Papers by Manos Papazoglou
Σ. Πλυμάκης (επ.) Πανδημία του Κορονοϊού και Δημόσια Πολιτική στην Ελλάδα: από την κρίση, στη μεταρρύθμιση; Αθήνα: Σιδέρης., 2022
Το βασικό επιχείρημα της εργασίας είναι ότι η προώθηση της ψηφιακής διακυβέρνησης στην Ελλάδα είν... more Το βασικό επιχείρημα της εργασίας είναι ότι η προώθηση της ψηφιακής διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι συνάρτηση του ευρωπαϊσμού των δημοσίων πολιτικών. Η δραματική υστέρηση του ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους οφειλόταν στην απόκλιση από τους
στόχους των συναφών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), όπως συνέβη στο παρελθόν με στόχους ευρωπαϊσμού οι οποίοι δεν συνοδεύονταν από μέσα στενού συντονισμού των πολιτικών και ισχυρή επιτήρηση. Παράλληλα με άλλες σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της δημόσιας διοίκησης στο πλαίσιο της αποκατάστασης της βιωσιμότητας της χώρας έπειτα από την κρίση χρεοκοπίας, παρατηρείται η μείωση της απόκλισης σε επίπεδο οργάνωσης, νομοθετικών δράσεων και έργων διαδοχικών κυβερνήσεων. Αυτή υπήρξε μία σημαντική πρόδρομη εξέλιξη έως το 2019, οπότε σημειώθηκε η καταλυτική επίδραση της πανδημίας covid-19, και των συνεπειών της στην παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Για την αντιμετώπιση, λοιπόν, των επιπτώσεων της πανδημίας στις λειτουργίες του κράτους ο ψηφιακός μετασχηματισμός ήταν μία εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την αποδοτική λειτουργία του κράτους, και συνετέλεσε ώστε να καλυφθεί ταχύτερα μέρος της υστέρησης της
προηγούμενης περιόδου, αν και σημαντικά προβλήματα παραμένουν.
Η θετική εξέλιξη στον ψηφιακό μετασχηματισμό του δημοσίου τομέα
διευκολύνθηκε από την απότομη και αναπόφευκτη ζήτηση για ψηφιακές υπηρεσίες, στην προγενέστερη θεσμική προετοιμασία, αλλά και στην συνολικότερη κυβερνητική οργάνωση της περιόδου με γνώμονα τον αποδοτικότερο συντονισμό κυβέρνησης και δημόσιας
διοίκησης.
Π. Λιαργκόβας, Μ.Παπάζογλου, Α.Χουλιάρας. Η Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής και η Ελλάδα (1981-2021). Πολιτικές και Οικονομικές Επιπτώσεις. Κάλλιπος, Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα, 2023
Μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι ότι λειτούργησε ως αρωγός ... more Μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι ότι λειτούργησε ως αρωγός στην ισορροπία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Τα προγράμματα για τους στόχους της ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής, από τα πρώτα ΜΟΠ έως και το πλέον πρόσφατο προγραμματικό πλαίσιο, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για καλύτερα αποτελέσματα διακυβέρνησης, τα οποία θα ήταν πιθανότατα μη επιτεύξιμα δίχως την αναντικατάστατη θεσμική, χρηματοδοτική και εποπτική συνδρομή των ευρωπαϊκών οργάνων. Σχηματικά καταγράφονται τρεις εκδοχές της πρόσληψης του ευρωπαϊσμού: πρώτον, ο ωφελιμιστικός ευρωπαϊσμός της δεκαετίας του 1980, ο οποίος χαρακτηριζόταν από μια μάλλον απρόθυμη και κριτική στάση αποδοχής της ευρωπαϊκής ενοποίησης, προκειμένου να αναπληρωθούν οι υπαρκτές αδυναμίες του κράτους στον σχεδιασμό και στη χρηματοδότηση της περιφερειακής ανάπτυξης. Δεύτερον, ο ρεαλιστικός ευρωπαϊσμός της δεκαετίας του 1990, με στόχο τη θεραπεία των σοβαρών προβλημάτων της οικονομικής κατάστασης του κράτους και την προώθηση της ευημερίας μέσω κυρίως της διεκδίκησης της συμμετοχής στην ΟΝΕ. Τρίτον, ο επιβεβλημένος ευρωπαϊσμός της περιόδου μετά την ένταξη στην ΟΝΕ, και ιδιαίτερα την περίοδο 2010-2018, προκειμένου να θεραπευτούν οι ολιγωρίες οι οποίες προκάλεσαν την κρίση, να επιτευχθεί η ασφαλής διαφυγή από τον κίνδυνο χρεοκοπίας και να ανακτηθούν όροι βιωσιμότητας του κράτους και της οικονομίας.
