Papers by Tom van der Molen
Journal of Historians of Netherlandish Art, 2013
Journal of Historians of Netherlandish Art, 2014
Early Modern Low Countries, 2021
Is it ill-advised, and perhaps even dangerous, to devote a research project and a book series to ... more Is it ill-advised, and perhaps even dangerous, to devote a research project and a book series to the notion of the "Dutch Golden age" in our day and age?' asks Jan Blanc in his closing essay of this volume. From my own experience, as a curator of the Amsterdam Museum that announced to stop using the term in September 2019, it is easy to recall some of the 'dangers' Blanc is referring to. Questioning the term 'Golden Age' is also to ask questions about the very cultural community the term is related to, and quite some people will not take that lightly, and get upset or even angry. Still, to answer Blanc's question: no, it is not ill-advised, nor even dangerous (although certainly uncomfortable at times). It is most of all very necessary and overdue to examine the historical terminology that we have come to take for granted. This volume, the first of a new series Gouden Eeuw. New Perspectives on Dutch Seventeenth-Century Art, comprises nine essays by scholars from various fields of research in seventeenth-century Dutch art and beyond. The book begins with three essays under the heading 'Myths and Translations'. Céline Bohnert investigates how the notion of Ovid's Golden Age changed in sixteenth-and seventeenth-century Europe, focusing mostly on France and Germany. In an impressive parade of writers and philosophers she minutely details the incorporation of Christian (later specifically Catholic and Protestant) meanings. With the birth of modernity, she claims, the idea of the progressive development of humanity took hold, changing the Golden Age from a distant pastor even a myth or a poetic antithesis of the present time-to the present itself, the highwater mark of development so far. In the second essay, Maria Aresin provides an interesting case study of four grisailles by Gerard de Lairesse-once decorations of the entrance hall of an Amsterdam canal house-depicting the Four ages of man. She convincingly suggests that De Lairesse might have conceived his own time as a bronze age, an age of science, navigation, and
In 1653 en 1654 werd in de grote zaal van de Voetboogdoelen het Sint-Lucasfeest gevierd. De feest... more In 1653 en 1654 werd in de grote zaal van de Voetboogdoelen het Sint-Lucasfeest gevierd. De feesten, gehouden te midden van schuttersstukken, werden bijgewoond door een grote groep schilders, maar ook door liefhebbers en dichters. Tijdens die bijeenkomsten werden teksten voorgedragen, die in gedrukte vorm overgeleverd zijn. Deze teksten laten zien welk belang door de aanwezigen werd gehecht aan de schilderkunst en hoe zij tegen de hen omringende schuttersstukken aankeken.
This fifth and last installment of D. C. Meijer Jr.’s article on Amsterdam civic guard portraits ... more This fifth and last installment of D. C. Meijer Jr.’s article on Amsterdam civic guard portraits focuses on works by Govert Flinck (Oud Holland 7 1889]: 45–60). Meijer’s article was originally published in five installments in the first few issues of the journal Oud Holland.
This fourth installment of D. C. Meijer Jr.’s article on Amsterdam civic guard portraits focuses ... more This fourth installment of D. C. Meijer Jr.’s article on Amsterdam civic guard portraits focuses on works by Thomas de Keyser and Joachim von Sandrart (Oud Holland 6 [1888]: 225–240). Meijer’s article was originally published in five installments in the first few issues of the journal Oud Holland.
Tussen 1792 en 1808 schilderde Adriaan de Lelie (1755-1820) vier portretten van groepen mannen in... more Tussen 1792 en 1808 schilderde Adriaan de Lelie (1755-1820) vier portretten van groepen mannen in verschillende zalen van het genootschap Felix Meritis. Het gaat om Voordracht over de anatomie door Andreas Bonn voor het departement der tekenkunde van Felix Meritis (1792), De inwijding van het
gebouw van Felix Meritis (1801), De tekenzaal van de maatschappij Felix Meritis (1801) en De beeldenzaal van de Maatschappij Felix Meritis (1808). Omdat de schilderijen door één schilder zijn gemaakt, het onderwerp vergelijkbaar is en
ze bovendien alle vier in bezit waren van Felix Meritis, werden ze in het verleden doorgaans als een samenhangende serie beschouwd. Een nadere analyse van de ontstaanswijze en van de personen en de handelingen die op de schilderijen
zijn verbeeld, leren echter dat dat niet zo eenvoudig ligt.
Alhoewel J. Knoef in 1938 al over het ontstaan van deze vier groepsportretten publiceerde, blijft er genoeg te zeggen over de oorsprong en functie van de schilderijen. Van Felix Meritis is een fors archief bewaard gebleven. Dankzij die archieven is goed te reconstrueren hoe de opdrachten zijn verlopen. Bovendien zijn met behulp van verschillende natekeningen de meeste personen op de schilderijen geïdentificeerd. Met behulp van deze gegevens kan de ontstaansgeschiedenis, functie en betekenis van de vier groepsportretten
nauwkeuriger worden vastgesteld.
the tireless fighter for truth and beauty, the scholarly friend of the arts, for whom a lie was a... more the tireless fighter for truth and beauty, the scholarly friend of the arts, for whom a lie was a horror, in whichever form or for whatever goal. His incorruptible diligence, alongside his exceptional memory and his sharp analytic skills, made him an art historian of the first rank. Whenever these extraordinary gifts were employed together with his restless diligence and enduring patience, made this son of one of Amsterdam's most influential art-loving families easily triumph over all kinds of small difficulties. Although such difficulties often bar the way for others, one could justly expect something big of him in the field that was his natural terrain. But alas! It was not meant for him to reap the fruits of his labor. The artist who translates the inspiration of his genius to paper or panel in an instant can have done enough for the development of humanity and his own fame in the course of a thirty-three-year life --the patient scholar, who sets the task of finding and arranging building materials often leaves incomplete work that honors his memory when his life is cut short.
Uploads
Papers by Tom van der Molen
gebouw van Felix Meritis (1801), De tekenzaal van de maatschappij Felix Meritis (1801) en De beeldenzaal van de Maatschappij Felix Meritis (1808). Omdat de schilderijen door één schilder zijn gemaakt, het onderwerp vergelijkbaar is en
ze bovendien alle vier in bezit waren van Felix Meritis, werden ze in het verleden doorgaans als een samenhangende serie beschouwd. Een nadere analyse van de ontstaanswijze en van de personen en de handelingen die op de schilderijen
zijn verbeeld, leren echter dat dat niet zo eenvoudig ligt.
Alhoewel J. Knoef in 1938 al over het ontstaan van deze vier groepsportretten publiceerde, blijft er genoeg te zeggen over de oorsprong en functie van de schilderijen. Van Felix Meritis is een fors archief bewaard gebleven. Dankzij die archieven is goed te reconstrueren hoe de opdrachten zijn verlopen. Bovendien zijn met behulp van verschillende natekeningen de meeste personen op de schilderijen geïdentificeerd. Met behulp van deze gegevens kan de ontstaansgeschiedenis, functie en betekenis van de vier groepsportretten
nauwkeuriger worden vastgesteld.