων. Ο κοινωνικός κόσμος του Λάκκου συγκροτείται σε ένα καθορισμένο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο, σε μια περίοδο κατά την οποία το Ηράκλειο μετασχηματίζεται, αλλάζει η κοινωνική του οργάνωση και μεταβάλλονται τα πρότυπα πολιτισμικής συμπεριφοράς και κοινωνικών σχέσεων. Το πραγματολογικό υλικό πάνω στο οποίο δομούνται τα ερμηνευτικά σχήματα της εργασίας προέρχεται από έρευνα πεδίου στο Ηράκλειο Κρήτης από τον Μάρτιο του 1993 έως τον Ιούνιο του 1995 και απαρτίζεται από βιογραφίες (ιστορίες ζωής ηλικιωμένων ατόμων που είχαν εμπλακεί στο παρελθόν σε δραστηριότητες του Λάκκου), εθνογραφικές παρατηρήσεις, ιστοριογραφικό υλικό, αποδελτιωμένα κείμενα εφημερίδων και περιοδικών της εποχής και πληροφορίες αρχειακών πηγών. Η ανάλυση επικεντρώνεται στον βιογραφικό λόγο και στον τρόπο με τον οποίο τα υποκείμενα διαπραγματεύονται τις κοινωνικές συνθήκες ύπαρξης τους. Οι βιογραφικές αναδρομές, μνήμες ανθρώπων διαποτισμένες από παροντικές στοχοθεσίες, αναλύονται ως αφηγηματικές πρακτικές που συγκροτούν μια κοινωνική ποιητική για τον κόσμο του Λάκκου και της μαγκιάς. Στο πλαίσιο του ιστοριογραφικού άξονα αναλύονται ως προς τα ιδεολογικά και κοινωνικά τους συμφραζόμενα, αποδελτιωμένες γραπτές πηγές, διερευνώνται στάσεις του κρατικού μηχανισμού και λόγιες εκφορές κρίσεων για την ιδιότυπη κοινωνική νησίδα και επιχειρείται η ανασύσταση του χρονικού του μετασχηματισμού της πόλης σε μια περίοδο ραγδαίων μεταβολών (Κρητική Πολιτεία, είσοδος προσφύγων κτλ.).

2009

National ideology: Sculptural representations of the Fillelines in Greece during the second half of 19th century: In ths artcle I shall examne three works whch were created n honour of the Fllennes Byron and Gladstone: the statue of Byron (1881) n the Garden of Heroes n Messolong, the statue of Gladstone (1885) at the Propylaa of the unversty of Athens and the group of Greece glorifying Byron (1895) n the zappeon Garden. They are mportant works ether for the way ther realzaton was organsed and completed or for ther compostonal dea or even for the dplomatc quakes that they caused at the tme. Moreover research nto the crcumstances of ther producton and of ther recepton by the publc wll reveal that nterest n sculpture and ts works n the perod 1878-1888 was rather for ther hstorc mportance than for ther artstc value. Στις 31 Ιουλίου του 1829 η Δ΄ Εθνοσυνέλευση στο Άργος με το Η΄ ψήφισμά της αποφάσισε την ίδρυση Πανελλήνιου Ηρώου 1 ώστε το Έθνος "να αναπέμψη την ευγνωμοσύνην του προς τον Θεόν" για τη σωτηρία του, αλλά και ταυτόχρονα να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του σε όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτήν. Τα άρθρα ε΄ και στ΄ του ψηφίσματος καθόριζαν ότι μνημεία των φιλελλήνων θα τοποθετούνταν μέσα στο ναό μαζί με εκείνα των αγωνιστών της επανάστασης. 2 Αν και το Πανελλήνιο Ηρώο δεν ανεγέρθηκε ποτέ παρά τις προσπάθειες που έγιναν από το 1829 έως το 1930, 3 τα τιμητικά μνημεία για τους φιλέλληνες αποτέλεσαν 1 Τις προτάσεις για το Πανελλήνιο Ηρώο εξετάζει διεξοδικά η Δώρα Φ. Μαρκάτου στη μελέτη της Θεοδώρα Φ. Μαρκάτου, 1995:38. 2 Στο ίδιο, ό.π.:38, υποσημ. 3. 3 Η ιδέα για το Πανελλήνιο Ηρώο αφορούσε μια θριαμβική αρχιτεκτονικογλυπτική σύνθεση με πλούσιες γλυπτικές παραστάσεις από τις οποίες θα διδασκόταν ο επισκέπτης την ιστορία του έθνους. Κατά καιρούς αναλαμβάνονταν πρωτοβουλίες από κρατικούς φορείς, γίνονταν έρανοι, δίνονταν προσφορές από πλούσιους ιδιώτες. Στα σχέδια, στις μακέτες και τα προπλάσματα που σώζονται από Mavromichali, Efthimia. 2009. Εθνική ιδεολογία και νεοελληνική γλυπτική: Η περίπτωση των γλυπτικών απεικονίσεων των Φιλελλήνων. In E. Close, G. Couvalis, G. Frazis, M. Palaktsoglou, and M. Tsianikas (eds.