The Reform Leadership: Strategy and Resources for Post-crisis Greece
The Constantinos Karamanlis Institute for Democracy series on European and international affairs, Dec 22, 2012
The chapter emphasises on the impact of political leadership on democratic governance and, in par... more The chapter emphasises on the impact of political leadership on democratic governance and, in particular, on the capability of the government to conceive and implement a transforming programme or conversely to hinder the prospects of reform. It is argued that ‘transactional’ leadership, which rests on a combination of populism, clientelism, and polarisation, has been the prevailing model in Greek politics. However, successive governments relinquished some of these features, but generally succeeded in achieving only limited reforms. At the current juncture of a multidimensional crisis, only a ‘transforming’ leadership can make a difference by restoring trust in the political system and implementing a coherent programme of changes in the state and the economy. Transforming leadership presupposes a sound understanding of the political context, a balanced management of the government and party affairs, and stable political support. In order to make wise and optimum use of the country’s assets and capabilities, three particular aspects of governance are worth emphasizing—sustainability, Europeanisation, and political stability.
Ellīnikī Epitheōrīsī Politikīs Epistīmīs, Oct 24, 2017
Citizenship Studies, Apr 1, 2010
There is an interesting debate about democracy and citizenship in the EU. Views diverge about the... more There is an interesting debate about democracy and citizenship in the EU. Views diverge about the features of democratic deficits currently facing the EU and accordingly, about the scope for Union citizenship. The paper suggests an analytical distinction between asymmetric and symmetric normative models of dual – national and Union – citizenship. Moreover, it proposes an alternative model of dual citizenship that puts emphasis on the responsiveness of citizens vis-à-vis phenomena that undermine democratic governance and the claim for equal respect and concern. One of the main ideas of responsive citizenship is that effective democratic control should complement procedural legitimacy in the EU as a means to prevent phenomena of political domination and guardianship. This is possible through the combination of competences ascribed on citizens through national and Community legislation vis-à-vis national and Union executive bodies.
Antonis Klapsis (ed.), Greece and the EU: 40 years of membership, Eburon, Utrecht , 2022
Greece’s participation in European integration is inseparable from the evolution of
the political... more Greece’s participation in European integration is inseparable from the evolution of
the political system since 1974, and can be assessed along three axes. The negotiation
of the country’s accession and its accession to the European Economic Community
(EEC) in 1981 had a decisive influence on the consolidation of the restored democratic
constitution following the substantial political and constitutional changes of 1974-1975.
In addition, the mode of governance was affected in terms of the Europeanization of
national policies, the financial flows which contributed significantly to infrastructure
projects and job creation, as well as the institutional patterns for the organization and
functioning of central government, local and regional government bodies. Finally, the
sustainability of the state was underpinned by the Europeanization of economic, infrastructure
and environmental policies, and proved indispensable in resolving the debt
crisis after 2009 and offering steadfast support on contentious foreign policy issues.
Klapsis, A. (ed.) Special Issues in Diplomacy and International Organization. Athens: Papazisis, 105-126. (in Greek). , 2019
H αντιμετώπιση της κρίσης δεν επέφερε
τη συγκέντρωση εξουσιών στα υπερεθνικά όργανα, και στην
Επι... more H αντιμετώπιση της κρίσης δεν επέφερε
τη συγκέντρωση εξουσιών στα υπερεθνικά όργανα, και στην
Επιτροπή ειδικότερα, ούτε στην εμπέδωση των ομοσπονδια-
κών χαρακτηριστικών της Ε.Ε. Η «νέα οικονομική διακυβέρ-
νηση» διευρύνει τη σημασία των διακυβερνητικών θεσμών
και πρακτικών και δημιουργεί νέα ζητήματα διασφάλισης της
νομιμοποίησης.
Στα υφιστάμενα προβλήματα νομιμοποίησης, προστίθε-
νται νέα. Τα οποία ενδεχομένως να αποδειχθεί δυσκολότερο
να αντιμετωπιστούν σε μία συγκυρία στην οποία ενισχύεται η
πολιτικοποίηση των ζητημάτων της ΟΝΕ, αυξάνεται η αμφι-
σβήτηση κατά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και παρατηρού-
νται αποκλίσεις στη στάση μεταξύ κρατών-μελών.
Οι νέες θεσμικές δομές και διαδικασίες προκρίνουν την
αυστηροποίηση των ποινών, άρα και την έμφαση στη διαδι-
καστική νομιμοποίηση. Ωστόσο, δεν αποδίδεται η προσήκου-
σα προσοχή σε μορφές δημοκρατικής λογοδοσίας και ελέγ-
χου που έχουν επίσης νομιμοποιητικά αποτελέσματα.
Η δημοκρατική εποπτεία σε κάθε επίπεδο διαβούλευσης
και λήψης οικονομικών αποφάσεων είναι απαραίτητη για να
προληφθούν φαινόμενα πολιτικής ηγεμονίας, συγκρούσεις
συμφερόντων μεταξύ των αρμόδιων θεσμών.
Ο πολιτικός διάλογος μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική
αξιοπιστία της οικονομικής διακυβέρνησης μέσω της δημόσιας αξιολόγησης της συνεισφοράς στα αιτήματα των πολιτών
για κοινωνική δικαιοσύνη και απασχόληση.32 Η διασφάλιση
της νομιμοποίησης, πέραν της διαδικαστικής, προϋποθέτει
τη σύνδεση της οικονομικής διακυβέρνησης με τους μηχανι-
σμούς δημοκρατικού ελέγχου και λογοδοσίας, τον αυξημένο
ρόλο των αντιπροσωπευτικών θεσμών και την ανταπόκριση
στη βούληση των πολιτών.33
Σύμφωνα με μία άποψη, οι δεσμευτικοί κανόνες θα γίνουν
αποδεκτοί και θα ενισχυθεί η νομιμοποίησή τους στο μέτρο
που θα προκύψουν ως το αποτέλεσμα ενός πολιτικού συντάγ-
ματος, το οποίο μπορεί να διαμορφωθεί από τους αντιπροσώ-
πους των πολιτών, τα εθνικά Κοινοβούλια.
Assessing models of citizenship in the EU: the idea of responsive citizenship
Citizenship Studies, 2010
There is an interesting debate about democracy and citizenship in the EU. Views diverge about the... more There is an interesting debate about democracy and citizenship in the EU. Views diverge about the features of democratic deficits currently facing the EU and accordingly, about the scope for Union citizenship. The paper suggests an analytical distinction between asymmetric and symmetric normative models of dual – national and Union – citizenship. Moreover, it proposes an alternative model of dual citizenship that puts emphasis on the responsiveness of citizens vis-à-vis phenomena that undermine democratic governance and the claim for equal respect and concern. One of the main ideas of responsive citizenship is that effective democratic control should complement procedural legitimacy in the EU as a means to prevent phenomena of political domination and guardianship. This is possible through the combination of competences ascribed on citizens through national and Community legislation vis-à-vis national and Union executive bodies.
Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017
Η διαβούλευση προσφέρει στην αντιπολίτευση και τις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών σημαντική δυν... more Η διαβούλευση προσφέρει στην αντιπολίτευση και τις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών σημαντική δυνατότητα δημοκρατικού ελέγχου των νομοθετικών προτάσεων της κυβέρνησης. Η επιλογή του τρόπου συμμετοχής στη διαβούλευση, δηλαδή με θεσμοποιημένες ή με άτυπες μορφές, γίνεται σύμφωνα με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία και στρατηγική κάθε φορέα. Η διαβούλευση, όμως, προϋποθέτει και τη δέσμευση σε ορισμένους βασικούς κανόνες διαλόγου, όπως αυτοί που ηροτείνονται από τη ρεπουμπλικανική θεώρηση. Τα παραπάνω εξετάζονται με αναφορά στην περίπτωση των νομοθετικών πρωτοβουλιών της ελληνικής κυβέρνησης στο πεδίο της ανώτατης εκπαίδευσης, το χρονικό διάστημα 2004-2007.
The Reform Leadership: Strategy and Resources for Post-crisis Greece
The Konstantinos Karamanlis Institute for Democracy Series on European and International Affairs, 2012
The chapter emphasises on the impact of political leadership on democratic governance and, in par... more The chapter emphasises on the impact of political leadership on democratic governance and, in particular, on the capability of the government to conceive and implement a transforming programme or conversely to hinder the prospects of reform. It is argued that ‘transactional’ leadership, which rests on a combination of populism, clientelism, and polarisation, has been the prevailing model in Greek politics. However, successive governments relinquished some of these features, but generally succeeded in achieving only limited reforms. At the current juncture of a multidimensional crisis, only a ‘transforming’ leadership can make a difference by restoring trust in the political system and implementing a coherent programme of changes in the state and the economy. Transforming leadership presupposes a sound understanding of the political context, a balanced management of the government and party affairs, and stable political support. In order to make wise and optimum use of the country’s assets and capabilities, three particular aspects of governance are worth emphasizing—sustainability, Europeanisation, and political stability.
Monographs by Manos Papazoglou
Παπάζογλου, Μ. 2025. Πολιτική ηγεσία στην Ευρώπη. Σύγχρονα πρότυπα και θεωρητικές προσεγγίσεις για την κυβερνητική ηγεσία. Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις., 2025
The fundamental scope of political systems is that of transforming inputs of demands into outputs... more The fundamental scope of political systems is that of transforming inputs of demands into outputs of policies with a view to ssafeguaring support to the system, the sustainability of the state and resilience of democratic institutions. In a similar way with computer systems, political systems need regular upgrading of its "hardware" (i.e. institutions) as well as updating and sync of its "software" (i.e. policies). When they fail to adapt, there are certain hurdles to government efficiency, while citizens' criticism may well transform into outright antisystemic stances. The study closely examines developments in three political systems - Germany, France and Greece -, which represent different cases of how government leadership dealt with upcoming task of constantly upgrading the system as a means for overcoming challenges to their overall legitimacy. However, the overarching EU political system has a positive effect in upholding government efficiency, mostly seen in the institutional setup of economic governance, while providing a comparative framework for assessing the results of government policies. On these grounds, the study contributes to the fields of government, leadership and europeanization by stressing the ways in which European integration has a larger that estimated role in sustaining the equilibrium of political systems.
Citizenship and Democratic Legitimacy in the European Union: Euro-Republicanism and the Concept of Responsive Citizenship, PhD Dissertation, University of Essex., 2005
The emergence of various forms of regional policy cooperation and
coordination in the European Un... more The emergence of various forms of regional policy cooperation and
coordination in the European Union affirms the increasing significance of an
alternative scope for political societies: the pursuit of fairer and more effective
solutions to common problems beyond the boundaries of nation states. The impact of
the European Union is evident in some of the most significant aspects of law and
policies in member states which consists: first, in consolidating democratic
institutions in countries in transition to liberal democracy through the enforcement of
the acquis communautaire; second, in the impetus it offers to domestic policy
modernization through the policy projects it pursues and the various forms of policy
coordination it sets up; third, in the shared perspectives on citizenship it diffuses
through the conferral of Union citizenship and the many citizenship-related aspects of
Union policies.
It is equally true though, that the European Union has become a source of
puzzling issues about democratic governance. One aspect of the democratic
shortcomings in the EU is that governing institutions have gradually increased their
discretion in managing public affairs, while citizens enjoy relatively few opportunities
to participate at the many decision-making sites. In that respect, one plausible
explanation for the existence of legitimacy deficits in the EU is that the Union
constitutional design gives disproportional emphasis on procedural means (i.e.
application of constitutional rules and delivery of the expected ‘output’) at the
expense of institutional means that would allow more effective democratic control
over governing institutions.
In this regard, one of the main arguments of this dissertation is that we need to
restore the significance of citizenship in public affairs in the EU context by attaching
some elements of democratic deliberation to forms of policy coordination. For these
purposes, we need to revise some features of currently influential paradigms of
politics and citizenship in the Union.
From a political theory point of view, legitimacy shortcomings in the EU
context may be summarized in the following positions: a) national, intergovernmental
and independent governing institutions enjoy an increasing discretion to act as the
authors of citizens’ will on the basis of the democratic authorization they receive
through democratic procedures, b) however, democratic government requires that
iii
governing institutions’ discretion to manage public affairs be counter-balanced by
effective democratic control; otherwise, we risk approaching the ‘Hobbessian’
paradigm of government, according to which citizens, once they authorize governing
institutions, abstain from interfering with how the latter use their authority, c)
therefore, we need to guarantee that citizens remain competent authors (and editors)
of law and public policies within networks of regional policy coordination and
thereby, monitor the pursuit of common avowable interests.
Republicanism is a significant source of ideas and principles of democratic
governance. It is true that republicanism is often identified with ideas about the
functioning of national democracies, while some theorists are sceptical about its
implicitly exclusionary ideas about politics (e.g. ideas of common good, civic
identity). Against these views, I shall outline an alternative interpretation of
republicanism adapted to the political implications of regional policy coordination,
which I call Euro-Republicanism. I conceive Euro-Republicanism as a conceptual
framework for dealing with issues of democratic legitimacy and citizenship in the EU.
I shall combine normative theory with empirical analysis to investigate its main
positions.
Accordingly, I shall propose a model of dual – national and Union –
citizenship, which stresses the responsiveness of citizens to democratic shortcomings
by means of upholding practices of democratic control, accountability and
transparency. The model of responsive citizenship rests on the authoring and editorial
roles of citizenship and reinforces the scope for citizenship at the different stages of
defining and implementing law and public policies in the EU.
Edited Books by Manos Papazoglou
The Impact of EU Structural and Investment Funds on Greece (1981-2019): Successes, Failures, Lessons learned and Comparisons with other EU members. , 2020
The present volume is the outcome of scholarly debate conducted
by the Jean Monnet Center of Exce... more The present volume is the outcome of scholarly debate conducted
by the Jean Monnet Center of Excellence “Governance” (JMCE Gov) an
activity fully funded by the EU (Erasmus+ Programme – “Jean Monnet
Modules, Chairs and Centres of Excellence”, Education, Audiovisual and
Culture Executive Agency/EACEA) for a three-years period (2016-2019).
In particular, it is the outcome of the international conference held at the
University of the Peloponnese, Department of Politics and International
Relations in Corinth (30-31 August, 2019) under the title “The Impact of
EU Structural Funds on Greece: 1981-2019”. The JMCE Gov acted as a facilitator
of debate, research, knowledge and capacity-building vis-à-vis specific
target groups within academia, civil society and civil administration
staff. Dozens of events were organized, postgraduate courses were taught,
special seminars and summer schools, conferences and many publications
promoted public debate and raising of knowledge on structural funds and
the many different implications in the economy, governance and society.
The volume aims at promoting research and public debate on the impact
of EU Structural and Investment Funds on Greece (1981-2019), and
in particular οn investigating successes and failures linked to successive
funding periods in comparative perspective with other EU members.
Over the last forty years, the EU Structural Funds (EUSF) have financed
thousands of projects in the EU. Brussels has commissioned a large number
of ex-ante, ex-itinere and ex-post evaluation studies to assess EUSF direct
impact. In contrast to EU evaluation studies whose timespan is usually
limited to a 5-year programming period, several academic studies have
analyzed the medium-to longer-term impact of EU financial transfers on
economic growth. However, in both Community-sponsored and academic
evaluations, the impact of the Structural Funds remains a largely economic
issue – it’s no wonder then that the terms employed in the relevant studies
are efficiency, income, convergence and growth. Thus, important longterm
political aspects remain on the sidelines.
The collection of essays aims at directing cutting-edge multi-disciplinary
research with regard to issues of governance and economic efficiency
over the management of EUSF.
Uploads
Papers by Manos Papazoglou
στόχους των συναφών πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), όπως συνέβη στο παρελθόν με στόχους ευρωπαϊσμού οι οποίοι δεν συνοδεύονταν από μέσα στενού συντονισμού των πολιτικών και ισχυρή επιτήρηση. Παράλληλα με άλλες σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της δημόσιας διοίκησης στο πλαίσιο της αποκατάστασης της βιωσιμότητας της χώρας έπειτα από την κρίση χρεοκοπίας, παρατηρείται η μείωση της απόκλισης σε επίπεδο οργάνωσης, νομοθετικών δράσεων και έργων διαδοχικών κυβερνήσεων. Αυτή υπήρξε μία σημαντική πρόδρομη εξέλιξη έως το 2019, οπότε σημειώθηκε η καταλυτική επίδραση της πανδημίας covid-19, και των συνεπειών της στην παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Για την αντιμετώπιση, λοιπόν, των επιπτώσεων της πανδημίας στις λειτουργίες του κράτους ο ψηφιακός μετασχηματισμός ήταν μία εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για την αποδοτική λειτουργία του κράτους, και συνετέλεσε ώστε να καλυφθεί ταχύτερα μέρος της υστέρησης της
προηγούμενης περιόδου, αν και σημαντικά προβλήματα παραμένουν.
Η θετική εξέλιξη στον ψηφιακό μετασχηματισμό του δημοσίου τομέα
διευκολύνθηκε από την απότομη και αναπόφευκτη ζήτηση για ψηφιακές υπηρεσίες, στην προγενέστερη θεσμική προετοιμασία, αλλά και στην συνολικότερη κυβερνητική οργάνωση της περιόδου με γνώμονα τον αποδοτικότερο συντονισμό κυβέρνησης και δημόσιας
διοίκησης.
the political system since 1974, and can be assessed along three axes. The negotiation
of the country’s accession and its accession to the European Economic Community
(EEC) in 1981 had a decisive influence on the consolidation of the restored democratic
constitution following the substantial political and constitutional changes of 1974-1975.
In addition, the mode of governance was affected in terms of the Europeanization of
national policies, the financial flows which contributed significantly to infrastructure
projects and job creation, as well as the institutional patterns for the organization and
functioning of central government, local and regional government bodies. Finally, the
sustainability of the state was underpinned by the Europeanization of economic, infrastructure
and environmental policies, and proved indispensable in resolving the debt
crisis after 2009 and offering steadfast support on contentious foreign policy issues.
τη συγκέντρωση εξουσιών στα υπερεθνικά όργανα, και στην
Επιτροπή ειδικότερα, ούτε στην εμπέδωση των ομοσπονδια-
κών χαρακτηριστικών της Ε.Ε. Η «νέα οικονομική διακυβέρ-
νηση» διευρύνει τη σημασία των διακυβερνητικών θεσμών
και πρακτικών και δημιουργεί νέα ζητήματα διασφάλισης της
νομιμοποίησης.
Στα υφιστάμενα προβλήματα νομιμοποίησης, προστίθε-
νται νέα. Τα οποία ενδεχομένως να αποδειχθεί δυσκολότερο
να αντιμετωπιστούν σε μία συγκυρία στην οποία ενισχύεται η
πολιτικοποίηση των ζητημάτων της ΟΝΕ, αυξάνεται η αμφι-
σβήτηση κατά του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και παρατηρού-
νται αποκλίσεις στη στάση μεταξύ κρατών-μελών.
Οι νέες θεσμικές δομές και διαδικασίες προκρίνουν την
αυστηροποίηση των ποινών, άρα και την έμφαση στη διαδι-
καστική νομιμοποίηση. Ωστόσο, δεν αποδίδεται η προσήκου-
σα προσοχή σε μορφές δημοκρατικής λογοδοσίας και ελέγ-
χου που έχουν επίσης νομιμοποιητικά αποτελέσματα.
Η δημοκρατική εποπτεία σε κάθε επίπεδο διαβούλευσης
και λήψης οικονομικών αποφάσεων είναι απαραίτητη για να
προληφθούν φαινόμενα πολιτικής ηγεμονίας, συγκρούσεις
συμφερόντων μεταξύ των αρμόδιων θεσμών.
Ο πολιτικός διάλογος μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική
αξιοπιστία της οικονομικής διακυβέρνησης μέσω της δημόσιας αξιολόγησης της συνεισφοράς στα αιτήματα των πολιτών
για κοινωνική δικαιοσύνη και απασχόληση.32 Η διασφάλιση
της νομιμοποίησης, πέραν της διαδικαστικής, προϋποθέτει
τη σύνδεση της οικονομικής διακυβέρνησης με τους μηχανι-
σμούς δημοκρατικού ελέγχου και λογοδοσίας, τον αυξημένο
ρόλο των αντιπροσωπευτικών θεσμών και την ανταπόκριση
στη βούληση των πολιτών.33
Σύμφωνα με μία άποψη, οι δεσμευτικοί κανόνες θα γίνουν
αποδεκτοί και θα ενισχυθεί η νομιμοποίησή τους στο μέτρο
που θα προκύψουν ως το αποτέλεσμα ενός πολιτικού συντάγ-
ματος, το οποίο μπορεί να διαμορφωθεί από τους αντιπροσώ-
πους των πολιτών, τα εθνικά Κοινοβούλια.
Monographs by Manos Papazoglou
coordination in the European Union affirms the increasing significance of an
alternative scope for political societies: the pursuit of fairer and more effective
solutions to common problems beyond the boundaries of nation states. The impact of
the European Union is evident in some of the most significant aspects of law and
policies in member states which consists: first, in consolidating democratic
institutions in countries in transition to liberal democracy through the enforcement of
the acquis communautaire; second, in the impetus it offers to domestic policy
modernization through the policy projects it pursues and the various forms of policy
coordination it sets up; third, in the shared perspectives on citizenship it diffuses
through the conferral of Union citizenship and the many citizenship-related aspects of
Union policies.
It is equally true though, that the European Union has become a source of
puzzling issues about democratic governance. One aspect of the democratic
shortcomings in the EU is that governing institutions have gradually increased their
discretion in managing public affairs, while citizens enjoy relatively few opportunities
to participate at the many decision-making sites. In that respect, one plausible
explanation for the existence of legitimacy deficits in the EU is that the Union
constitutional design gives disproportional emphasis on procedural means (i.e.
application of constitutional rules and delivery of the expected ‘output’) at the
expense of institutional means that would allow more effective democratic control
over governing institutions.
In this regard, one of the main arguments of this dissertation is that we need to
restore the significance of citizenship in public affairs in the EU context by attaching
some elements of democratic deliberation to forms of policy coordination. For these
purposes, we need to revise some features of currently influential paradigms of
politics and citizenship in the Union.
From a political theory point of view, legitimacy shortcomings in the EU
context may be summarized in the following positions: a) national, intergovernmental
and independent governing institutions enjoy an increasing discretion to act as the
authors of citizens’ will on the basis of the democratic authorization they receive
through democratic procedures, b) however, democratic government requires that
iii
governing institutions’ discretion to manage public affairs be counter-balanced by
effective democratic control; otherwise, we risk approaching the ‘Hobbessian’
paradigm of government, according to which citizens, once they authorize governing
institutions, abstain from interfering with how the latter use their authority, c)
therefore, we need to guarantee that citizens remain competent authors (and editors)
of law and public policies within networks of regional policy coordination and
thereby, monitor the pursuit of common avowable interests.
Republicanism is a significant source of ideas and principles of democratic
governance. It is true that republicanism is often identified with ideas about the
functioning of national democracies, while some theorists are sceptical about its
implicitly exclusionary ideas about politics (e.g. ideas of common good, civic
identity). Against these views, I shall outline an alternative interpretation of
republicanism adapted to the political implications of regional policy coordination,
which I call Euro-Republicanism. I conceive Euro-Republicanism as a conceptual
framework for dealing with issues of democratic legitimacy and citizenship in the EU.
I shall combine normative theory with empirical analysis to investigate its main
positions.
Accordingly, I shall propose a model of dual – national and Union –
citizenship, which stresses the responsiveness of citizens to democratic shortcomings
by means of upholding practices of democratic control, accountability and
transparency. The model of responsive citizenship rests on the authoring and editorial
roles of citizenship and reinforces the scope for citizenship at the different stages of
defining and implementing law and public policies in the EU.
Edited Books by Manos Papazoglou
by the Jean Monnet Center of Excellence “Governance” (JMCE Gov) an
activity fully funded by the EU (Erasmus+ Programme – “Jean Monnet
Modules, Chairs and Centres of Excellence”, Education, Audiovisual and
Culture Executive Agency/EACEA) for a three-years period (2016-2019).
In particular, it is the outcome of the international conference held at the
University of the Peloponnese, Department of Politics and International
Relations in Corinth (30-31 August, 2019) under the title “The Impact of
EU Structural Funds on Greece: 1981-2019”. The JMCE Gov acted as a facilitator
of debate, research, knowledge and capacity-building vis-à-vis specific
target groups within academia, civil society and civil administration
staff. Dozens of events were organized, postgraduate courses were taught,
special seminars and summer schools, conferences and many publications
promoted public debate and raising of knowledge on structural funds and
the many different implications in the economy, governance and society.
The volume aims at promoting research and public debate on the impact
of EU Structural and Investment Funds on Greece (1981-2019), and
in particular οn investigating successes and failures linked to successive
funding periods in comparative perspective with other EU members.
Over the last forty years, the EU Structural Funds (EUSF) have financed
thousands of projects in the EU. Brussels has commissioned a large number
of ex-ante, ex-itinere and ex-post evaluation studies to assess EUSF direct
impact. In contrast to EU evaluation studies whose timespan is usually
limited to a 5-year programming period, several academic studies have
analyzed the medium-to longer-term impact of EU financial transfers on
economic growth. However, in both Community-sponsored and academic
evaluations, the impact of the Structural Funds remains a largely economic
issue – it’s no wonder then that the terms employed in the relevant studies
are efficiency, income, convergence and growth. Thus, important longterm
political aspects remain on the sidelines.
The collection of essays aims at directing cutting-edge multi-disciplinary
research with regard to issues of governance and economic efficiency
over the management of EUSF.